Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Çok şükür internet bağlandı. Burada olabilmek ayrı güzel onu da geçiyorum benim ne durumda olduğumu merak edenlerde oldu onlara da kocaman teşekkür. Şimdi geldiğim ilçe aynı anlattığım gibi acayip derecede pasif ama gel gelelim ki ev arkadaşlarımla iyiyim. Onu da geçiyorum ev arkadaşlarımdan birisi de beni Şafak Sökerken'den beri takip eden bir arkadaşım. Tabi biz bunu iki-üç gün sonra fark etsekte şuan mutluyum. En azından ev içinde inşallah bozulmayacak bir huzur var. Hazır internetde bağlanmışken bir bölüm atayım diye düşündüm. Çok seviliyorsunuz, cansınız. Halimi hatırımı sorduğunuz, beni merak ettiğiniz için çok teşekkürler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Shot mı gelmiş kızım?'
'Bat!' kız ufak ellerini çırpıştırmaya başladığında hepsi gülmüştü, tek kişi dışında.
'Bu kız ne zaman anne diyecek!' Hera acı çeker gibi konuştuğunda Aren gülse de bu Berzah'ın ilk duyuşunda telafuz edebildiği ilk kelimeydi. Asıl mesele neredeyse derdini anlatacak bütün kelimeleri yarım yamalak söylese de bir türlü anne diyemiyor oluşuydu. Aren ne kadar kızsa da karısına göz kırpıp kızını Shot'la arasına çektiğinde ufak parmakların da öylece duran mavi gözlü canavarın tüylerini okşamasını izlemişti. Ne Shot bir tepki verip Berzah'ı korkutuyordu ne de Berzah bu sakinlikten yararlanıp hayvanın canını yakıyordu. Berzah ellerini çekip mavi gözlere bakmaya başladığında ise Shot kızın üzerini koklamış hemen ardından sevmesini ister gibi burnu ile eline dokunmaya başlamıştı.
Berzah'ın Shot'la olan sevgi gösterisi kahvaltıya kadar sürdüğünden olsa gerek evde bir ekşın kopmamış, ufaklık kendini tehlikeye sokacak bir girişimde bulunmamıştı. En fazla salondaki yemek masasının altına giren Shot'u takip edip hayvanla beraber orada oturmuştu. Başını da hayvanın tüylü derisine yaslayarak yattığında Aren için bir imkansızı daha başarmak farz haline gelmişti.
'Kızım çık oradan.' Berzah hiç takmadan adamın yüzüne baktığında Aren eğildiği yerden bu kez Shot'a bakmıştı.
'Shot, gel oğlum.' hayvanda kıpırdamadığında Aren bir bir önündeki sandalyeleri çekerek ulaşma umudunu körüklemişti ki hem Berzah hem de Shot sürünerek kaçmaya başladılar adamdan.
'Dalga mı geçiyorsunuz benimle, babam, gel hadi kızım.'
'Bat!' kız tekrar el çırpıp sevinç çığlığı atınca Shot ufaklığın yüzünü yalamıştı anında.
'Hay batına da babanın şarap çanağına da... Güzel gözlüm, yavrucum, babasının prensesi... Gel hadi kızım.' adam elini uzatarak yerde sürünmeye başladığında Berzah anında Shot'a dönüp sarılmıştı.
'Gönderirim bak attırma benim tepemin tasını.' uyarısından sonra kız Shot'a daha sıkı sarılmış Shot ise anında köpeklere özgü o üzgün sesini çıkararak Aren'in vicdanına doğru at koşturuvermişti.
