UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Bölüm 20

Mutfakta Saliha ile Sevgi anne neler yapıyor diye bakmaya giderken,telefon çaldı.Sevgi anne bakmamı söylediğinde bakıyorum diye mutfağa seslenip telefonu açtım.

Alo!Buyurun!

Hayatım!Ayhan ben.Nasılsın?Neler yapıyorsun?Akşam arkadaşlarla hep birlikte buluşacağız,ben gelene kadar hazır olur musun?

 Tıpkı onun yaptığı gibi seri şekilde konuşmaya karar verip.Dur sıradan cevap vereyim sana...

.İyiyim,mutfağa gidiyordum neler yapıyorlar, diye.O sırada sen aradın ve telefona baktım.Tamam hazır olurum ...deyip mini bir kahkaha attım.Nasıl oluyor ?Karşı tarafa fırsat vermeden peş peşe konuşmak diye içimden geçirirken Ayhan ile muhabbete devam ederek,Hadi tutmayayım seni akşam hazır olurum,kolay gelsin..

Tamam Ufaklık görüşürüz,öpüyorum seni... telefonu kapattım.Mutfağa gittiğimde Sevgi anne,arayanı sorar bakışlar attığı için,açıklama yaptım.Ardından kekeleyerek size sormadan kabul ettim ama dudaklarımı stresten ısırarak.Bana baktı,elindeki bıçağı tezgaha koydu ve kolumdan tutup,diğer eli ile masayı göstererek otur dedi.Yüzüne bakarak kafamı olumlu anlamda sallayıp,oturdum gösterdiği yere.Yanımdaki sandalyeyi çekti,''Saliha bize bir kahve yapar mısın? hep birlikte içelim'' dedi.

Kahveler gelene kadar hiç konuşmadı.O sustukça ben daha çok gerilmeye başlamıştım.Saliha kahvelerle geldi.Bir sandalye de o çekip ortamı yumuşatmak için'' hadi soğutmayın,aaa akşam ne giyinmeyi düşünüyorsunuz peki ?'' diye sorup sustu.Sevgi anne kahvesinden bir yudum aldı ve masaya dirseklerini dayayıp,ellerini çenesini altına alarak ,''bak Fidan!bu evde hep birlikte yaşıyor olabiliriz.Gidiyoruz,geç geleceğiz gibi cümlelerle birbirimize haber vermemiz yeterli!Benden izin almana gerek yok!Ayrıca Ayhan'a da bir yere giderken gitmek istiyorum yada gideceğim demen yeterli olacaktır.Tek kural bu konuda bilgi vermek.İzin istemek değil. O yüzden bu kadar gerilmene ve utanmana gerek yok.Kimse sana hesap sormaz.Bu ev senin evin.Sen bu evde esir değilsin.Ayrıca bu evde Aysel'de yok,rahat ol!'' o bu cümleleri kurarken ben kafamı hafif öne eğmiş hiç konuşmadan fincan ile oynamaya devam ettim.Sağ elini uzatıp çenemden hafif tutarak kafamı kaldırdı ve gülümseyerek,  anlaştık mı?. kafamı evet anlamında salladım.Gözlerim dolmuştu söyledikleri karşısında ve gözyaşlarıma hakim olamayarak bir kaç damla gözlerimden süzüldü.Baş parmağı ile gözyaşlarımı sildi ve ağlama dedi. O sıra da verandaya açılan mutfak kapısından gelen '' oooo kahveler içilmiş bile'' sesi ile irkildim.Gelen Sevgi annenin en yakın dostu, Leyla teyze idi.Hemen toparlanıp gözlerimi sildim.Gülümseyerek hoş geldiniz dedim.

Saliha soğuyan kahvelerimizi tazeledi.Hep birlikte kahve içerken ne giymem gerektiği konusunda konuşuyorduk.Çalan kapı ziline Saliha baktı.Az sonra eline bir sürü poşet ile şirketten geliyor.Bunları mağazadan almayı unutmuşsunuz.Ayhan bey bugün gönderip aldırmış.Poşetleri bana getirdiğinde Leyla teyze merakla : ''ne var bunlarda, neler aldın?''soru yağmuruna tutmaya başlamıştı.Hemen araya girdim merakını gidermek için ve ekledim geçen hep birlikte alış verişe çıktığımızda alınmıştı.Bunların boyları yapılması için bırakmıştık.Unutmuştum ben,Ayhan hatırlamış.Hemen muzipçe gülerek bir parmak şıklattım ve akşam giyeceğimi buldum.Saliha saçımı yaparken yardım istesem olur mu?ben hazırlanmaya gidiyorum.Duştan çıkınca seslenirim.Leyla teyze size bol muhabbetler kusura bakmayın lütfen diyerek hızla poşetleri elime toplayıp,mutfaktan çıktım. Merdivenleri eskiden kalma bir alışkanlık olarak,ikişer ikişer çıktım.Odaya girdim.Kapıyı kapatıp hızla soyundum.Kendimi suyun altına attım.

Duştan çıkıp,üstüme bir şeyler geçirdim.Makyajımı hafif olarak yaptım,doğal dursun istiyordum.Saçlarımı yapmak için Saliha'ya seslendim ve düzleştirme sini istedim.Daha sonra saçlarımı arkadan topuz  yaptım ve bugün gelen poşetlerdeki siyah elbiseyi giyinip,ayakkabı olarak kırmızı stilettoları seçtim.Ayakkabımla takım çantamı hazırladım,takılarımı takarken sadece bileklik ve saat kullandım.Alyansımın yanına diğer yüzüğümü taktım.Ben hazırladığımda Ayhan'da gelmişti.Evden çıkıp,arabaya bindiğimizde yanağıma kondurduğu öpücük beni hem utandırmış,hemde heyecanlandırmıştı.