9.

23.8K 563 147
                                    

*Jordan*

'Jordan? Mija?' Sandra heeft denk ik de hele ochtend zitten kloppen op mijn deur. Moe wrijf ik de slaap uit mijn ogen en sta op om mijn kamerjas aan te doen. Aidan ligt nog steeds naakt in bed. Als ik de situatie besef, raak ik in paniek.

'Aidan, Aidan!' fluister ik. Het lijkt meer op schreeuwen. Hij word versuft wakker, en slaat gelijk om zich heen. 'Wat is er?!' Hij schiet overeind.

'Je moet gaan! Kleed je om en ga via de balkon naar beneden!' Ik doe de balkondeuren open terwijl Aidan zich aankleedt. 'Ben je gek? Dit is de vierde verdieping! Waarom moet ik gaan?!' roept hij.

'Sandra is er!' Eigenlijk wil ik niet dat Easton hem ziet. Waarom weet ik zelf geen eens. 'Er is een noodtrap aan de balkon! Ga gewoon nou maar, ik app je nog wel!'

Aidan trekt snel zijn schoenen aan. Voordat hij de balkon op loopt, houd hij mijn middel nog even vast. 'Gisteren was geweldig. Tot maandag.' Hij kust me en gaat dan weg via de noodtrap. Niet veel later hoor ik zijn auto opstarten en van het grind afrijden.

Ik heb zo iets doms gedaan.

Dan doe ik de deur open. Sandra is er niet meer. 'Sandra?' Net wanneer ik de deur weer dicht wil doen, komt ze tevoorschijn met een doosje.

'Anticonceptie.' Ze drukt het doosje in mijn handen. Als ik het opendoe, zie ik condooms.

'Ik ben niet doof, mija. Ik wou Aidan graag zien.' knipoogt ze. Met een rode kop bedank ik haar en sluit mijn deur. Het doosje heb ik in de badkamer gegooid.

Vandaag moet ik om 16.00 in de sporthal zijn, naast de school. Enige wat ik mee moest nemen, was sportkleding.

Tristen en Hope zullen er ook zijn, dus ik moet me zo high class mogelijk aankleden. Ze moeten gewoon even weten dat ik in een veel hogere rang sta dan zij.

Het is nu elf uur, dus ik kan vast even gaan ontbijten.

Met vingers gekruist in de hoop dat ik Easton niet zie, wandel ik naar de keuken.

Er is niemand. De tafel is alleen maar bedekt met ontbijt, net zoals gisteren.

Aarzelend neem ik een hap van een croissant. Het is stil, te stil. 'Easton?' roep ik. Geen antwoord. Vol met argwaan ren ik zowat naar zijn kamer.

Met een zwiep gooi ik de deur open. Hij staat in een boxershort in het midden van zijn kamer.

'Jezus, Jordan! Ik weet dat het jouw huis is, maar kan je niet kloppen of zo?!' snauwt hij.

'Waarom ontbijt je niet? Het is 11 uur.' vraag ik. 'Ik was aan het douchen, fucking hell man.' Hij gooit een kussen naar mijn hoofd. 'Mag ik me nu in vrede omkleden?'

Ik doe de deur weer dicht en slenter naar de eettafel.
Geïrriteerd plof ik neer op een stoel.

Een minuut of vijf later komt Easton binnen.

'Goeiemorgen.' gromt hij. Hij draagt alleen maar een grijze joggingbroek. Zachtjes bijt ik op de binnenkant van mijn lip. Easton neemt schuin tegenover mij plaats. 'Ga je niet op het terras zitten?' vraagt hij. Ik schud alleen maar mijn hoofd.

'Wat moet ik doen met de was?' vraagt hij na een tijdje. 'Er is een wasmand in de badkamer. Sandra haalt het elke dag op. Droge was vind je weer in je kast.' informeer ik hem. Hij knikt langzaam.

'Ga je vandaag iets doen?' vraagt hij dan. Hij stelt wel heel veel vragen. 'Zoveel cocaïne op de wereld, maar nog steeds stop je je neus in mijn zaken.' zeg ik met mijn hoofd schuddend. Easton grijnst.

Ik neem een grote slok van mijn jus d'orange. 'Calvin komt vandaag langs.' Easton kijkt me aan. 'Oké. Zeg het eventjes aan Sandra. Niet aan mij.' zeg ik droog.

'Ik dacht dat het jouw huis was.' Hij neemt nu ook een slok van zijn chocolademelk. 'Dat is het ook. Calvin is alleen niet mijn probleem.' Ik schuif mijn stoel weg van de tafel en sta op.

'Jordan?' begint hij. 'Nee.' eindig ik. Heupwiegend loop ik de keuken uit.

***
Ik ben wel klaar zo, denk ik. Het is half 4, ik moet nu vertrekken.

Met mijn witte sporttas waar mijn sportkleding in zit, huppel ik de trap af, richting de garage

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Met mijn witte sporttas waar mijn sportkleding in zit, huppel ik de trap af, richting de garage. Ik zie alle vier de auto's. De sportauto van mijn moeder, de sportauto van mijn vader, de Range Rover, maar niet mijn auto.

Fuck, die is nog bij de automakerij.

Maar op de plek van mijn auto staat een zwarte Mercedes AMG GLE Coupe 63. Ik had een Mercedes AMG E400.

Dit is zeker de auto van Easton.

Met mijn hakken tikkend loop ik weer naar binnen, de hal in.

'Easton?' Ik hoor een paar voetstappen op de overloop, en zie dan Easton neerkijkend over de glazen balustrade.

'Is die 63 van jou?' Hij knikt. 'Breng me naar de sporthal.' beveel ik. 'Waarom zou ik?' vraagt hij. 'Omdat mijn auto nog bij de maker is en je moet nog in een goed blaadje staan. Dan sta je bij mij in het krijt.' stel ik voor.

'Ik kom eraan.' zucht hij voordat hij wegloopt. Zelfvoldaan loop ik naar buiten.

De garagedeur gaat langzaam open, en de auto van Easton rijdt naar buiten. 'Stap in, koningin!' roept hij vanuit zijn raam.

Ik trek de deur open en ga zitten op de achterbank.

'Waarom kom je niet naast me zitten? Ik ben je chauffeur niet.' zegt Easton, terwijl hij de autoweg oprijdt. 'Maar ook niet mijn vriend.' corrigeer ik hem.

Een paar minuten later vraagt Easton me opeens iets.

'Neuk je met iemand?' Hij tuurt stug voor zich uit. 'Wat? Nee. Hoezo?' zeg ik iets overrompeld terug. 'Nou, toen ik vanochtend mijn auto ging ophalen, zag ik een jongen de oprit afrijden. Hebben jullie seks gehad?' Hij heeft het over Aidan, waarschijnlijk was dat hetgeen wat hij me vanochtend wou vragen.

'Ja.' antwoord ik eerlijk. 'Is dat je vriend?' vraagt hij dan. 'Nee. Gewoon een vriend.' zeg ik met nadruk op 'een'.

'Ik wist niet dat je zo een meisje was...' zucht hij. Wat bedoelt hij daarmee? 'Hoe bedoel je?' vraag ik beledigd. 'Een meisje dat seks heeft met "vrienden", is een slet.'

Noemt hij mij nou een slet?

'Het zit ingewikkeld tussen mij en die jongen. Volgens mij ben jij de jongen die elke dag een andere heeft en zich als een mannelijke slet gedraagt.'

'Dat klopt.' Hij wrijft in zijn nek. 'Dus je geeft toe dat je meisjes misbruikt?' vraag ik langzamer. Het blijft even stil. 'Wat wil je dat ik zeg? Het is zo.' zegt hij dan.

'Het is niet zo dat ik niet meer geloof in liefde en dat soort shit dat ik meisjes gebruik. Ik ben gewoon altijd uit op uitdaging. Iets nieuws.'

Ben ik zijn uitdaging?

Open The Door For The Badboy ✔Where stories live. Discover now