BERDEL

BÖLÜM-26

Berika ise kocasının bu hareketi üzerine şok olmuş ve birşey diyemiyordu. Kocasının saçlarını koklaması da kaskatı kesilmesine neden olmuştu. Sonunda sesini bulan Berika

-"Teşekkür ederim. Isteyeceğin bir şey yoksa ben uyuyacağım." Dediğinde Yiğit elini Berika'nın çenesine koymuş ve şuh sesiyle konuşmuştu.

-"Şimdi Berika benim hayvanlığımı gösterme vakti!" Dedi o uğruna ölünecek sırıtışıyla...

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Berika çatık çehresiyle baktı kocasına. Hayvanlığını gösterecekti öyle mi? Hayvanlığını gösterecekse bugüne kadar yaptığı hareketler, ettiği hakaretler neydi o zaman! O günleri unutmuş değildi. Susuyordu ama birgün patlayacağını biliyordu o öfke birikintisinden. Kocasının yaralanması üzerine üzülmüştü haddinden fazla ama bu üzüntü kocasının ona yaptıklarını perdeleyemezdi.

-"Sen bana hayvanlığını göstereksin öyle mi Yiğit Ağa!" Diyerek sinirli bir kahkaha koyuverdi odasında. Çenesini de kocasının elinden kurtardı. Islak saçlarındaki su damlaları geceliğine yol alıyordu. Geceliğinin ıslanması umurunda bile değildi. Şuan iki şeye sinir olmuştu. Birincisi kocası ne zaman isterse onunla olamazdı ve olmayacaktı. Ikincisi ise o kadar yaptıklarına rağmen gelip ona dokunacak mıydı! Iğrenç adam diye düşündü.

Yiğit karısına anlamayan gözlerle baktı. Ne diye sinirlenmişti karısı. Anlayamadı şuan ki durumu. Berika yatakta hafif geri gidip gözlerini kocasının gözlerine kilitledi ve konuşmaya başladı.

-"Hayvanlığını nasıl göstereceksin Yiğit Ağa. Döverek mi, küfür ederek mi yoksa ilk geceki gibi beni insanlıktan soyutlayarak mı! Yaralandın üzüldüm ama bu senin yaptıklarını kapatamaz Ağa. Istediğin oldu. Çocuğun olacak. Hep diyordun ya hamile kalacaksın diye kaldım işte. Sen benden bunu istedin pardon istemedin yaptın." Diyerek öfkesini kustu. Olması gereken de buydu zaten Berika'ya göre.

Yiğit sinirle kalktı yataktan. Karısı ne diyordu öyle! Sadece şaka yapmıştı. Karısı hamile iken ona dokunmazdı. Hem çocuğuna zarar gelmesin diye hemde karısına. Hem o günlerden bu yana birşey değişmemiş miydi aralarında!Ahmak karısı yine ahmaklığını konuşturuyordu! Hırsla elini saçlarının arasından geçirerek sinirle konuştu.

-"Ne diyorsun lan sen! Gittikçe aramız düzeliyor diye inandım ben. Ama sen şuan ne yapıyorsun geçmişi sorguluyorsun. O zamandan bu yana birşeyler değişmedi mi kadın! Delirtme beni!" Diye bağırdı öfkeden kudurmuş ses tonuyla.

Karısı nasıl böyle birşeyi düşünürdü. Ona bugüne kadar vurmamıştı. Hamile iken mi vuracaktı birde! Onun çocuğunu taşırken mi! Hem karısına benim için üzül diye birşey dediğini hatırlamıyordu.

-"O zamandan bu yana birşey değişmedi. Değişemez de Yiğit. Istediğin oldu. Sıra ben senden birşey isteyeceğim." Derin nefes aldı."Bundan sonra bana elini sürmeyeceksin Yiğit Ağa." Diyerek te devam etti.

Yiğit artık sinirlerine hakim olamıyordu. Bu kadın delirmiş miydi böyle birşeyi dile getiriyordu. Karısına zarar vermemek adına elini hırsla duvara vurdu. Sinirden gözü seğiriyordu. Neydi bu kadının derdi. Hırsla karısına bakıp

-"O çeneni kapat artık. Sen ne dediğinin farkında değilsin. Biz karı koca olduğumuza göre istediğimizi yapabiliriz. Yok eğer benden tiksiniyorsan başta söyleseydin sen hamile kalmaz, dokunmaz ve boşardım törelere bakmadan, uymadan. O yüzden beni zorlama kadın." Diye kükredi. Konakta sesi yankılanmıştı adeta. Berika yerine sindi korkudan. Ama korkusunu kenara bırakıyordu artık. Madem boşama isteği vardı içinde ne diye ilk başta evlenmişti ki onunla. Hüküm verilirken de itiraz edebilirdi ama onu yapmamıştı.