The Silent One --BTS Jimin--

Voorbereiding

(Dit is de dans die ze gaan doen voor hun auditie)

~~~~~~~~~~~

N

a een half uur stretchen kijk ik naar Jimin. We hebben de hele dag al geoefend en we zijn doodop.

"Eva" hoor ik achter me "Ik wil nog 1 keer die rol oefenen, ik wil dat hij goed gaat" zegt Jimin en ik knik. We zijn eigenlijk al klaar maar nu moet alles perfect gaan.

We hebben morgen de auditie, Jimin doet er nu alles aan om het goed te doen. Ik sta weer op en loop naa Jimin toe om het stuk te oefenen.

Ik ga over hem heen liggen en we rollen om. Deze ging best goed voor mijn gevoel. "Nog een keer" hoor ik Jimin zeggen en we staan weer op.

We doen de rol nog een keer zodat het soepeler gaat. "Nee.. nog een keer" zegt Jimin weer en we starten opnieuw. "Nog een keer" ... "Opnieuw" ... "Nog eens".

We doen het nu al voor de 24ste keer over en ik sta weer op. Net als Jimin weer klaarstaat blijf ik stilstaan. "Eva je kan" zegt hij maar ik blijf staan.

"Eva?" Ik kijk Jimin aan. "We gaan naar huis Jimin" zeg ik en begin naar onze tassen te lopen bij de deur. "W-waarom? We moeten de dans perfect krijgen!" Jimin komt achter me aan.

"Hoe vaker we het doen, hoe-" "Nee Jimin" zeg ik en zucht "We gaan nu naar huis". Ik hoor aan zijn voetstappen dat hij achter me staat "Maar de dans is nog niet perfect".

"Dat is hij wel" ik draai me om "We zijn nu allebei moe, het gaat nu niet meer. We zijn al sinds half 9 bezig en kijk hoe laat het is". Jimin kijkt naar de klok die 6 uur aangeeft.

"Ik vind het niet gek dat het niet meer goed gaat. Morgen kunnen we nog 1 keer alles doornemen en dan de auditie, dat is genoeg" ga ik verder en Jimin kijkt weer naar mij.

"Dat is het niet!" Zegt hij opeens boos "Ik wil meer oefenen het gaat niet goed! Op deze manier zal ik die auditie niet halen!". Ik schrik van zijn reactie, ik heb hem nog nooit zo gezien.

"We gaan nu naar huis Jimin" ik zwaai de tas op mijn rug en pak onze jassen. "Eva wacht nou" zegt Jimin als ik de zaal uit wil gaan.

"Doe het voor mij" mompelt hij en ik kijk om "Voor jou? Alleen voor jou?" "Nee ook voor-" "Ik zeg nu dat we moeten stoppen, VOOR JOU!" Zeg ik boos.

"Kijk naar jezelf Jimin! Je bent moe, je kan niet meer!" "Ik kan wel doorgaan!" "NEE!" Ik sla de deur achter me dicht en loop naar Jimin toe.

"Jij gaat nu mee met mij" sis ik en Jimin kijkt me met boze maar ook betraande ogen aan. "En waarom dat? Je wil die auditie niet doen he?" Sist hij terug en ik slik.

"Ik wil dat mijn aanstaande man zichzelf niet kapot maakt, omdat ik van hem hou" ik draai me om en loop de zaal uit met een klap van de deur.

Als ik het gebouw uitloop merk ik dat het regent. "Tuurlijk, waarom niet" mompel ik en stop bij mijn auto. Oja, Jimin en ik zijn natuurlijk samen hier naartoe gegaan. Ik open de portier van de bestuurderskant.

Ik gooi de spullen vanaf daar op de achterbank en ga met een zucht goed zitten in de stoel. Buiten de auto regent het keihard en ik hoor ook onweer verderop.

Dan voel ik dat mijn ogen zich vullen met tranen en ik verberg mijn hoofd in mijn handen. "Jimin..." mompel ik huilend en probeer mijn tranen af te drogen.

Na een tijdje hoor ik naast me de deur opengaan en kijk ik op. Jimin ploft naast me, nat van de regen. We kijken elkaar in stilte aan, ik zie dat hij ook heeft gehuild door zijn rode ogen.

"Sorry" zeggen we tegelijk en er kruipt een kleine glimlach op mijn gezicht. "Zullen we naar huis toe gaan?" Vraagt Jimin en ik knik "Nayun wacht op ons".

Ik start de auto en voel een hand over die van mij als ik wil gaan schakelen. Ik krijg even kippenvel en rij de parkeerplaats af richting huis.

"Ik hou van je"