Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çünkü sevmek sözle basit bir eylem olarak görülse de ortasından boğaz geçen iki yakanın birleşmesi kadar zordu. İmkansızlığı yoktu elbet ama imkansızlığa yakınlığı dillere destan olurdu.
O gecenin üzerinden iki gün geçmişti. Serra hanım oğlunun göz sapıtıp kaçacağını bildiği için evin kapıları bile kilitlemişti. Hal böyle olunca da Aren sıkıntıdan patlayarak oturuyordu. Bakışları Hera'yı bulduğunda derin bir nefes alarak devirdi gözlerini. Kadın yakında pes edip çığlık atacaktı. Serra hanım çıldırmış gibi hazırlık yapıyordu ve her detayda Hera'yı esir alıyordu.
'Serra hanım, yalvarıyorum duralım. Beynim kaynadı.' Hera'nın sonunda haklı isyanını belli etmesi ile kadın gülümseyerek gözlerini gelinine çevirdi.
'Çok sıktım biliyorum ama Aren tek oğlum ve ilk göz ağrım. İkiniz içinde herşey güzel olsun istiyorum.'
'Sizi anlıyorum, bu çabanız için oldukça minnettarım ama yavaş hareket etsek. İki hafta değilde bir ay yapsak şu süreyi.' Hera'nın dudaklarını büzüşü ile Serra hanımın gözleri sinsi sinsi sırıtan oğlunu bulduğunda derin bir nefes almıştı.
'Tamam, bu günlük tatil verelim kendimize. Ama yarın tekrar bakacağız.'
'Çok uğraşıyoruz. Bence bu kadar ayrıntıya gerek yok.'
'Kaçak göçek nikah yapıyoruz zaten, ne demek ayrıntıya gerek yok.'
'Annem haklı. Zaten adam akıllı düğün yapamıyorum diye basıyorlar bana, ufakda olsa o kokteyl tam teşkilatlı olmalı.' Aren'in sesi ile Hera çatık kaşlarını adama çevirdiğinde onun omuz silkerek elindeki gazeteye dönmesi bir olmuştu.
'Bana bıraksanız sadece gidip imza atalım ve orada kapatalım meseleyi derim.'
'Oldu Hera. İstersen onu da yapmayalım, ben nikah memurunu bulup defteri alayım yeter.' Arya'nın dalga geçercesine konuşması ile Hera gülümsemesini büyütmüştü.
'Çok güzel olur aslında.'
'Ben bunun kız olduğundan emin değilim.' Ceren'de cümlesini ortaya attığında Hera bu kez kıkırdamasını serbest bıraktı. Bünyesine ağır gelmişti insanların onu mutlu edecek bir şey için bu denli çabalaması. Alışık değildi ki. Serra hanım ise yorgunlukla dosyaları kapatıp salona giren kadına baktı.
'Canan hanım, kahve alabilir miyiz?'
'Hemen Serra hanım' kadın anında mutfağa dönerken Serra hanımda kızlara Aren'in olduğu koltuk takımını işaret etmişti. Dördü de kendilerini koltuklara bıraktıklarında Aren elindeki gazeteyi kenara bırakıp başını geriye attı.
'Anne daha ne kadar hapisim?'
'Tamamen iyileşene kadar.'
'Abim hücre hapisine bahkum edildi. Bakalım daha neler göreceğiz' Arya'nın sırıtışı ile Aren kaşlarını çatsa da iki gündür ettiği itirazlara sonuç alamadığı için hiç bir tepki vermemişti. Bakışlarını yanındaki kadına çevirdiğinde ise onun hafif tebessümüne gülümsedi. Kaç gündür sarılıp uyuyamamıştı. Her defasında kaçıyordu, üstelik dikişini bahane ediyordu. Aldığı antibiyotik yüzünden de uykuya yenik düşüyordu. Bakşlarını salondakilere çevirdiğinde onların kendi hallerinde olduğunu görerek tekrar Hera'ya baktı. Yavaşca ayaklanarak kızın elini tuttuğunda ise herkesin bakışları onlara dönmüştü.
