+18 içerir .... + 18 içerir
BU hikayede +18 içerik vardır. Rahatsız olanlar okumasın...
''Peki şimdi ne olacak '' diye geçirdi içinden , bundan sonra bu evde mi yaşayacaktı.Nasıl biri ile uyuyacağım diye düşünürken bir den...
Doruk kucağıma geldiğinde abimin gün içinde söylediklerini düşünüyordum.Evet Fidan gitmeyi tercih etti, eğer bulmamı isteseydi bir iz bırakırdı.En azından ortak çevremizden biri ile konuşurdu.Ben düşüncelerin hepsinden biricik yiğenim sayesinde kurtuldum.Kucağıma oturduğunda tüm yorgunlukları üzüntüleri alan yeryüzündeki melekler çocuklar değilmiydi?Bana göre öyleydi.
Bir çocuğa baktığımda yüzümde kocaman bir gülümseme oluşuyor ve tüm stresim, yorgunluğum,üzüntüm gidiyor.Yiğenimin yanıma geldiğinde içimi kaplayan huzurun tarifi yok.Çok şey mi istedim bu hayattan bilmiyorum?Eve girdiğim de kucağıma alıp bana herşeyi unutturacak bir çocuk istedim ama olmadı.Yıllarca soyadımı verdiğim kişi hazır olsun diye bekledim.Sonuç, sonuç ortada koca bir sıfır.
Doruğ'un gözlerindeki hüzün içimi yaktı.Hergün bir umut gelmeyecek birini bekliyorduk ve ona ait he eşyada herkes üzülüyordu.Kim olursa olsun, aileme bunu yaşatmaya hakkı yok.Benim zülmememen için kulladıkları kelimeleri bile seçiyorlar.
Doruğu kucağımdan indirdim ve odaya çıktım.Duvardaki fotoğraflara baktım.İkimizin birlikte çekildiği fotoğraflara.Herkesin odasında , albümünde düğün fotoğrafı olur ama bizim yok.Köyde yaptığımız düğünde fotoğrafçının cenazesi çıktı ,bireysel çektiğimiz fotoğraflarıda çıkartmak için buradaki fotoğrafçıya götürdük ama şansımıza fotoğrafçının çırağı kendi başına yaptığı iş ile hepsini yaktı.
Fotoğrafları duvardan tek tek toplamaya başladım.Hatıra olarak sakladığı şeyleri koyduğu kutuya fotoğrafları koydum.Ardından dolap rafındaki fotoğraf albümlerini aldığı kadar kutuya koydum.Dolabı açtım ve kıyafetlerini valizlere doldurdum.Komdinin üzerinde ona ait olan eşyaların hepsini banyodaki çöp kovasına atıp, fotoğrafları depoya götürmek için oda dan çıktım.
Aşağı indiğim de Saliha'ya fotoğrafları kaldırmasını ve evde Fidan'a ait herşeyi kaldırmasını söyledim.Elif bir şeyler söylemek için yanıma geldiğin de elimi kaldırarak ona beklmesini söyledim.Kurmuş olduğumuz Fidan'ı arama ekibni de arayarak her şeyi sonlandırmasını istedim.
Elif'ten önce babam ile yaşadığımız küçük tartışma sırasında çalan telefona Elif baktı.Panik ile Fidan'a ne olmuş dediğin de konuşmayı dinledim.Aysel ile telefonda konuştu ve kapattığında anneme sarılarak ağlamaya başladı.Bir taraftan da Aysel'e lanetler yağdırmaya devam ediyordu.
Yeter!Fidan bitti, şimdi siz mi başladınız o kadına laf söylemeye.Kadın inanların gözünü açıyor diye mi tüm bunları yaşıyor?
Annem sinir ile yanıma gelip, bana bir tokat attı.Elini elektirik çarpmış gibi geri çekti.
Artık kendine gel oğlum, kadın bize yaptığı iğrençliği anlatıyor, sen karşıma geçmiş savunuyorsun.
Hiç bir şey söylemeden kendimi dışarı attım.Bahçeye çıkıp derin , derin nefes aldım.Bir süre bahçede oturdum, düşündükçe hırsım artıyordu eve geri girdisem tartışacağımızı bildiğim için arabaya atlayıp kendimi dışarı attım.Nereye gittiğimin bir önemi olmadan arabayı kullanmaya başaldım.Gördüğüm tabelaya nerede olduğumu öğrenmek için baktım ve Ankara il sınırları içinde olduğumu gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
