Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Olur....' kızların cıvıl cıvıl sesi ile Aren gülerek tekrar Hera'ya bakmış ardından erkekleri alarak sahaya ilerlemişti. Arkasını dönüp baktığında ise Hera'nın kızların gülen yüzlerine yabancılık çekmeyişi içini ferahlatmıştı.
Saatlerce sokağın soğuğuna aldırış etmeden oynamışlar, kenara toplanmış karlarda mücadele etmişlerdi. Öyle ki soğuk nefeslerini kesecek raddeye gelse de çocukların itirazları ile içeri girmemişlerdi bile. Yemek saatinin gelmesi ile Korhan müdür çocukları içeri almış Aren ve Hera'ya da ısrar etmişti ancak onların bu günlük bu kadar diyişi ile koca bir gün son bulmuştu. İkisi de arabaya yerleştiğinde Aren kaloriferi çalıştırıp kontağıda çevirdi.
'E şimdi ki macera ne?' kızın sorusu ile Aren hafifce gülümseyip çıkmıştı bahçeden.
'Bu gün yeter macera. Eve gitsek iyi olur.'
'Ailene gideceksen ben taksi çevirebilirim'
'Gideceğim ama şu halde pek olağan değil' diyerek Aren rotasını kendi evine çevirdiğinde Hera başını sallayarak gömülmüştü koltuğa. Bu kadar ciddi bir adamın bir kaç dakika önce çocuklarla kargaşa içinde olmasına olanak bile vermezken şimdi Aren'in içindeki o temiz adamı görebiliyordu kız. Aren kardan bile temiz bir yürek taşıyordu ama herkes bilirdi ki şu hayatta en hızlı kirlenen hep en temiz olandı.
Adam arabayı kapının önüne çektiğinde kontağıda kapatıp indi aşağı. Hera'da ardından inmişti ki adamın gözleri ile evi işaret ettiğini gördü. Bu kez itiraz etmeden eve ilerlerken Aren'de toplanan adamlarına ilerlemeye başladı. Kısa konuşması ve durum raporunu en kısa sürede aldığında o da adım atmıştı sıcak evine. Salonda üzerini değişmiş kıza baktığında başını sağa sola sallayarak hafifce tebessüm etmişti.
'Hera hanım, hazırlan.'
'Ne için?'
'Serra Rollas'a katlandıysan Haluk Rollas sana basit gelir. O akşam yemeği tek başıma iken çekilmez olur.' dediğinde Hera kaşlarını çatarak derin bir nefes almıştı.
'Bak, bir anda hayatına girdim. Şimdi ailenle akşam yemeği, Aren, ben bunun doğru olacağını sanmıyorum.'
'Bende sana sorduğumu hatırlamıyorum' diyerek Aren merdivenlere yöneldiğinde arkadan tepinme sesi duysa da umursamamıştı. Odasına girerek üzerindekileri değiştirip gri bir gömlek ve siyah pantolon giydiğinde tekrar dışarı çıkarak Hera'nın kapısına sadece bir kez vurmuştu.
'Aşağıda bekliyorum.' ses seda çıkmadığı içinde merdivenleri inerek boş kadehe viski alıp atmıştı kendini koltuğa. Ne kadar sürer bilmiyordu ama en azından bir kadeh kanına karışmalıydı o eve girmeden önce. Bu kadar iyi geçen bir günün ardından o gerginliğe çözüm ancak bu olurdu çünkü. Merdivenlerden gelen ses ile bakışlarını çevirdiğinde taşlanmış bir kot, gri gömlek ve topuklu ayakkabılarla aşağı inen kıza baktı. Yakışmıştı ve Aren ilk kez yanına bir kızı yakıştırmıştı. Normalde egosu aşağılara hiç düşmeyen Aren Rollas şimdi Hera'nın sadece yürüyüşüne bile dalıp gidebilirdi.
