Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Geç olsun güç olmasın tabirine o kadar alıştım ki sizi bekletiyorum artık. Ama cidden zamanım çok kısıtlı. Program yoğunluğum olmasa da koştur koştur, bir o ders bir bu ders derken zaman akıp gidiyor. Kastamonu'ya geleli bir ay olmuş ama zamanı fark etmedim. Çok soranınız oldu belki cevap dahi verememiş, gözden kaçırmış olabilirim ancak gayet iyiyim. Eğlenceli ve kafa yapımın uyduğu insanlarla aynı evdeyim. Vizelere bile yaklaştım gerisini siz düşünün.
Bu arada Kimse Sağ Çıkmaz için sanırım hiç geri sayım başlatmadım ama sona gelmemize 6 bölüm kaldı. Anlayacağınız bir güzel şeyin daha sonuna geliyoruz. Sizleri çok çok çok seviyorum. Varlığınız bana en büyük destek oldu hep, çok teşekkürler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Ceren'in kanaması var.' adamın gözleri gittikçe büyümüş içindeki çoğu yer yerle bir olmuştu. Aren'in dibinden koşarak geçtiğinde gözüne hiç bir şey görünmezcesine insanlara çarpa çarpa geçiyordu. İkinci kez aynı telaşı yaşasa da bu defa aynı olayların olmayacağını garantilemek izliyordu. Yine kan varsa bile bu kez kaybetmeye niyeti yoktu adamın. Çünkü bazılarının geçmişten gelen ama geçmemiş acıları olurdu.Sayfalara satır satır yazılabilecek, ama bir kelime edecek gücü olmayan.Kaybetmenin en ince yerinde damarlarını incecik bir ipmiş gibi cımbızla çekip koparmaya niyetlenmiş ama bir umut veya belki diyerek yaşamış insanlar olurdu bir de herşeye rağmen içindeki bütün ülkeleri yakan, sapa sağlam bütün damarlarını içten içe neşterle koparanlar vardı. Öyle veya böyle insan oğlu kaybı bir kez verdiyse ikincisi için sonuna kadar savaşırdı. Liam, Ceren ve koca bir aile savaşmak için bir olmaları gerektiğini bilir halde kalacaklardı.
Aradan geçen saatlere rağmen ses soluk çıkmamıştı içerden. Serra hanım, Haluk bey derken yine ortam kalabalıklaşmaya başlamıştı da şuan asıl odak noktası içeriden iyi bir haber alma umuduydu işte. Aren oturduğu koltuktan kalkıp yeniden etrafta voltalar atmaya başladığında açılan kapı sesi canına can olmuştu. Bakışları hızlıca doktora döndüğünde ise adamın sabit yüz hatlarından bir şey anlayamaması daha da garipleştirdi durumu.
'İyiler mi?' Serra hanım titreyen sesiyle konuştuğunda doktor derin bir nefes aldı ilk önce.
'Bebek sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi ama Ceren hanımın kan kaybı çok olmuş. Ki takdir edersiniz ki kanı zor bulunduğu için sıkıntı çekiyoruz. Aynı kan grubunda olan tanıdığınız var mı?'
'Kardeşleri var.' Serra hanım Aren'e döndüğünde adam usulca başını sallamıştı anında. Böyle bir zamanda kan vermeyecekti devurulup mu kan dökecekti.
'Arya hamile, o olmaz. Kaç ünite gerekiyorsa benden alabilirsiniz, sıkıntı yapmaz bünyeme.'
'Prosedür gereği direnciniz yüksek olsa da sadece 1 ünite kan alabiliriz sizden Aren bey.'
