UFAKLIK(küçük gelin)**tamamlandı**

Bölüm 21

AYDAN

Sokağın başına gittiğimde Fidan'ı da götürmek geldi içimden geri döndüm. Annemler içeri girdiğini söyledi.Koşarak odasına doğru gittiğimde,kapısı kapalı idi.Seslendim duymadı.Kapının önünde iken ağlama sesini duydum.Yavaşça kapıyı araladım,ağlamasının ardından konuşması geliyordu.Arkası dönük bir şekilde oturmuş,kafasını dizlerine dayamış ,hem ağlıyor hemde konuşuyordu.

Para istiyordu birinden!Hem de ağlayarak.Karşı tarafın ne söylediğini tahmin edebiliyordum.Fidan ise bu söylenenlere karşı''yapamam beni biliyorsun ben isteyemem'' diyordu. Ağabeyim  bu kıza para vermiyordu!(Ped almam lazım ama param yok)!!! bu cümle beynimde yankılanmaya başladı.İşleme yapmayı çok iyi beceriyordu,hatta işleme yapıyordu bunu biliyordum.Köyde Aysel teyze'den gizli yaparak satıyordu. İstanbul'a gönderiyordu yaptıklarını.Orada satıp para kazanıyordu.Yine aynısını yaparak para kazanacaktı ve yine gizli yapacaktı.Bunca varlığın arasında hemde!

Söylediklerinden o kadar etkilenmiştim ki.Telefonu kapattığında bir kaç saniye odadan çıkamadım.Bir anda ayağa kalkmaya çalıştığında hızla kaçtım.Anlamıştır kesin dinlendiğini çünkü kapıyı açık unutmuştum.Koşarak merdivenden indiğimde;rengim atmış olacak ki annemler ''ne oldu!'' diye sordu.Gözümden yaş süzülmesine engel olamayarak hızla bahçe kapısından çıktım.Arkadaşlarımla buluşacağım cafe ye gitmek için yoldan geçen taksiyi durdurdum.Kafamda hala Fidan'ın söyledikleri yankılanıyordu.Yolun nasıl geçtiğini anlamadım.Taksiciye parayı ödedim ve hızla cafe ye girdim.

Nerede kaldın kızım!Merak ettik seni!Yengeni neden getirmedin!.. kızların sorularının çoğuna kulak asmadan hepsini öpüp bir sandalye çektim..Masanın üstüne çantamı bırakırken ''biz taksi ile geziyoruz,bazıları ise temel ihtiyaçları için para arıyor''diye söylendim.Çantamdan bir sigara çıkarıp yaktım.Kızlar şaşkın bir surat ifadesi ile bana bakıp; ''sen iyi misin ateşine bakın şunun ne saçmalıyor bu'' diye dalga geçtiler.Şule elini anlıma getirip''yok ateşi filan yok!gayet sağlıklı''..

İstemsizce yaşlar gözümden dökülmeye başladı..Hepsi meraklanmış ve paniklemişti.Üçü birden elimi tutarak destek olmaya çalıştılar..Ben biraz sakinleşince olanları onlara anlatmak için geri yaslandım.

Bir çırpıda duyduğum her şeyi onlara anlatmıştım.son olarak evet kızlar! durum bundan ibaret.Onu öyle duymak ve görmek zoruma gitti.

Aslında yengen başkalarından para almaya alışıktır.Sonuçta anne yok,baba yok diyordunuz.Milletten harçlık almıyor muydu.İstesin kocasından... bu sözleri Gül söylemişti.Umursamaz bir tavırla.

Sinirimi senden alacağım şimdi!Bir sus Gül! Fidan yıllarca babasından kalan parayı kullandı.Çoğunda da kaldığı eve yük olmamak için kimde kalıyorsa ona verdi.Harçlığını çıkartmak içi gece yarısı herkes uyuduktan sonra kalkıp gecelik işledi.Sabah okula gitti.Herkesten gizli yakın tanıdıkları aracılığı ile para  kazandı.Şimdi yine aynı şeyi yaşıyor.Hatta daha zor durumda.

Öncelikle bu akşam eve giderken hem kendine hem ona ihtiyacı olan şeyi alıp,indirim vardı kaçırmamak lazım deyip,ona pedleri vereceksin.Sonra da ağabey  anlat yada ona para vermesi gerektiğini söyle...   Her zaman olduğu gibi en mantıklı cevap tebrik ederim Sıdıka.Her zaman doğru bir şekilde düşünebiliyorsun.

Fidan para vermek isteyecektir.Yada kabul etmeyecektir. O zaman da bir ara bana kahve ısmarlarsın ama bir tane ile kanmam diye dalga geç... Haklısın Şule. Kabul etmeyecek.Bu iyi oldu kahve bahanesi ile gönlünü de yaparım. O zaman ben kaçtım kızlar.Yarın bize gelin.Rahat rahat oturalım. Fidan'a da değişiklik olur.Hepsine el sallayıp,hesabı kasa ödeyip çıktım.

İlk durak şirkete gelmek oldu.Kapıdan girdiğimde güvenliği selamlayıp,ardından danışmadaki çalışana merhaba dedim.Dar koridordan asansöre geçitim. Ağabeyim  olduğu kata çıkıp,sekretere Ayhan ağabeyi  sordum.