AŞK İZİ

Bölüm 45

Hayat garipti. Önüne neler çıkıcağını bilmeden yaşamak tuhaftı. Dudaklarımdan dökülen her kelime geçmişti. Geri alamadığımız zamanlar ardına saklı gerçeklerin üzerine örttüğümüz yalanlar.  Pişmanlıklar, hatalar, sevinçler hepsi geçmişti. Şuan yaşadığımız ve yaşayacağımız şeylerin önemi vardı.

Odanın kapısının tıklatılması ile elimdeki telefonu bıraktım.

'Gel' içeri gülümseyerek giren Elçin'e gülümsedim. Eve geleli iki gün oluyordu. Hastanede geçirdiğim iki günde dahil o olayın üzerinden dört gün geçmişti. Bu süreçte Meriç bir çok kez benimle konuşmaya çalışmış ama hepsinde geri çevirmiştim.  Aslında benimde hatam vardı bu konuda hatta en çok benim hatam olabilirdi. Ama yaptığı o davranışlar aklımdan bir türlü çıkmıyordu.  O gece haberlerde çıkan haber doğruda olabilirdi.  Girdiğim düşünce dünyasından çıkıp Elisa'ya baktım.

'iyi misin kuzum'

'İyim. Hatta artık oturmaktan sıkıldım. En azından şu odadan artık çıkmak istiyorum' Elisa gülümseyip kalkmama yardım etti.

'İyim ben kendim kalkabilir hatta yürüyebilirim.' Elisa gülümseyip koluma girdi.

'Meriç'i biliyorsun. Seni kaç kere kaybetme duygusunu yaşadı ayrıca bu sefer bebişide kaybetme duygusunu yaşadı. Gözü gibi sakınıyor seni. Sen telefonlarını açmadığın için bizi arayıp soruyor sürekli' dedi.  Elisa'ya başını salladım. Ve komedinin üzerinden telefonu aldım. 

Aşağı indiğimizde televizyon izleyen Aden ve Eliz'in arasına oturdum.

'İyi misin sen'  Aden'in sorusuna göz devirdim.

'iyim. Ayrıca şu soruyu sormayı bırakın lütfen'  kızlar başını salladığında gülümsedim ve televizyon izlemeye başladım.

'Meriç'le bu şekilde devam mı edicek Lina.  Telefonlarını açmıyorsun. Onunla konuşmuyorsun bile. Herşeyi geçtim yüzüne bakmıyorsun'  Eliz'in sorusu ile derin bir nefes aldım.

'o gün ki davranışını hala unutmadım. Özürdilesede affedemiyorum.  Hatam olduğunu biliyorum ama o beni o halde bırakıp o odadan çıktı.  Emre gelip yardım etti.  Üstelik akşam benimle aynı evde olmayı bile istemedi. Eğer düşük tehlikesi atlatmasaydım eminim hala Meriç benimle konuşmayacaktı. Şimdi roller değişti o kadar. '  üçü de başıyla beni onaylayıp televizyona baktılar. Böylesi daha iyi olmuştu çünkü bende bu konu hakkında konuşmak istemiyordum. 

Televizyonda izlediğimiz magazin programı ile gülmek krize girmiştim. Kızların sürekli yorumları ve eleştirileri gülümsemem yetmişti. Biraz da olsa moralim düzelmişti.

'Bu arada Devrim nerde'

'Dövüş dersleri alıyormuş ya ona gitti' başımla onu onayladım.

'Aden Hanım telefonunuz çalıyor' Aylin'den telefonu alan Aden hemen telefonu açtı.

'Efendim hayatım'

'Tamam kızlara söylerim' telefonu kapattığında kaşlarımı çatıp ona baktım. 

'Akşam bir yere gidicekmişiz.' gözlerimi devirdim.

'Ben gitmek istemiyorum. Aden Meriç'e gelmiyceğime dair bir mesaj yazar mısın?'

'yazamam ben kendin mesaj at kocana. Ayrıca yeter bu kadar küslükte canım. Tamam haklısın az daha bebeğinizi düşürebilirdin ama o da yeteri kadar acı çekti.'  birden ayağa kalkıp yukarı çıktığında arkasından şok olmuş bir şekilde baktım. Bu kızın hamilelik hormonları başlamıştı sanırım.