30.05.2018 #1
Ağlıyordu kadın..Aylar geçse de dinmemişti acısı,sönmemişti yürek yangını..Dilsizdi kadının acıları.Kimselere diyememişti derdini,yaktığı ağıtlar kendi canını yakmaktan başka bir şeye yaramamıştı. Hiç haketmedigi halde kanatları kırılm...
Duyduğum ses ile neye uğradığımı şaşırmış,yattığım yerden yılan sokmuş gibi hemen ayağa fırlamıştım.
Allah kahretmesin..Başka bir erkeğin kadın işçilerin yanına geleceği aklıma bile gelmemişti.Böyle yerlerde genelde kadın çavuşlar olurdu.Tarlada sayılı erkek bulunurdu onlarda konuşmayı bırak, kafalarını kaldırıp bakmazlardı bile.Yaptıkları tek şey toplanan mahsulleri tarlanın dışındaki ki gölgelik yere bırakıp işlerine geri dönmekti.
Peki kimdi bu adam?
Çalışanların başına kadar gelip,üstelik konuşma gafletine düşen bu adam kimdi?
"Özürdilerim çavuşum,öğle molasının bittiğini farketmedim " dedim sakince.Başım eğik olduğu için kim olduğuna bakamıyordum,çünkü her kim olursa olsun bekar bir genç kızın bu şekilde davranması bu topraklarda hoş karşılanmazdı.
"Neden yemekte değilsin?"
"Aç değilim çavuşum"
"Aç değilsen ne diye boş duruyorsun?"
Ne diye mi boş duruyordum?.Allah aşkına bu ne saçma bir soruydu böyle.
"Yemek yemiyor olmam hakkım olan öğle arasını kullanmama engel mi?" dedim hiç çekinmeden.Ben şimdiye kadar ne kimsenin hakkını yemiştim,ne de kendi hakkımı yedirtmiştim.
"Çok konuşuyorsun mola biteli beş dakika oldu.Şimdi işine son verememi istemiyorsan çabuk yerine geç" dediğinde söyleyeceklerimi yutarak diğer tarafa döndüm ve hızlı adımlarla sepetimin olduğu sıraya geçtim.Sinirden elim ayağım titriyordu.Kendini bilmez bir hadsizin karşısında ağzımı bile açamamıştım..Neymiş efendim işime son verecekmiş.Ne zamandan beri toprak ağaları varken,hasat başında duran çavuşlar çalışanları işe son vermek ile tehdit ediyordu?
"Pek bir sinirlisin " diyen ses ile düşüncelerimden çıkıp kafamı kaldırdım ve benden bir ön sırada olan kadına baktım.Kim olduğunu bile bilmiyordum.Sabah Ateşoğlu işçilerini taşıyan traktöre bindiğimden beri sürekli benimle konuşmaya çalışıyordu.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
"Bundan sanane" dedim sinirle adını bile bilmediğim kadına..İnsanlar neden kendi işleri uğraşmak yerine başkasının işine burnunu sokuyor bir türlü anlamıyordum.
Derken yine konuşmaya başlamıştı kadın.
"Düzgün konuş benimle yoksa bana bağıran o dilini keserim " dediğinde hat safhada olan sinirimi bu sefer iyice tavan yapmıştı.
Bir ana olduğum yerden ayağa kalkıp yüzümu kavuran sıcağa aldırmadan elimdeki sepeti bırakıp kadının karşısına geçtim ve sürmeli gözlerine bakarak konuşmaya başladım..
"Senin dilini keserim diyen o dilini ben keserim.Sen kimsin ki benim dilimi kesmekle tehtid ediyorsun" dedim burnunun dibine kadar girerek.En ufak bir hareketini bekliyordum kavga etmek için.
