30.05.2018 #1
Ağlıyordu kadın..Aylar geçse de dinmemişti acısı,sönmemişti yürek yangını..Dilsizdi kadının acıları.Kimselere diyememişti derdini,yaktığı ağıtlar kendi canını yakmaktan başka bir şeye yaramamıştı. Hiç haketmedigi halde kanatları kırılm...
Belki saniyeler için de binlerce kez tekrar ettim sessizce dudaklarının arasından çıkan o sözleri.
''Bana o geceyi unutturur musun Şehmuz''
Her bir harf,her bir kelime zihnimin en derin kuytularında dans ediyordu sanki.Alay ediyordu benle hemde kocaman kahkahalar atarak.
Son bir kez daha aynı cümleleri tekrar ettim.
Kulaklarım uğulduyordu.Sanki beynimin içinde milyonlarca insan koşturuyor ve verdikleri acıya aldırmadan yollarına devam ediyordu.
Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapadım.Yutkunma hissinin şimdilik bedenimi ele geçirmesine izin verdim çünkü şu an da yapabileceğim en iyi şey buydu.Kalbim..Kalbim duyduklarının doğruluğuna inanmışçasına hızla atıyordu.Oysa ben onun kadar aptal değildim.Bunlar..Tüm bu sözler gerçek olamazdı.
Olamazdı değil mi?
Hayır..Hayır olamazdı.O bunları söylemezdi,söyleyemezdi..Onun dili varmazdı ki böyle konuşmaya.Peki ya kulaklarım..Kulaklarım yanlış mı duymuştu?Ya gözlerim onlarda mı yanlış görmüştü?
Tüm uzuvlarımın işleyiş biçimini değiştiren o sözleri bir kez daha aklımdan geçirdim ve gözlerimi açıp karşımdaki kadına baktım.
Ne gözlerimin gördüğüne,ne de kulaklarımın duyduğuna inanmamıştım ama oradaydı işte..Karşım da duruyordu.Tıpkı dakikalar önce sessizce durduğu gibi.Konuşmak istiyor,duyduklarım gerçek mi diye sormak istiyordum.Lakin sözler çıkmak yerine kılçık misali boğazıma takılıyor,söylemek istediğim ne varsa tek tek engel oluyordu..
Nefesimi ciğerlerime hapsedip, saniyeler sonra derin derin soludum ve kemiklerimi döven kalp atışlarıma aldırmadan ufak bir adım attım..Ellerim ve ayaklarım sanki bana oyun oynuyorlarmış gibi aynı zamanda titriyordu.Bedenim buz gibiydi..
Neydi bu ?
Şaşkınlık mı?
Beyninden vurulmuşa dönmek mi?
Ya da içim de bir yerlerde hep duymayı umut ettiğim, ama duymayacağıma emin olduğum o sözlerin beynimin yada kalbimin bir oyunu olması mıydı?
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
''Şehmuz''
Ruhumu titreten bu ses bir kez daha kulaklarımı yel misali yalayıp geçtiğin de,titreyen dizlerime inat bir adım daha yaklaştım ve bir kaç altın yüzüğün süslediği küçük ellerini avuçlarımın içine hapsettim.Ne yapmam gerektiğinden tam olarak emin değildim lakin önce duyduklarımın doğruluğunu kanıtlamalıydım..Kanıtlamalıydım ki nasıl davranacağımı bileyim.
''Dila'' dedim sessizce.Neden böyle sessizce konuştuğumu ben bile bilmiyordum.
''Şehmuz''
Sanki sözleşmiş gibi ikimiz de birbirimizin isimlerini fısıldıyorduk.
