BERDEL

BERDEL-18

Konaktan giriş yapıp merdivenlerden çıkacağı sırada Mahmut Ağanın sesiyle ikisi de yerinde durdu

-"Yiğit aşiret toplandı. Acil görüşülmesi gereken bir konu var" dediğinde konaktan ayrıldı Mahmut aga.

Yiğit'in aklında ise sadece şu vardı.

Berika'nın dağ evinden kaçtığını mı öğrenmişlerdi yoksa?

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

Bir insanın başına bu kadar mı bela gelirdi! Ya da bir insan bu kadar mı mıknatıs misali çekerdi belayı kendine. Bunun örneklerinden biri Berikaydı . Bu güne kadar başına istemediği şeyler gelmiş yine gelecek gibi de gözüküyordu.

Yiğit karısının elini öpücük kondurup ayrıldı konaktan. Gerisinde kafası karışık kadınını bırarak.

Berika ağzı açık bir şekilde kocasının arkasından bakakalmıştı. Kocası onun elini itinayla mı öpmüştü yoksa Berika bir serap mı görüyordu! Bu adam dengesizliğiyle karısını kalpten götürecekti ya neyse.

Yiğit arabasına hızla atlamış Xazer Ağa'nın konağına sürmeye başladı. Bir yandan da korkuyordu karısının kaçtığını öğrendiler mi diye.

Otuz dakikalık yolu on dakikaya sığdıran Yiğit arabasını konağın yakınına park ederek çıktı arabadan. Ceketini düzeltip konağa ilerlemeye başladı Yiğit Ağa heybetli yürüyüşüyle.

Yiğit Ağa konaktan içeri girdiğinde Xazer Ağa'nın büyük oğlu Devran misafirini karşılamış ve diğer ağaların yanına yönelmişlerdi.

Mardin'in tüm ağaları toplanmıştı. Bu kadar önemli olan konu neydi ki hepsi toplanmıştı birazdan anlaşılacaktı. Yiğit Ağa oturma odasına girdiğinde tüm ağalar ayağa kalkmıştı. Her biri Yiğit Ağayla tokalaşarak hoşgeldin dileklerini sunmuşlardı.

Yerine oturan Yiğit Ağa sert çehresiyle baktı ve konuşmaya başladı.

-"Xayırdır ağalar. Bu toplantımız ne içindir?" Diye sordu davudi sesiyle. Zira karısının kaçması ile ilgiliyse anında inkar edecekti . Xazer Ağa gümüş bastonunu sıkarak konuştu.

-"Bilirsin Yiğit Ağa sizin kan davalınız bizimse aşiretimizin yüz karası olan Mahsun gene rahat durmuyor. Dün sizin dağevinin oralarda görmüş adamlarım. Bu adam kan ister. Bu adam can ister. Aşiretimize yine zarar verecek. Demem o ki herkes kendine dikkat etsin." Diye konuştu Xazer Ağa.

Yiğit duyduklarıyla kan beynine sıçramıştı. Bu kan davalısı adi herif Yiğit'in kardeşini öldürmüştü. Aralarında en fazla iki yaş vardı Yiğit'in ve kardeşi Berzan'ın.

Yiğit unutamıyordu o günü kardeşinin elinde can verişini. Unutamıyordu bu kalleşliği. Gencecik bir fidanı kaybetmişti Mardin. Gönlü temiz gencini kaybetmişti Mardin. Bir tek Berzan'ın canını almamıştı o kurşun. Tüm aşiretin canını almıştı. Ama en çokta sevdiği kızında canını almıştı. Maral adı gibi güzel kız. Berzan'ın sultanıydı genç kız. Ağabeyini beklemeden evlenecekti Berzan. Çünkü biliyordu ağabeyinin hemen kolay kolay evlenmeyeceğini. Berzan'ın vurulduğunu öğrendiğinde dünyası başına yıkılmıştı Maral'ın. En fazla bir hafta sabredebilmişti bu acıya. Onu başkası istemeye geldiğinde ise asmıştı kendini aşık kız. Sevdiğine ihanet etmemiş, başkasıyla evlenmemişti. Bu acı ise tüm Mardin'in acısıydı.

-"Ağalar o Mahsun itini nerde görürsem elimden kimse alamaz. Onun sonu ölümdür. Eğer bu kararıma biriniz dahi karşı çıkarsa karşısında beni bulur bilesiniz." Diyip hışımla ayağa kalkıp tam salondan çıkacakken Xazer Ağa'nın sesiyle durdu Yiğit Ağa.