SİYAH MASAL

27.BÖLÜM

Geç bir vakit olmasına rağmen gözlerimi tavana dikmiş her zaman olduğu gibi öylece düşünüyordum.Lakin bu sefer tek bir farkla.Bu sefer geçmişi değil,geleceği düşünüyor,kafamda şekillendirmeye çalışıyordum.

Yıkılan hayallerimi,darma duman olup enkaza dönen gençliğimi gün itibari ile geride bırakmıştım. Bırakmak zorundaydım çünkü önüme bakabilmek ve karnım da can bulan bebeğe iyi bir gelecek hazırlayabilmek için bunu yapmalı, bazı şeylerden geride bırakmalıydım.Tıpkı bahar geldiğinde yediği ayazı unutup kışa inat açan çiçekler gibi..

Evet..Her şey geride kalacaktı lakin asla unutulmayacak ve unutturulmayacaktı.Sadece sineye çekip gerektiği zaman,gerektiği yerde dile gelecekti.Şu saatten sonra Şehmuz Ateşoğlu ve karısı Dila Ateşoğlu'yu anca bu paklardı..
*****
Kokusunu ciğerlerime doldurup derin bir nefes aldım.Kokusu diyordum çünkü oda şu anda yerde yatan adam gibi kokuyordu.Temiz ve erkeksi..

Ne garipti değil mi?İnsanın sevdiği,gün için de evlendiği kocası ile beraber yatması gerekirken şimdi iki yabancı gibi ayrı yatması.Oysa her genç kızın hayalini süslemezmiydi sevdiğine sokulup yatmak,kokusunu doya doya içine çekmek,gözlerinin içine baka baka utana sıkıla onun kadını olmak..

Bir zamanlar benimde hayalimi süslüyordu.Ama o gün hayallerim ile birlikte herşeyim gitmişti.Bekaretim,kadınlık gururum ve en önemlisi umurlarım..Hepsi bir günün içinde rüzgara karışıp gitmiş,tek tek bilinmeyen diyarlara savrulmuştu.

Derin bir nefes aldım ve kendime bir kez daha söz verdim.Geçmişi düşünmek yoktu artık..

"Bir sorun mu var?"

Duyduğum sesle karanlık gecede aniden gözlerimi açıp bir süre sessizce bekledim.Ne demeliydim?Ya da sorunlarımın hangi birini dile getirmeliydim?

" Sen uyumadın mı?"dedim en sonunda sessizce.Ne zordu değil mi sevdiğine bir nefes kadar yakin olup,aynı zamanda bir o kadar uzak olmak.

"Neyin var.Sancı mı tuttu?"

"Uyku tutmadı"

"Bir şeyler getireyim mi ılık süt falan"

"Gerek yok.İyi geceler"

Ne diyebilirdim ki başka.En iyisi hiç düşünmeden,konuşmadan uyumaktı.

"Yarın sabah erkenden Urfa'ya gideceğiz"

Kapadığım gözlerimi bir kez daha açtım ve duyduklarıma inanamayarak uzandığım yataktan hafifçe doğruldum.

"Ne demek bu?" dedim inanamayarak.Olacak iş değildi.Nerede görülmüştü gelinin daha ilk günden evden ayrılması.

"Bu sabah erkenden yola çıkıyoruz demek"

"Elalem ne der hiç düşündün mü?"

"Elalemin ne dediği,ya da ne diyeceği zerre umurumda değil.Sabah yola çıkacağız o kadar"