He's the Brother of My Kuya's Bestfriend (Book 2 Of MKB) (Boyxboy)

Chapter 6: Jealous

Trey's POV

"Hoy Trey. Trey, hoy!"

"Ha?" Natauhan ako nang may pumitik sa harap ng mukha ko. Si Andrei, isa sa mga kasamahan ko sa cheerleading at siya rin ang parating kasama ko sa mga partner stunts.

"Anyare sayo? Lutang na lutang ka ah. Nagsasalita si coach. Baka makaisa ka na naman dahil parang wala ka sa sarili mo. May problema ba?"

"Ah eh wala. Wala akong problema. S-Sorry." Nauutal na sagot ko. Nagbibigay pala ng instruction si coach para sa bagong stunt na gagawin. Hindi ko tuloy nakuha ang mga sinabi niya. Gosh! Mapapagalitan na naman ako nito mamaya.

Nakaisa na kasi ako ngayong araw. Malapit na nga akong masuspend dahil muntikan ng mabalian ang isang flyer namin dahil sa katangahan ko. No'ng ididismount na kasi namin ay hindi ko nagawa ng maayos kaya na-out of balance ang flyer. Kung hindi lang nasalo ni Andrei, malamang sa nabalian na ito.

Simula nang sabihin ni Summer na may gusto siya sa transferee na si Danica ay parang nawala ako sa tamang pag-iisip.

Ay! Oa naman nun. Parang nablangko lang siguro ako. Yeah, parang gano'n na nga. Kasabay din nito ang kakaibang nararamdaman ko na hindi ko matukoy kung ano.

"Kung ano mang 'yang problema mo, set aside mo muna. Naaapektuhan kasi ang training natin. Kung gusto mo, sabihin ko kay coach na magpahinga ka muna." Concern na sabi ni Andrei. Mabuti na lang at si Andrei itong kapartner ko parati, pareho kasi kami pero bisexual nga lang siya. Wala pang nakakaalam ng gender niya sa team maliban sa akin. Pero sabi niya, napapansin na rin ito ng ibang kasamahan namin and if ever na malaman ito ng ibang tao, handa rin naman daw siyang harapin iyon.

Before, okay pa siya sa akin pero simula nang magpakita siya ng kakaiba, medyo nailang na ako sa kanya. Good looking naman si Andrei, matangkad at mestiso at higit sa lahat, mabait.

Dahil hindi malandi ang lola niyo, umakto pa rin ako ng normal. Wala rin naman akong gusto sa kanya. Iniiwasan ko na lang siya pero dahil magkateam kami at magkapartner pa, no choice ako. Hindi na lang ako magpapakita ng motibo para tumigil na siya. And besides, nawiweirduhan ako sa kanya. Dati-rati naman hindi niya ako binibigyan ng pansin pero ngayon may gusto na siya sa akin.

Okay, he admitted that he likes me last week. Sobra akong nagulat doon kaya wala akong nasagot at tumakbo lang ako. Sa locker room kami that time.

I give him an assurance smile. "O-Okay lang ako. May iniisip lang. Pasensya na." Paliwanag ko.

"Sure ka?" Naniniguradong tanong niya. Tinanguan ko lang siya bilang tugon.

Pagkatapos ng instruction ay pinagawa na sa amin ang stunt. Nagpaturo ako kay Andrei saglit kahit naiilang ako para hindi ako tatanga-tanga at baka mabalian na ng tuluyan ang flyer namin. Pero okay lang sa akin na mabalian siya, isa kasi siya sa mga umaaway sa akin dito eh. Hahaha. Biro lang.

Lagpas twenty minutes bago namin naperfect ang bagong stunts. Pinagbreak muna kami sandali para makapag-gain ng energy.

Pero paano ako makakaipon ng energy kung pakiramdam ko, wala na akong lakas. Sinisisi ko ang sarili ko dahil sa kahibangan ko. Sa pinakadulo nga ako pumwesto para hindi makita at marinig ng mga kasamahan ko na pinapagalitan ko ang sarili ko.

I shouldn't feel this way. Bakit ba hindi ko na kayang pigilan ang sarili ko? Heto na naman kasi ako eh.

Gosh Trey! Maghunos-dili ka. Matalik mo siyang kaibigan at dapat hindi ka magkagusto sa kanya.