-"Istemiyorum. " diyerek bir adım atmıştı ki başının dönmesiyle kapının pervazına tutundu. Gözlerinin önünden siyah noktalar belirirken gözlerini kapattı sadece.
Sıraç kızdan ses gelmemesi üzerine ona doğru döndü ve hemen ona doğru ilerledi. Kız kapı pervazına tutunmuş ve gözleri kapalıydı.
-"Sevim!" Dediğinde kızın bedeni yerde boylu boyunca uzanmıştı. Işte Sıraç bunu beklemiyordu.
◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆
Berika o uğursuz sesi duyduğunda hızla yataktan kalktı ve koşarak kapıya yöneldi. Kocası birisini mi vurmuştu konakta yoksa o mu vurulmuştu bilmiyordu ama bu silah sesinin kocasıyla alakası olduğunu şüphesiz biliyordu.
Kapıyı hızla açıp koşarak balkon korkuluğuna yöneldiğinde konaktan kimsenin zarar görmemesi için içten içe dua ediyordu. Nefesini kontrol edemezken korkuluklara tutunup aşağıya baktı ve kocasının bir adamına silahını doğrultmuş olduğunu gördü. Ağzı şokla aralanırken bu sefer merdivenlere yöneldi hızla.
Kocası nasıl bir adamdı böyle! Kendi adamlarını mı vuracaktı! Ne kadar da düşüncesiz olduğunu kavradı Berika. Kocası nasıl düşünmezdi vuracağı adamın hayatını! Vuracağı kişinin anasını, babasını, karısını, çocuklarını nasıl düşünmezdi bu adam! Kendisi bu acıyla karşı karşıya gelmişti ve yıkılmıştı! Yaşadığı bu durumun başkasının yaşamasını istemiyordu.
Merdivenlerden inerken
-"Yiğit !" Diye bağırdı. Kocasının bir hata yapmasına müsaade etmeyecekti Berika.
Yiğit karısının sesini duymasıyla silahı adamından ayırıp sert çehresiyle baktı başını yan çevirerek.
-"Odana git Berika!" Diye konuştu. Sinirlerine hakim olamazken karısıyla uğraşamazdı. Tek derdi kardeşini bulmaktı Yiğit'in.
Berika kocasının ikazına uymayıp yanına ilerlemeye devam etti ve tam karşısında durdu. Kaşlarını çatarak konuşmaya başladı.
-"Sen ne yaptığını sanıyorsun Yiğit! Kendi adamlarını mı vuracaksın!"diye sinirle konuştu. Bu adam kafayı mı yemişti!
Yiğit sinirle nefesini verip
-"Bana karışma ve odana git"diye sinirle tısladı. Karısı onun sabrını zorluyordu adeta. Olmaması gereken konulara burnunu sokuyordu adeta.
Berika kollarını göğsünde bağlayıp başını dikleştirerek
-"Hayır gitmiyorum." Diye sakin bir şekilde konuştu. Kocası düzgün konuşacağına neden silahını konuşturuyordu anlamıyordu genç kadın.
Yiğit karısının bu diklenmesi üzerine
-"Rojda !" Diye bağırarak sesinin konakta yankılanmasına sebebiyet verdi. Kardeşinin yaptığı hatayı düzeltmesi gerekiyordu şimdi ama karısı onu engelliyor ve engellemekle kalmıyor çıldırtıyordu da.
Rojda ağabeyinin ona seslenmesi üzerine odasından çıkıp merdivenlerden inmeye başladı. Ağabeyinden hiç olmadığı kadar korkuyordu genç kız.
Ağabeyine yaklaştığında konuşacağı sırada Yiğit ondan önce davranıp konuştu.
-"Al şu yengeni odasına götür!"diyerek tekrar adamlarına döndü Yiğit. Sinirden gözleri çatık bir şekilde baktı adamlarına.
Rojda yengesine bakıp
-"Hadi yenge odana gidelim." Dediğinde buradan biran önce gitmek istiyordu. Ağabeyinin gazabına uğramayı hiç istemiyordu.
YOU ARE READING
BERDEL
General Fiction-"Benden bir şans istemiştin değil mi Yiğit!" Diye sordu. Bir yandan gözlerindeki yaşları silerken. Yiğit başını evet anlamında salladı ama birşey anlamamıştı. -"O zaman Yiğit Ağa isminin hakkını ver . Sana bebeğimiz için bir fırsat sunuyorum. Ne ya...
