The Silent One --BTS Jimin--

First Kiss

"Wil je mijn vriendin zijn?" Die vraagt herhaalt zich af en toe in mijn hoofd. Mijn hersenen draaien nog steeds op volle toeren, ik kan alles nog even niet op een rijtje zetten. 

"E-ehm eeehh" mompel ik en Jimin begint wat sip te kijken "Dat is denk ik een-" "Jawel!" zeg ik snel en pak zijn hand wat steviger vast als hij me los wil laten. Hij kijkt op maar ik zie aan zijn blik dat hij twijfelt.

"Maar je deed niks" zegt hij en ik slik "Ik was geschrokken, ik wist niet wat ik moest doen, ik wist niet dat dit ging gebeuren" zeg ik snel "Maar het was wel.... fijn" Jimin lacht verlegen en kijkt even weg "Dat neem ik zeker aan als een compliment" 

"Jimin, ik wil dit overdoen" zeg ik en hij kijkt weer naar mij "Wat?" "Dat van net, ik wil het nu goed overdoen" Jimin lacht en ik ga weer staan zoals we eerst stonden, kijkend naar de flikkerende lichtjes in de lucht. 

Ik kijk weer om naar Jimin maar hij kijkt me al aan met een klein lachje. We kijken elkaar aan en ik zie de lichtjes weer weerkaatsen in zijn ogen. Dan komt Jimin weer dichterbij en voel ik zijn neus tegen die van mij.

Ik adem nog heel even zin en voel dan weer zijn lippen tegen die van mij. Hij sluit zijn ogen en dan sluit ik ze ook. Wauw, dit is een stuk beter dan de eerste keer dat Jimin dit deed. 

Hij laat weer los en ik open mijn ogen waardoor ik recht in die van hem kijk. "Eva, wil je mijn vriendin zijn?" vraagt hij weer en ik knik "Heel graag" 

Jimin krijgt dan grote ogen "Echt?! Dit doe je niet alleen voor mij he?" ik schud mijn hoofd "Ik ben ook al best lang op.. jou verliefd denk ik" mompel ik en hij lacht. 

We kijken elkaar weer aan en hij laat mijn hand los om mijn haar uit mijn gezicht te halen "Ik hou van je" zegt Jimin en ik geef hem een snelle kus. Hij moet lachen door mijn onhandige en verlegen actie "Rustig aan" mompelt hij.

"Hoe kan ik rustig blijven als ik net mijn eerste kus heb gehad" zeg ik terug en Jimin trekt een wenkbrauw op "Omdat ik ook mijn eerste kus net heb gegeven, aan mijn gloednieuwe vriendin" Ik slik even, dat wist ik niet.

Hij lacht even door mijn verbaasde gezicht en schraapt zijn keel. "Probeer het nog eens, rustig" zegt hij en ik hoor dat zijn stem wat zachter en lager is geworden. 

"Oke" zeg ik en slik weer, waarom ben ik zo nerveus opeens?! Ik kijk even naar zijn lippen, weer terug naar zijn ogen en kom wat dichterbij.

Hij blijft maar naar me kijken en ik stop even "Stop met staren, ik word er nerveus van" hij begint weer te lachen en ik laat hem los.

"Jimin! Pabo!" zeg ik en geef een tik tegen zijn buik. "Sorry, sorry!" Roept hij en pakt mijn handen "Je was schattig bezig" ik stop even en hij legt mijn handen op zijn schouders "Ik zal niks doen"

Hij sluit zijn ogen en zijn armen naast zich. Ik sta maar tegen hem aan en kijk naar zijn perfecte gezicht. Oke.. nog een keer proberen, rustig.

Ik kom weer iets dichterbij en draai mijn hoofd iets om beter bij zijn lippen te komen. Ik druk die van mij tegen hem aan en voel meteen dat hij me terugzoent.

"Hmm" mompelt hij en ik ga wat naar achter "Dat was stukken beter" voor de zoveelste keer deze avond begin ik te blozen en Jimin lacht. "Kom, we gaan terug naar het hotel" zegt hij en neemt me mee de heuvel af, nog steeds de deken over onze schouders.