Bangtan Princess

Chapter Thirty Two

Czar's POV

Nagising ako sa amoy ng pagkain at tunog ng pinggan at kutsara. Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at ang unang bumungad sa akin ay ang kisame na kulay blue. Agad akong napabangon at nilibot ang mata ko sa buong kwarto.

Hindi ko to kwarto!

"Where the hell am I?" Inis kong saad.

Hinanap ko ang phone ko at natagpuan ko ito sa side table. Kinuha ko ito at dinial ang number ni Mark. Magpapasundo na lang ako. Shit. Its already past 11 yet I am at another person's house.

"I can see you're already awake."

Napatingin ako sa nagsalita. Why am I not surprised. Siya nga pala ang nandoon kanina nung nadapa ako sa damuhan. Kung sino pa na pinakahuling taong gusto kong makakita sa akin ay siya pa ang dumamay sa problema ko ngayon.

"I can see that you brought me here without my permission."

Napayuko siya at natawa ng marahan kaya napataas ang kilay ko.

"What's so funny?"

Iniangat niya ang ulo niya at tumingin sa akin.

"What's funny? You."

Tch.

"Nakakatawa? Nag eenjoy ka?" I let out a sigh, "Masaya ka na niyan? Nasisiyahan kang makita akong umiiyak at nasasaktan? Huh Lee Jongsuk?"

Nawala ang ngiti sa mga labi niya, "No. I don't--"

"You know what, just shut up." Tumawa ako ng mapait, "I was about to thank you for getting me out of there but I changed my mind. Seeing that you are enjoying seeing me in pain makes me want to wish that you'll burn in hell."

I heard him sigh, "Czar, you got me wrong."

"No." Umiling iling ako, "I got your point. You want me to experience that same pain I experienced when you left me." Tumayo ako at kinuha ang mga gamit ko at lumapit sa kanya, "Thank you for saving my ass back there from humiliation. Oh and do me one thing." I smiled at him, "Don't involve yourself again in my problems or much better in my life."

Nilagpasan ko siya pero bago pa man ako makalayo ay hinawakan niya agad ang braso ko, "Atleast eat before you leave. You need energy Czar."

"No thanks, I'm not hungry and I don't want to be indebted to you."

Kinalas ko ang pagkakahawak niya sa braso ko at umalis na. Pagtingin ko sa phone ko nakikinig lang pala si Mark sa kabilang linya. Loko, di man lang nagsalita. Pinakinggan talaga ang convo namin ni Jongsuk.

Tinapat ko ang mouthpiece sa bibig ko at nagsalita, "Hey ugly, fetch me here. I'll turn on my GPS so hurry up and get me out of here. I wanna go home."

Di ko na siya hinintay pang makapagsalita at pinatay ko na agad ang tawag. Pinaandar ko ang GPS ko para ma track ako ni Mark. Sa labas na lang ako maghihintay. Di pa rin nawawalan ng class 'tong si Jongsuk. Talagang sa condominium na pagmamay ari pa nina Areum at Namjoon siya kumuha ng unit. Sa bagay, malapit lang naman sa school. Pero ang tanong ko lang, kung bakit dito niya naisipang magturo. Pwede naman na sa America siya magturo pero bakit dito pa?

Paglabas ko sa elevator ay dumiretso na ako sa labas at doon na naghintay. Maya maya pa ay naaninag ko ang isang White Ferrari hanggang sa huminto ito sa harap ko. Napangiti ako nang makita ko si Mark na lumabas mula sa driver's seat. Nagmadali siyang pumunta sa akin at niyakap ako.

"I'm sorry I wasn't there."

"It's okay. I'm okay."

"I know you're not okay Czar. Don't lie to me."