The Silent One --BTS Jimin--

Plan

"We hebben allebei een leven gehad waar we het totaal niet mee eens waren, we wilden wat anders maar het kon niet door onze ouders" Jimin kijkt Taehyung aan "Eva en ik hebben elkaar gevonden na een lange tijd, hebben elkaar leren kennen"

"Jimin" zeg ik en mijn vriendje kijkt me aan. "Taehyung, Jimin en ik willen graag naar Japan toe" Taehyung kijkt nu naar mij "Weet jij hoe we daar kunnen komen? Zonder te veel op te vallen? En het moet niet te duur zijn"

De jongen voor me zucht en zakt onderuit in de stoel "Dat is heel wat zeg... best heftig" Taehyung kijkt naar ons twee "Hoe oud zijn jullie?" "We zijn nu allebei 17, ik word over een paar maanden al 18" antwoordt Jimin.

Taehyung's wenkbrauwen gaan omhoog "Dat is toevallig, ik ben ook 17" hij gaat weer rechtzitten met een grote lach op zijn gezicht "En ik ga jullie helpen, ik heb een idee".

Taehyung zet ons neer op zijn kamer op zolder. "Wacht hier heel even, ik ga iets halen" zegt hij en loopt de kamer uit. Ik kijk naar Jimin die rondkijkt in de kamer. Het is gigantisch hier. 

Opeens horen we gegil van een verdieping lager komen. "TAEHYUNG OPPA! NIET DOEN HET IS VAN MIJ!" "Maar ik heb het nu nodig" "IK OOK!" "Je doet er helemaal niks mee, ik heb het maar heel even nodig kom op". Weer wat gegil en dan horen we Taehyung iemand sussen.

"Sorry voor als jullie dat hoorde, dat was mijn zusje" zegt Taehyung rustig die de kamer binnenkomt met een krijtbord. "Dus, willen jullie mijn plan horen?" vraagt hij met een lach en ik en Jimin knikken wat verward. 

"Oke" zegt Taehyung blij en pakt een krijtje waarmee hij op het krijtbord gaat tekenen. Er staat een paar minuten later een heel plan uitgewerkt op het krijtbord voor ons. 

Taehyung heeft een neef die een botenbedrijf heeft. Taehyung wil ook altijd al naar Japan toe dus hij neemt ons mee op een boot richting de zee naar Japan toe. Dit zal een aantal dagen duren dus we moeten veel eten meenemen. 

Als we in Japan zijn gaan Jimin en ik ons inschrijven daar en zullen we op zoek gaan naar een baantje. Gelukkig had ik onze paspoorten mee in gepakt in de tassen die we bij ons hebben dus het inschrijven moet geen probleem zijn. Taehyung zal na een tijdje weer terugkeren naar Zuid-Korea en wij blijven achter in Japan. 

"Mee eens?" vraagt Taehyung en Jimin naast me knikt "Mee eens". De jongens kijken naar mij en ik knik "Veel meer keuzes hebben we niet toch?" Ze moeten lachen en ik krijg een knuffel van Jimin. 

"Oh ik kan niet wachten Eva" zegt hij en ik kijk om "Hoezo?" "Eindelijk weg hier, geen zorgen meer over achtervolgingen. Gewoon ons eigen ding" Ik knik en Taehyung legt het krijtje neer "Mooi zo" 

Later in de middag neemt Taehyung ons mee de camping op "Wacht hier, ik pak een sleutel van een huisje". Jimin en ik kijken hoe de jongen naar de receptie joggt en ik pak Jimin's hand vast. 

Taehyung komt terug en zwaait met het sleuteltje "Komt u maar mee!" Hij stapt in een soort golf karretje en laat ons erachter instappen "Ga zitten, het huisje is achterin het park dus ik rij jullie even" 

Vol gas gaan we over de paden heen door het park. Ouders kijken ons raar aan terwijl we snel voorbij sjezen en de kinderen rennen aan de kant. 

Ik kijk bezorgt om naar Taehyung "Taehyung rustig aan, we hebben de tijd" "Nope die hebben we niet, mijn pa of ma kan hier gewoon rondlopen en als die jullie zien ben ik de klos" Hij scheurt de hoek om en trapt na een tijdje op de rem.

We zijn in een stukje bos aangekomen met een klein verlaten huisje. "Dit was ons huisje om in te spelen vroeger" zegt Taehyung "Nu zitten we er nog maar zelden, er komen ook geen andere gasten in"

Taehyung brengt ons naar de deur van het huisje en doet de deur open voor me "Vrouwen eerst" hij buigt een beetje voor me en ik loop lachend naar binnen.