Berdel-50

48.7K 2.4K 246
                                    

Karısının olduğu odaya girdi ve yavaşça kapıyı kapattı. Yüzünü karısına çevirdiğinde sinirli halinden eser kalmamıştı. Yüzünü tebessüm kaplayınca karısına doğru ilerledi üzerine eğilip alnından öptü. Tüy kadar hafifti öpücüğü. Uyanmasından çekinir gibi ölmüştü. Başını bu sefer karısının karnına getirdi ve oraya da bir öpücük kondurdu ve fısıldadı elini o bölgeye koyarak.

"Babaya merhaba de oğlum. "Karısının karnını birkaç kez daha öptü ve yanında duran sandalyeye oturdu. Karısının elini avucuna aldı ve öptü.

" Sizi hiç yalnız bırakmayacağım. "sessizce fısıldadı ve sabaha kadar karısını izledi...

♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️

Gözlerini yavaşça araladı Berika. Elinin üzerindeki ağırlığa baktı ve elin sahibine yöneltti bakışlarını. Kocası...

Sağ elinin içerisine karısının elini hapsetmiş,sol elini sağ kolunun dirseğine dayamış, sandalyede rahatsızca oturmuş ve çatık kaşlarla uyuyordu. Sert ifadesi yüzünden silinmemişti ama karısının elini tutuşu naifti. Berika elini kocasının elinden yavaşça çekmeye çalıştı uyanmasından çekinerek. Uyanmasını istemiyordu zira yorgun olduğu çok fazla belli oluyordu. Son yirmi dört saat içerisinde neler yaşamıştı. Allah bilir kocası neler yaşamıştı. Kendisi düşük tehlikesi geçirmişti, görümcesi kaçırılmıştı ve genç kadın emindi ki kocası sinirden deliye dönmüştü. Sonunda görümcesi kurtulmuştu. Bu haberi de Yade Keje söylemişti uyandığı ilk anda ve tekrar yorgunluktan uyuyakalmıştı.Bebeği de iyiydi Allah'tan başka ne isteyebilirdi ki! Kocasının moralini düzeltmek de Berika'nın işiydi. Onun nasıl acı çektiğini kendiyle birlikte görmüştü genç kadın. Ve Yiğit'in ona ne kadar değer verdiğine şahit olmuştu. Sevmese bile değer vermek gerçekten güzel bir duyguydu. Berika da kocasına değer veriyordu lakin seviyor muydu emin değildi. 

Elini tekrar çekmeye çalışmasıyla kocasının mırıldanmasını duydu.

"Çawreşamın iyi misin? "

Yiğit yavaşça doğruldu yerinden. Karısının elini serbest bırakarak kısık gözlerle karısına baktı. Ne ara uyumuştu hatırlamıyordu genç adam. Yorgun olduğunu biliyordu ama uyuyacağını sanmamıştı lakin yanılmıştı. 

" İyiyim Yiğit. Lavaboya gidecektim de. "Yerinde yavaşça doğrulmaya çalıştığında Yiğit karısını durdurdu. Berika ne olduğunu anlamaya çalışarak kocasına baktı.

" Bekle ben kaldırırım seni. Ağrın var mı şuan? " iki eliyle yüzünü ovaladı Yiğit uykusunun açılması için. Hala yorgundu ama umrunda olduğu pek söylenemezdi. Karısı iyileşene kadar ona gözü gibi bakacaktı. Ona ve bebeğine karşı her türlü fedakarlığı yapacak ve mutlu olmaları için elinden geleni ardına koymayacaktı Yiğit.

"Ağrım yok Yiğit."Elini karınına koyarak gülümsedi ve yavaşça okşadı. Tekrar kocasına bakarak konuştu. "Oğlumuzla gayet iyiyiz."
Yiğit karısının sözleri üzerine gülümsedi. Karısı ne kadar da güzel demişti oğlumuz diye. Bunun için bile ölmeye değerdi. Hele oğlunu kucağına aldığı anı bile düşünemiyordu. O zaman cennete girdiği gün olacaktı. Şimdiden bu kadar heyecanlıysa...

Elinin karısının eline koyarak yavaşça okşadı.

"Siz hep iyi olun, ölsem bile gam yemem Çawreşamın. " Karısının elini ve sırtını tutarak yavaşça yatakta doğrulttu. Oturur vaziyete getirip karısının açılan hastane elbisesini düzeltti ve yatağın yanında bulunan hastane terliklerini alarak önünde diz çöktü. Başını kaldırıp karısının simsiyah gözlerine baktı.

"Dün o kadar çok korktum ki Çawreşamın sana, bebeğimize, bacıma birşey olacak diye her saniye öldüm ben."Karısının sağ ayağını dizine koydu ve yavaşça ovaladı.

BERDELWhere stories live. Discover now