AŞK İZİ

Bölüm 13

Vee yeni bölüm. Gecikme için özürdilerim.

Tam herşey yoluna girdi dediğimde hayatımda yeni bir sorun oluşuyordu. Hayatımda olan gerçekler beni yoruyordu. Artık geçmişime dair hiç birşey öğrenmek istemiyordum. Bunları kaldıramamaktan korkuyordum. Ben artık öğrendiğim gerçeklerle yaşamaktan yorulmuştum.

Şimdi ise karşımda duran Meriç ne tepki vereceğimi merak eden bakışlarla bana bakıyordu. Ona kızamıyordum. Ama bir tepkide veremiyordum.

'Lina bir şey söyle. Ama susma.' olduğum yerden kalktığımda belki de sadece yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Düşünmem gerekti. Hiç görmediğim ailemin katili şuan evinde kaldığım adamın ailesiydi.

Ben çıkmaz bir yola düşmüş gibi  hissediyordum kendimi. Nereye adım atsam aşamayacağım duvarlar örülüyordu.

Kolumda hissettiğim elle durduğumda bakışlarım yeniden Meriç'le bulunmuştu.

'Gitme' sesinde annesi onu bırakan bir çocuğun tonu vardı. Bırakılmaktan korkuyordu. Tıpkı ben gibi.

Meriç  güçlü kollarını belime doladığında adımlarım durmuştu. Sadece böyle duruyorduk. Ne o konuşuyordu ne ben aramızda bir sessizlik hakimdi.

'sonra ne oldu' sessizliği bozan bendim.

'Miraç'la birlikte yurttan kaçmıştık. Sonra bir adam bizi yanına aldı. Silah kullanmayı, dövüşmeyi yani bize yeraltını öğretti. Kendisi bir abiden çok baba gibi olmuştu bize. Sonra ise kendisi yerinden çekilip bizi oturmuştu tahtına. Bir  gün ise Miraç ile karşımıza bir adam çıkmıştı. İki düşman ailenin çocuklarının nasıl bir arada olduğunu söylediğinde şaşırmıştım. Ama herşeyi anlattığında bütün gerçekleri yüzüme çarptığında yaşadığım hayal kırıklığı çok büyüktü.
Ama Miraç'la olan dostluğumuz hiç bozulmadı Lina. Ailelerimizin yaptığı yanlışlara biz hayatımızda yer vermedik. Miraç ile bu hayata beraber tutunduk biz. ' Meriç'in anlattıkları ile  ona döndüğümde kahverengi gözleri ile mavi gözlerim bulunmuştu. Tek bir söz bile etmeden kollarımı boynuna doladığımda boyun girintisine başımı koymuştum. Sigara ile karışık kokusu burnuma doladığında Meriç belimdeki elini daha çok sıkılaştırdı.

Biz karanlığın ortasına atılmış küçük çocuklardan ibarettik sadece. Hepimizin içinde küçük bir çocuk vardı. Karanlığın tutsağı olmuş küçük bir çocuk. Oysa o yaşta ki çocuklar karanlıktan korkardı. Biz ise ona sığınmıştık. 

Sıcak su beni düşüncelerimden kurtarırken gözlerimi kapattım. Bedenim yavaşça yere düşerken gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Bu kadar yük fazlaydı. Canım acıyordu artık kaldıramıyordum.  Ağlamam hıçkırıklara dönüştüğünde elimle ağzımı kapattım.  Sesimin duyulmasını istemiyordum.  Bir süre daha bu şekilde durduğumda ayağa kalkıp suyu kapattım. Hemen yanda duran bornozu giydiğimde aynadaki buharı silip kendime baktım. Sıcak suyla yıkandığım için vücudum kızarmıştı. Gözlerim kan çanağına dönmüştü. Umursamadan odaya girdiğimde Meriç'i görmüştüm. Gözleri beni bulduğunda kaşları çatılmış ve hemen yanıma gelmişti.

Ben beni azarlıycağını düşünürken alnımdan öpmüş ve odadan çıkmadan önce 

'üstünü giy ve saçlarını kurut' Meriç'in dediğini yapıp üstümü giydiğimde yanıma tarağımı ve saç kurutma makinasını aldığımda Meriç'in odasının önündeydim.

'Lina' arkamdan gelen sesi ile gülümseyip arkamı döndüğümde ellerimde ki saç kurutma makinasını ve tarağı havaya kaldırıp

'saçlarımı tarayıp kurutur musun?' Meriç'in de yüzünde bir gülümseme oluştuğunda yanıma gelip belimden tuttuğunda odasına girmiştik. Beni yatağın üstüne oturttuğunda elimde ki tarağı almış ve saçlarımı taramaya başlamıştı. Saçlarımı taradıktan sonra kurutma makinasını yatağın yanına duran prize taktığında saçlarımıda kurutmuştu.  Sonra ise beni kendine çekip saçlarımı kokladığında gülümsedim.

'bugün benimle uyur musun'  Meriç belimde ki elini çekip beni diğer yanına oturttuğunda dizlerime yatmıştı.

'ya da ben uyumadan bir yere gitme' başımı sallayıp onu onayladığımda kendimden beklenmeyecek bir şekilde onunla uyumayıda kabul etmiştim.

'seninle uyurum Meriç'  Meriç dizlerimden kalkıp şaşkın gözlerle bana bakarken örtüyü kaldırıp içine girmiştim bile. Meriç'te yanıma yattığında ikimizde yan yatmış ve birbirimizin gözlerine bakmıştık.

Meriç belimden tutup beni kendine çektiğinde kafasını göğsüme koyup kokumu içine çekmişti.

'hep böyle uyusak. İlk defa kendimi bu kadar huzurlu hissediyorum çünkü. Kokunda hayat buluyorum resmen.'

'Meriç beni neden sevdin. Neden kalbi buz tutmuş bir kızı sevdin. Neden dünyaya boş bakışlarla bakan bir kızı sevdin. Neden Meriç. Neden hayata yeniden tutunmamı sağladın.' yaptığım itiraf büyüktü. Meriç uyumasaydı eğer bunu anlıycak kadar zeki bir adamdı. Ama ben bu sözleri o uyanıkken söylüycek kadar cesur değildim.

'Hayatıma girdiğinde önce derin derin bakmıştın kahverengi gözlerin ile mavi gözlerime.  O an zaman durmuştu sanki benim için.  Hiçkimse, hiçbirşeyi görmüyordu gözlerim. Kulaklarım etrafa sağır gibiydi. Sadece kalbimin sesini duyuyordum. Bu kadar uzun zamandan sonra ilk defa bu kadar hızlı atıyordu çünkü. İşte o zaman anlamıştım hayatıma girdiğin gün ben ben olmaktan çok uzaktım. ' İçimdeki herşey dudaklarımdan dökülürken kendi acizliğime güldüm.

'Meriç hani bana demiştin ya.

'Sevgiye muhtacım Lina.' Meriç'in sözleri kulaklarımda yankı yaparken ellerim saçlarına gitti. Ben de sevgiye muhtacım Meriç.

Sevgi neydi? Bir duygu mu, bir his mi? Bana öğretir misin? Sevilmek nasıl bana gösterir misin? Ben bu duyguları bilmiyordum ki. Ben bu duygulara yabancıydım. Kimse tarafından sevilmemiştim ki. Ya da öyle düşünmüştüm.

Karanlıktan korkuyorum,  bende korkuyorum kendi karanlığımızda kaybolmaktan korkuyorum.

Sözler kulaklarımda büyük bir uğuldamaya sebep olurken bütün düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım.  Ben yorulmuştum sanırım artık.'

Gözlerimi kapatıp kendimi bir sonsuzluğun içine bırakmayı diledim. Ya da artık bu hayatta yaşamayı öğrenmeyi dilemek istedim.

Şuan beni kendine hapseden adamın kokusunu içime çekip kendimi uykunun kollarına bıraktım.