AŞK İZİ

Bölüm 43

Hatalar vardı en güzel anların değerini bir anda öldüren pişmanlıklar.  Küçük yalanların açtığı büyük sorunlar.

'Güzelim' Meriç'in sesi ile ona baktım. Beraber kahvaltı masasına geçerken herkesin kahvaltıda olduğunu görmüştüm.

Meriç ile yan yana oturup bakışlarımı masada gezdirdim. Abim Uras' a yemek yedirmeye çalışıyordu. Aden kendi tabağından bir kaç bir şey alıp abime ve Uras'a bakıyordu. Baran Eliz'in tabağını doldurup yemesi gerekenleri söylüyordu. Elisa kucağında ki Mira'ya manasını içiriyordu. Giray abide bu durumda kızıyla uğraşmaktan geri kalmıyordu tabi. Sürekli burnunu ve yanaklarını sıkıp duruyordu çocuğun.  Devrim ve Emre ise telefon oynuyorlardı.

'Gençler şu telefonları bırakıp aramıza dönseniz diyorum' Kenan babanın sesi ile ikiside önce telefona baktı  sonra aynı anda ceplerine koydular. Onların bu hallerine gülümsedim.

'Hadi güzelim bir şeyler ye' Meriç tabağıma fazla abartmadan bir şeyler korken yüzümü buruşturdum. Midem bulanıyordu ve yemek istemiyordum.

'Midem bulanıyor yemiycem' kaşlarını çatıp bana döndüğünde bakışlarımı ondan çekmedim.

'Sabahtan belli içini boşaltın zaten. Şunları ye bari'

'Yemiycem Meriç'

'Meriç zorlama kızı. Zaten hamile olduğunu bilmediğinden mide bulantıları ve baş dönemlerinden kaynaklı gittik biz hastaneye. Yeniden hastalandığını düşünüp durdu'  Aden'e şok olmuş bir şekilde baktım. Ben bunu daha Meriç'e anlatmamıştım. Ve bunun büyük bir sorun olacağından şuan emindim.

'Afiyet olsun size' Meriç yanımdan bir hışımla kalkarken arkasından baktım sadece. 

'Lina ben özürdilerim söyledin zannediyordum' Aden'e cevap vermeden Meriç'in arkasından bende odaya çıktım.

' Meriç'

' Sen bunu bana nasıl söylemezsin lan.  Böyle birşeyi neden bir başkasından öğreniyorum Lina. İlk bana söylemen gerek'

'Özür dilerim' alay dolu bir kahkaha atıp odadan çıkmaya çalıştığında kapının önüne geçtim.

'Kalbini kırmak istemiyorum çekil Lina'

'Hayır çekilmiyorum. Beni dinle'  Meriç sinirle ellerini saçlarından geçirirken bir adım geri gitti.

'Neyi dinleyim lan neyi. Beni adam yerini koymayıp hiçbir şey söylemediğini mi? Yoksa bana güvenmediğini mi?' gözlerim dolarken Meriç'e baktım.

'Sana herkesten çok güveniyorum lütfen böyle yapma Meriç. Özür dilerim'  Meriç kollarımdan tuttuğunda sarılıcak zannetmiştim ama o kollarımdan tutup beni kenara çekmişti.

'Meriç'

'Güvenme bana artık bundan sonra. Eğer böyle güveniyorsan güvenme. Çünkü güveneceğim hiçbir şey yapmıycam bundan sonra' hızlı adımlarla aşağı indiğinde gözlerimdeb akan yaşı sildim. Hatalıydım. En başından ona söylemem gerekiyordu. Ne kadar korktuğunu bildiğim halde saklamıştım. Benim yeniden hastalanma ihtimalim bile onu yerle bir ederken böyle bir ihtimali ondan saklamıştım.  Karnıma giren sancı ile yere çöktüğümde acıyla inledim.

'Tamam hatalıyım bebeğim. Babanı üzdüğüm için senden de özür dilerim'  sancı biraz daha arttığında acıyla inledim.

'Abla' Emre yanıma gelip beni kendine çekerken sarıldım.

'Abla iyi misin. Bak Meriç abi şuan için sinirlendi. Eminim akşam gelince seni affetmiş olucak' gülümsedim ve başımı iki yana salladım.