Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Şarkının hisleriyle bana evladımmış gibi gelen bir hikayenin daha sonundayız. Yoğun acıyla, bir nebze mutlulukla ve başarıyla sonunu görüyoruz Kimse Sağ Çıkmaz'ın.
Beraber Romantizm'de #18 i gördük. Belki benim takip etmediğim süreçlerde daha da yükselmiştir sıralamamız ama gözüme çarptığı için bunu söylüyorum. Ben kadar sizinde emeğiniz var bu hikayede o yüzden de hepinize minnettarım. Hepinize destekleri için çok teşekkür ederim.
Aren ve Hera'yı yalnız bırakmayışınız olsun, an an Hera'ya bazı bazı da Aren'e arka çıkmalarınız, onları sizden biri gibi görmeye başlamanız her şeye değerdi. Hele ki yorumlarda onlara seslenişleriniz aldı götürdü beni. Bu anlatılması güç bir his. Varlığınız daim olsun diyip sizi daha çok merakta bırakmak istemiyorum.
Ve şunu bilin ki ben bu hikayeye başlarken hayatımın en güzel günüydü, şuan ise hayatımın en berbat gecesini yaşıyorum...
Hepinize iyi okumalar, iyi finaller...
İyi ki varsınız, hep var olun.
Seviliyorsunuz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Sizi benden almaya kalktıklarında kişi gözetmeden tüm dünyayı mezara tıkacak kadar.' kızının kısık ama aldığı yanıttan memnuncasına parlayan gözleriyle fısıltısını da alıp geri çekilmişti. Bakışları Hera'ya döndüğünde ise kadının saçlarına elini atarak okşadı usulca.
'Hatırlıyor musun?'
'Neyi?'
'Hatem'in doğduğu günü.'
'Arya'nın bağrışı hala kulağımda. Hele bizi odadan kovuşu...'
'Çok komiktiniz.' Hera kıkırdayarak adama baksa da Aren başını sallayarak onay vermişti anında.
