He's the Brother of My Kuya's Bestfriend (Book 2 Of MKB) (Boyxboy)

Chapter 25: Bring it on

    
Trey's POV
   
       
Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko habang hinihintay si Summer dito sa kanyang office. Habang siya'y  tumatagal sa labas, mas lalo naman akong kinakabahan. Wala akong ideya kung ano na ang nangyayari. Baka nakipag-away na siya sa labas.

Okay, that was so exaggerated. Pero kitang-kita ko kasi kanina ang galit sa kanyang mukha.

Agad akong napatayo nang bumukas ang pinto at iniluwa siya nito.

"Bakit ka nakikipagkilala sa lalaking 'yon?" Ito agad ang bungad niya sa akin. Napaatras naman ako at napahawak sa dibdib ko nang lumapit siya.

Nakita ko ang paglambot ng ekspresyon ng kanyang mukha. "Patawarin mo ko Misis ko, hindi ko sinasadyang takutin ka." Natatarantang paliwanag niya sabay hawak sa magkabilang balikat ko.

"O-Okay lang." Tanging naisagot ko. Napasinghap ako nang yakapin niya ako ng mahigpit.

"Patawarin mo ako sa ginawa ko Misis ko. Magiging mahinahon na ako."  Nawala ang kaba ko dahil dito.

"Bitaw na."

Lumuwag ang kanyang pagkakayakap at umatras ng kunti. Ngumiti ako nang tingnan ko siya sa mata.

"Misis ko, nagseselos ako." Kakahupa lang ng dibdib ko ay bigla na naman itong dumagundong. 'Yan lang ang sinabi niya pero parang mahihimatay na ako sa kilig.

"Hindi ko kayang makipag-usap ka sa ibang lalaki. Kanina gusto kong suntukin 'yong lalaking nakabangga at nagpakilala sayo kaso maraming tao at isa pa siyang customer."

"H-Hindi naman niya iyon sinasadya. Atsaka humingi siya sa akin ng despensa. Ako nga dapat ang humingi nun dahil nakaharang ako sa daan. Tapos hindi pa ako customer dito." Napatungo ako.

"Wala kang kasalanan Misis ko. Oo, hindi ka customer pero asawa kita kaya huwag mong isipin 'yon, okay?"

Mas lalo akong pinamulahan ng pisngi. Lunod na lunod na ako sa pagpapakilig niya sa 'kin. Araw-araw na lang. Sana hindi na matapos ito kahit torture ito sa puso ko.

"Tumingin ka nga sa 'kin Misis ko. Kinikilig ka naman diyan eh." Hindi ko siya sinunod kaya kinuha niya ang baba ko at iniharap sa kanya. Tutunawin ba niya ako ng titig niya? My Ghad!

"Uulitin ko 'to, Misis ko. Pamamay-ari na kita. Walang pwedeng lalaki na lalapit, hahawak, magpapakilala at makikipag-usap sayo kundi ako lang. Ako lang. Huwag mo rin akong pinagseselos dahil baka itali kita sa 'kin para sa 'kin lang ang atensyon mo. Atsaka Misis ko, kailan mo ba ako sasagutin? Dapat hindi mo na 'to pinapatagal. Pinahihirapan mo yata ako Misis ko eh."

"S-Summer, lumayo ka nga sa 'kin." Bahagya ko siyang tinulak. Umalis din ako sa pwesto ko at lumayo sa kanya. "Atsaka hindi kita pinahihirapan nu."

Gusto ko ng bumigay pero kailangan ko munang patunayan kung gaano niya talaga ako kamahal. Marami na siyang nagawa pero pakiramdam ko hindi pa ito ang tamang oras.

Hindi sa nag-iinarte ako, gusto ko lang makasigurado. Alam kong may kalakip talaga na sakit kapag nagmamahal pero ayaw kong maranasan muli ang naranasan ko kay Ash  o kahit na sa kanya. Hindi ako manghuhula para malaman ang hinaharap. Lahat posibleng mangyari kahit gaano pa tayo kahanda sa kasalukuyan.

Hindi sa pagiging negatibo o pessimist. I'm still a human, I have doubts kahit gaano pa ako kasigurado.

Pero sa buhay, kailangan magtake ng risk pero bago iyon kailangan muna maging handa. Para lang 'yang giyera. Kapag wala kang dalang baril at bala, siguradong tigok ka.

"Tatlong linggo na akong nanliligaw. Hindi mo pa ba ako sasagutin?"

Lumingon ako sa kanya at nginisihan siya. "Bakit, sumusuko ka na?" Nakakaloko kong tanong.