The Silent One --BTS Jimin--

Flashback

-1 week na de dood van Eva's moeder-

"Papa?" Vraag ik terwijl ik de trap af ga en in de huiskamer kom.

Ik zie mijn vader op de bank zitten, doorgezakt met allemaal flessen alcohol.

Hij kijkt naar me, zijn ogen zijn niet helemaal open. Gisteravond was hij ook al zo... raar..

"Papa wat gaan we vanavond eten?" Vraag ik en hij staat opeens op. "Stil" ik slik "Maar ik heb honger"

De ogen van mijn vader richten zich streng op die van mij, ik heb hem nooit zo zien kijken.

"STIL ZEI IK" ik voel een klap tegen mijn wang waardoor ik even uit balans raak.

Ik val op de grond en heb tranen in mijn ogen. "ZWAKKELING!" Roept mijn vader als hij mijn waterige ogen ziet en schopt tegen mijn been.

"Papa wat is er?" Huil ik terwijl ik probeer op te staan "Je moeder... JOUW MOEDER HEEFT ME ALLEEN GELATEN"

Hij pakt me bij mijn schouders en duwt me tegen de muur

-

Ik kijk naar mijn vader en ik voel zijn handen mijn schouders pakken. Hij duwt me naar achter terwijl ik me probeer los te maken uit zijn greep.

"Papa!" Gil ik en hij sist naar me "Waarom ben je nou nooit eens een keer stil" hij duwt me tegen de muur.

De felle en boze ogen van mijn vader doorboren die van mij, die zich hebben gevult met tranen. "Ik had je wel door vuil kind" sist hij verder en hij grijpt naar mijn keel.

"Wie was die jongen? Waarom ben je weg van school? Waarom ben jij niet thuis?" Mijn vader knijpt mijn keel bij elke zin steeds een beetje fijner. Ik kan alleen nog kleine piepgeluidjes maken.

"Je bent een mislukkeling zeg ik je" gaat hij boos verder "Niemand mag je". Ik krijg geen lucht meer en voel dat mijn hoofd roder en roder wordt. Mijn vader blijft maar duwen tegen mijn keel.

"EVA!" Hoor ik in de verte maar mijn vader knijpt nu nog harder "DOOD! JE MOET DOOD!" Schreeuwt hij nu en ik knijp mijn ogen dicht.

Elk moment kan ik wegvallen voel ik. De wereld word steeds vager en dan verdwijnt de vloer onder mijn voeten en komt niks meer binnen.

//JIMIN POV//

Ik kom terug met een bak fruit en wat vlees. Namjoon had nog over en wilde het met ons delen.

Ik kom aan in de gang en zie dat onze deur open is. Ik jog naar de deur toe en zie dan iemand voor Eva en hij duwt haar tegen de muur.

"EVA!"

Eva's benen trappelen af en toe naar de persoon die haar laat stikken. Ik schrik en laat de bak vallen uit mijn handen voordat ik naar hen toe ren.

"LAAT HAAR LOS!" Roep ik boos en trek de man van achteren weg van Eva. "Jimin wat is er?" Hoor ik Namjoon achter me zeggen en ik hoor hem dan schelden.

"Ik regel hem wel, help Eva snel!" Zegt Namjoon en hij valt inderdaad de man aan. Namjoon is ook groter en sterker dan ik, het is niet gek dat hij de man met gemak aankan.

Ik ga snel naar Eva die in elkaar is gezakt en roerloos op de grond ligt. Ik schud haar schouders "Eva... Eva?"