Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Çok geç kaldığımın farkındayım arkadaşlar ancak beynim o kadar yorgun ki sabah Zeynoya bölüm atacağım dediğim halde unuttum. İki gündür bu akşam atayım diyorum unutuyorum. Yaşlanıyorum herhalde. :D Neyse çok uzatmadan iyi okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki de hayatda böyleydi, bir bebeğin pes etmeden ayağa kalkarak daha sonra sevinebilmesi gibiydi. İnsanoğluda zaten düştüğü zaman pes etmeden tekrar kalkarsa kazanan olmaz mıydı? Hayatın çoğu ana ayrıntılarını ufak bebeklerden ve hayvanlardan öğrenebiliyorduk. Minicik eller yenilgiye aldırış etmeden tekrar ve tekrar deniyorsa, aşağılanan, zarar verilen hayvanlar inatla birilerine yardım edebiliyorsa ve yetişkin bir insan bunları görüp anlayabiliyorsa bazı şeylerin sırrı çözülmüş oluyordu. Görmek istemeyenler ise boş bir şeye bakar gibi izliyordu hayatı, aslında boşu boşuna yaşadıklarının farkına varmadan.
10 ay, ortalığın karışmasını sağlayan, ardı ardına haberlerin patladığı, hızlı geçen ve dur durak bilmeyen 10 ay geride kalmıştı. Aren karşısındaki dizili kadınlara bakıyor ardından kucağındaki kızının dondurmaya bulanmış mavi haline dönüp gülmeye başlıyordu. Tabi onu şuan için takan olmadığı için de tüm oklar kendine dönmesin diye sessiz sakin gülüyordu.
'Bababababababa!' kızının dudaklarındaki dondurmayı püskürte püskürte seslenmesiyle bakışlarını tamamen kızına odakladı adam.
'Efendim babam.'
'Meyşiiiii...' aldığı yanıtla bakışlarını dondurma kutularına diktiğinde kaşlarını havalandırdı bu defa. Birazdan kıyamet kopacaktı, Berzah diline bir meyşi dolamıştı ki bunu da Arya'dan almıştı, kadın yaban mersinli dondurmayı yedikten sonra dalga geçercesine mersi dediğinde kızcağız da aklına kazıyıp dondurma isteme şekli olarak not almıştı belli ki beyninin bir köşesine.
'Bitmiş babacım.'
'Meşyiiiiii!' ufaklığın çığlığı kadınların dikkatini çektiğinde dört çift göz adama odaklanmıştı.
'Berzah, babana bağırmak yok.' Hera'nın tepkisinden sonra kız tam ağzını açmıştı ki kadın tek kaşını kaldırdı bu kez.
'Hiç kimseye bağırmak yok.'
'Ayye, meyşiii...' kadın bakışlarını bu kez kaplarda gezdirdiğinde yerinde yeller esen dondurmaların olmayışıyla kızına tekrar dönmüştü.
'Dondurma bitmiş, o yüzden temizlenmeye gidiyoruz.' kadın tam ayaklanmaya yeltenmişti ki Berzah hep yaptığı gibi anında Aren'e sığınmış adamın beyaz gömleğine yüzünü gömmüştü.
'Bundan sonra gömleklerimi mavi alacağım.' mırıldanıp ayaklandığında Hera'ya da elini uzatmıştı.
'Sizin kocalarınız nerede?' adamın tepkisiyle beraber üç kadın ona dikkat kesilince Hera'da bu odaklı kalma işini bozmak için destek alıp ayaklanmış Aren'in yerine bıraktığı ufaklığın tek elini de kendi tutmuştu. Resmen çatlayacak hale gelmişti, nefes alacak alanı dahi bulamıyordu kadın iç organlarında, bir de Berzah'ın elini tutmadan merdivenlerden çıkmama gibi bir huyu olduğu için eğilmesi kadının halini daha da beter yapıyordu.
