Rozdział 23

5.8K 175 23
                                    

Łzy zaczęły powoli ściekać po moich policzkach. Od kilku godzin siedziałam zamknięta w czterech ścianach mojego pokoju. Siedziałam ze zgiętymi kolanami na parapecie przyglądając się piorunom i błyskawicom. Gdy byłam młodsza zawsze siadałam z mamą na podłodze w kuchni z dala od okna, by chociaż przez chwilę po obserwować to co dzieje się na zewnątrz. Poczucie bezpieczeństwa przy rodzicielce sprawiało, że zapominałam o strachu. Jedynym moim lękiem było to, że kiedyś ją stracę. Niestety ją straciłam. Pare miesięcy temu. A kto w tym maczał palce? Mój własny brat...

Nie wiem dlaczego to zrobił. Przecież on też bardzo ich kochał. No właśnie kochał, ja dalej ich kocham i będę kochać już zawszę nawet gdy nie będzie mnie już na tym świecie. Wtedy będę mogła powiedzieć im osobiście te dwa dużo znaczące słowa.

Nie ma bardziej szczerej miłości niż miłości do jedzenia.

Postanowiłam, że nie będę się już dziś zadręczać wspomnieniami, na dziś wystarczy. Podniosłam się i ociężale ruszyłam na parter.

Nie zastałam tam nikogo, a dziwne jest już 18. Cal powinien być jeszcze w domu. No ale może dostał zlecenie od tego swojego całego ,,gangu''. Muszę porozmawiać z tym jego całym ,,szefem'' liderem czy kimkolwiek.

Podeszłam pod lodówkę i wyciągnęłam z niej gotowe hamburgery. Rozpakowałam jednego i włożyłam na kilka minut do mikrofali aby się nieco dogrzał.

Gdy miałam już wszystko czego do szczęścia potrzebowałam- jedzenie odpaliłam laptopa i wpisałam w wyszukiwarce ,,Riverdale''. Obecnie jestem w miłości z tym serialem. Oglądam już połowę drugiego sezonu.

Gdy obejrzałam kilka odcinków zaczęłam się potwornie nudzić. Przeniosłam się do pozycji siedzącej i wyciągnęłam z pod łóżka gitarę. Zaczęłam brzdąkać dla inspiracji i po chwili przypomniała mi się melodia którą ostatnio słyszałam w radiu. Całkowicie oddałam się grze.

,,When it was good
It was bittersweet honey
You made me sad
'Til I loved the shade of blue
I know you don't want to talk to me
So this is what I will do
Maybe you're listening
So here's one last song for you
Here's one last song for you''

Gdy skończyłam śpiewać refren przypomniałam sobie o piosence która zawsze kojarzyła mi się z moją mamą postanowiłam, że zagram ją pierwszy raz od bardzo dawna. Usiadłam przy pianinie i zaczęłam grać dobrze znaną mi melodię.

,, And every time you hurt me, the less that I cry
And every time you leave me, the quicker these tears dry
And every time you walk out, the less I love you
Baby, we don't stand a chance, it's sad but it's true
I'm way too good at goodbyes.''

Siedziałam chwile w głuchej ciszy. Nie chciałam być dziś sama. Założyłam szybko czarne adidasy, zasunęłam dom i ruszyłam w miasto. Postanowiłam pójść po drodze po Mikey'go i iść z nim do klubu na ostrą imprezkę. Miałam ochotę mocno sie dziś nawalić. Chciałam chodź na chwile zapomnieć o problemach i o dupku Calumie.

Better Now Where stories live. Discover now