UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Bölüm 11

''Arkadaşlarr nasıl buluyorsunuz beğeniyormusunuz ,sıkılıyormusunuz bilemiyorum sizlerden ricam en azından yorum yaparmısınız .... '' Hikaye yaşanmış bir öyküden..

Kapının kilidinin açılma sesini duyduğumda içimdeki her şey kopmuş gitmişti, ağlamamak için gözyaşlarımı geriye ittim , kocam olack kişi karşısında dik durup ona kendimi ezdirmeyecektim bu kararı Aysel  yengemin beni yirmi dakika önce kolumdan tutarak aşağı indirdiğinde almış olduğum bir karardı.Derin bir nefes alıp,  gözlerimi kapattım ve nefesimi tutdum ve sessizce gelip omuza dokunan eli hissettiğimde nefesimi yavaşca bırakırken   ,gözlerimi açıp yavaşça bedenim ile birlikte döndüm.Yüzümde bir şaşkınlığı gizleyemedim kocaman açılmış gözlerle gözlerini kapatıp tekrar açtım.Karşımda yine aynı kişi hayal gördüğümü düşündüğüm sırada , kahkaha sesi beni kendime getirdi.Karşımda pişmiş kelle gibi sırıtarak '' hadi bakalım ufaklık çıkalımda düğün başlasın '' diyen Ayhan vardı....

Üstümdeki şoku hala atamadan kolu uzattı bana ben tepkisiz kalında eli ile kolumu alıp , koluna geçirdi ve beni kapıya doğru sürükledi.Halamın oğlu önümüze çıkıp belime bir kurdele bağladı ve Ayhan beni dışarı çıkardı.İçimi korku kapladı.Yavaşça kulağıma eğilip '' surat asmak yok ufaklık bu gece eğlenip doyasıya eğlenip yengenden intikam almalsın '' diye beni gaza getirmeye çalıştı.

Saatler ilerlerken yanıma Önder ve bizim kızlar yaklaştı ,hepsi ne söyleceğini bilmeden birbirlerine bakıp yanımda öylece durdular.Sessizliği Önder bozarak ... ; '' ne olursa olsun bugün eğlenmeye bak , unutmaki biz İzmir 'de olacağız ve orada kimse bulamaz seni eğer istersen çıkıp gelebilirsin ve hiç bir zaman kopmayacağız ,engellemek için herşeyi yapmaya hazırız istersen jandarmaya haber verelim bassın düğünü .Bak biz konuşmaya çalıştık ama başaramadık arayıp bastıralım burayı kuzum senin yüzün gülsün biz başka bir şey istemiyoruz '' diye boynuma sarıldı ve beni sıkıca kucakladı.Önder ağlamak istiyorum ayrıca ben gelemem İzmir'e sanmıyorum hatta görüşemezsek de beni hiç unutmayın yüzüm asılmş ,gözlerim dolu dolu hepsinin yüzüne tek tek baktım.

Arkadaşların heralde beni de tanıştırırmısın ? Yada Merhaba ben Ayhan diye lafa girdi..Hepsi ile tek tek tanıştı ..Sonra gülerek '' bu dostluğu bitirmiyeceksiniz değil mi? Nevşehir 'e de bekleriz sizleri dediği sırada Önder lafa atlayarak '' görebilicekmiyiz , ayrıca bizde İzmir de olacağız heralde sizde gelirsiniz oraya '' dedi. Tabiki görüşüceksiniz ve geliriz ama bende olursam Fidan gelir diyince ..Kızlar bir el çırparak sevinçle oleyy diye bağırdı.Önder bana sarıldı ve bak kuzum az önce veda ediyordun dedi...

Gözlerimi açtığımda bir dükkanın orada arabada park halindeydik.Nerede olduğumu anlmadan dün kü çatlak kuaförün orada olduğumuzu ince ve tiz sesinden , el çırparak yürümesinden anladım.'' hadi tatlım daha çok işimiz var hadi içeri diye sürükledi '' beni .Önce kahvaltı etmem için kahvaltı sofrasına oturttu, sonra kuaför koltuğuna ... Saatlerce o dükkanda bir kukla gibi onun her söyledğini bana yapmak için pervana olan insanlar vardı.Zaman nasıl geçti anlamadım . Hadi bakalım artık tamam dediğinde aynaya çevirdi beni..

En son bir meyve suyu verdi bana enerji olsun diye ve kuaförden çıktık.Sersemlemiş , tüm beynm boşaltılmış gibi geziyordum kim ne söylerse onu yapıyordum.Yapabileceğim bir şey yoktu sanki beynim uyuşmuştu.Saatler geçmiş gece olmuştu.Bir ara saati sorduğumda saat gece 23:30 du ve hala düğündeydik.Garsonlardan birisi yanıma gelip bir şey içermisiniz çok bitkinsiniz dediğinde kahve istedim çünkü gerçekten bitkin ve uyuşmuştum.

Kahvenin etkisiyle kendime gelmeye başladığımda artık gitmek üzere olduğumuzu farkettim, salonun ortasına oturtulduk ve fotoğraf çekimi olduğu söylendi.Ne kadar sürdüğünü hatırlamıyorum bile..