Chapter 3 - Torpe

191 0 0
                                        

==================

Chapter 3

 Torpe

==================

Jhyrus' POV 

(A/N: On the other side of the world.....xD)

Sa wakas! On the way to school na rin ako. 15 minutes na biyahe sa jeep na lang at makikita ko na uli siya. Konting tiis na lang......

At nakababa na rin ako...

Takte, maglalakad pa pala ako :(

Hay. 

Kahit sanay  na ko sa araw-araw kong pagapasok, nakakatamad pa rin. :(

Lakad...

Lakad...

Lakad...

Lakad...

Lakad...

Lakad...

And finally, narating ko na rin ang MHS. Konting lakad na lang, papuntang room, makikita ko na talaga siya.

Lakad...

Lakad...

Lakad...

This is it.....

Pagpasok ko ng classroom, nagkakasiyahan ang lahat ng mga classmate ko.

Parang hindi nagkita ng isang taon eh kahpon lang may pasok din kami. Hehehehehe. May mga nagkkwentuhan, nag gigitara, nagkakantahan, nagchchess, naghahabulan at kung anu-anu pa.

In short...

Para kaming nasa jungle. Kaniya-kaniyang mga gawain, kaniya-kaniyang lokohan.

Basta, sobrang gulo. Sa sobrang gulo, ayoko na i-describe.

Pero isang tao lang sa ngayon ang kaya kong ilarawan sa inyo. Siya yung nagbibigay inspirasyon sa'kin araw-araw. Dahilan kung bakit masaya akong pumapasok araw-araw.

Hay.

Siya talaga iyon. :)

Sa bandang harap ng classroom, dun ko siya nakita.

Maliit lang siya, payat, mqahaba ang buhok, at kayumanggi. Pero ang pinakagusto ko sa kaniya?

yung simpleng ganda niya :)

Para kasi sa'kin, hindi na kailangan ng magagarang damit  o make-up para masabing maganda ang isang babae. Hindi ko rin basehan yung kulay niya. :) 

Classmate ko siya since first year. Pero nung mga time na yun, hindi ko pa siya gusto. Ni hindi ko pa siya napapansin. Nung 2nd year naman, kahit kasabay namin siya pauwi galing school, pakiramdam ko ordinaryong classmate lang siya sakin. Isa pa, nililigawa siya noon ng katropa kong si Mico. Pero mula nun, unti-unti ko siyang napansin.

Sad to say, hindi ko pa rin talaga siya nakakausap hanggang ngayon. Ganun ako ka-torpe. Kahit kausapin ko lang siya, yung makipag-kwentuhan, o kahit kamustahin man lang. Hindi ko magawa. Hindi ko talaga magawa. Nahihiya ako. Nahihiya akong lumapit sa kaniya. Wala talaga akong lakas ng loob..

Ngayong taon, sana makausap ko na si.......

 Raine.

 =================

"Jhy!" boses pa lang, alam ko na kung sino yung tumwag sa'kin.

"Oh, Lloyd, balita?" yan naging bati ko.

It Started with a GlanceМесто, где живут истории. Откройте их для себя