Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Ben geldim canlar. İki gündür ihtiyaç molaları hariç durmadan bölüm yazıyorum. Sessizlik sakinlik bünyeme iyi geldi. Umarım açılan ufkum aynı şekilde devam eder de kilitlenip kalmam.
Bu arada Sencar Sencar dediniz bende ayağınıza adamı getirdim. Neyse bu yorgunluk üzerine bu kadar laf yeter. Hepiniz çok seviliyorsunuz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Ben sandalye getirmelerini söyleyim.' Ceren'in ayaklanması ile Aren'in sert sesi iki kızı da bozguna uğratmıştı.
'Hayır!' kızlar ilk önce birbirlerine baksalar da sonra Aren'in kaskatı olan yüzüne döndüler.
'Abi iyi misin? Sadece ağrım olur yürürken diye-'
'Ben taşırım.' Aren mırıldanarak yatakdaki kızı dikkatle kucağına aldığında Ceren adamın gözlerine iyi misin dercesine bakmıştı.
'Bakma Ceren. Ben o sandalyeye oturdum, bir daha kimsenin ona oturmasına izin vermem.' Ceren usulca başını salladığında kapıyı da açıp adamın çıkışına müsade etmişti. Aren ve Ceren yan yana ilerlemeye başladığında Arya'da adamın omuzuna başını yaslayıp derin bir nefes almıştı. Abisi iki kez o sandalyeye mahkum kalmıştı. Bir defa omurgasına saplanan altın kurşun bir hafta bacaklarının hareket etmesine izin vermemişti, bir defa da uğradığı suikast sonrası hamur gibi ezilmiş arabadan çıkarılmış ve bir ay boyunca yürüyememişti. Aslında çok şey yaşamıştı ancak her yaşadığı adama büyük bir ders olmuştu. Şimdi bu denli katı olması şaşılacak durum değildi.
Eve gelmeleri ile Arya'yı anında salondaki koltuğa yatırmıştı Aren. Yukarı çıkmak için hareket ettiğinde kız öyle bir cırlamıştı ki adamın anında ayakları salona yönlenmişti haliyle. Bakışları aşşağı katın merdivenlerinden sandalye ile çıkan yardımcıyı bulduğunda sabır dilenerek çattı kaşlarını.
'Bu nerden çıktı?' adamın sorusu ile Sencar Emre'ye işaret vermiş adamın geldiği gibi sandalyeyi indirmesini sağlamıştı.
'Yarası düzelene kadar-'
'Yakmanızı söylemiştim. Bu eve bir daha o girmeyecek demiştim.' Aren annesinin gözlerinin içine bütün stresi ile baktığında Haluk bey derin bir nefes almıştı.
'Evlat rahatla biraz. Ne sen ne de Arya'nın ona bir mecburiyeti yok, ama Arya yerinde duramaz bunu sende biliyorsun.'
'Sencar, Arya tek başına yürüyene kadar buradasın.' Aren'in emri ile Hera kaşlarını havalandırıp Sencar'a baktığında onun da yüzündeki tedirginliği görmüştü.
'Duydun mu beni oğlum?'
'Emrin olur abi nasıl istersen.'
'Gerek var mı şimdi?' diyerek babasına ve annesine döndüğünde elinin üzerindeki sıcaklıkla Hera'nın sesini de duydu adam.
