The Silent One --BTS Jimin--

Stem

~~2 Maanden verder~~

//TAEHYUNG POV// 

"Oom Taetae!" hoor ik van boven komen en iemand rent van de trap af. "Wat is er dropje?" vraag ik en Nayun komt de huiskamer in met 2 poppen. 

"Mag ik in de gootsteen met Minseo en Alice spelen?" vraagt ze en laat me de 2 vrouwelijke poppen zien. "M-maar waarom?" ik ben nogal verbaast, waarom zou je ze nat maken?

"Hun haren krijgen een mooi kleurtje als je ze in het water doet, soms mag het van papa" legt Nayun uit en ik trek een wenkbrauw omhoog terwijl ik weer naar de 2 poppen kijk "Oke". 

Ik zet in de keuken de kraan aan en doe de stop erin. "Moet het water nog warm zijn of niet?" vraag ik en Nayun probeert over het randje mee te kijken "Maakt niet uit". 

Het lauwe water stroomt de gootsteen in en ik zet een stoel neer voor Nayun zodat ze kan spelen. "Niet een waterballet er van maken oke? Anders moet jij het gaan opruimen" zeg ik als het voor de helft gevuld is en ze knikt "Ja oom Taetae, dankjewel".

Ik ga weer terug naar de keukentafel en kijk naar de lap tekst op mijn laptopje. Ik ben begonnen met een studie zodat ik een baan kan gaan vinden maar dit valt me wel zwaar tegen. 

Recht voor me kijk ik naar het keukeneiland waar Nayun weer in haar eigen wereldje is vertrokken. Het blijft leuk om ernaar te kijken, ik ben soms jaloers dat ze dat nog kan doen. 

Na een half uur ben ik druk aan het typen en hoor Nayun zingen. Ze heeft een hoog stemmetje en ze neuriet een deuntje die ik niet helemaal kan plaatsen, maar verkeerd klinkt het niet. 

Dan kijkt ze op en kijkt ze me recht aan, ik realiseer me dat ik aan het staren was en kijk snel terug naar het scherm van mijn laptop. "Oom Taetae?" hoor ik dan uit de keuken komen en kijk ik weer naar voren. 

"Kan jij eigenlijk zingen?" vraagt het kleine meisje nieuwsgierig terwijl ze de glinsterende roze haren van een van haar poppen aait. "Kan ik zingen?" herhaal ik en sta op "Dat mag jij bepalen".

Ik begin te neuriën "Neeee, zingen!" protesteert Nayun en ik lach terwijl ik naar de keuken loop. "Oke oke, je mag me niet uitlachen als het vals is" ze schudt braaf haar hoofd en ik begin dan rustig te zingen. 

Met een open mondje kijkt ze me aan terwijl ik in de keuken 2 schaaltjes pak. Ik loop naar de la en pak een zak chips, trek het open en vul de schaaltjes. Als ik een schaaltje bij Nayun zet ben ik klaar met zingen en leun op het aanrecht.

"Wauw Oom Taetae!" roept Nayun en gooit haar armpjes omhoog "Je kan zingen!". Ik lach door haar schattige actie en ze kijkt me met grote ogen aan.

"Je stem is heel laaaag..." ze duwt een vingertje tegen mijn keel aan, precies waar mijn adamsappel zit. "Dat klopt" "Waarom is dat?" vraagt Nayun en haalt haar vinger weg.

"Dat komt omdat ik een man ben, volwassen mannen hebben een lagere stem" "En papa dan? Hij heeft een hogere stem dan jij" Ik lach door haar reactie en knik "Elke stem is anders". 

"Maar wat is dat dan?" ze drukt haar vinger weer tegen mijn keel. "Dat... zorgt ervoor dat ik een lagere stem heb" Mijn slechtste vak was biologie, waarom vraagt ze dit nou aan mij? Ik weet dat allemaal niet meer precies...

"Heb ik dat ook?" Vraagt Nayun verder "Een hele kleine" ik druk mijn vinger zacht tegen haar keeltje aan en ze lacht "Dat kietelt" Ik lach ook en kietel haar verder onder haar kin. "Stoppen!" Giegelt Nayun, duwt mijn hand weg en houdt haar handjes als bescherming onder haar kin. 

"Kijk, ik heb chipjes voor je gepakt. Mama komt strakjes ook weer terug oke?" "Ja oom Taetae" Nayun neemt een chipje en ik haal een hand door haar zwarte haartjes. 

Na drie kwartier hoor ik dat de voordeur open gaat en ik kijk weer op van mijn laptop. Ik ben gelukkig al op de helft van de essay die ik moet maken, ik ben goed op weg vandaag. 

"Ik ben thuis!" roept Eva door de gang en Nayun springt van de stoel af "Mamaaaa!". Ik kijk met een lach naar Eva die vrolijk begroet wordt en sta op. 

~~~~~~~~~~~~~

Jello!

Vinden jullie het leuk om delen te lezen over Taehyung en Nayun samen?

Zo ja; moet ik er meer uploaden tussendoor?

~Eyevie