Open The Door For The Badboy ✔

14.

LET OP: Vanaf dit hoofdstuk ga ik nu ook Easton's perspectief doen.
*Easton*

'Calvin, bro! Niet weer over mijn moeders petunia's!' schreeuwt Kian. Calvin rijdt lachend achteruit. 'Die Kian is altijd een zeikerd.' zegt Calvin terwijl we uitstappen.

Iedereen kijkt naar ons twee. Alleen Wade mist nog, maar die moest passen op zijn zusje.

'Waar is de alcohol?' lach ik. Meisjes beginnen al met zwijmelen en ik krijg veel begroetende schouderklopjes van jongens die ik geen eens ken.

Wanneer ik onderweg naar binnen ben, zie ik haar staan. Ze staat met nog een jongen, niet knapper en gespierder dan ik. Dûh.

Op een rustige tempo loop ik naar haar toe. Ik sein even naar Calvin en de rest dat ze alvast naar binnen kunnen gaan.

De gefrustreerde blik op haar gezicht valt me zwaar op als ik dichterbij kom. 'Valt hij je lastig?' zeg ik wijzend naar de onbekende jongen.

'Kan je weggaan?' vraagt ze koel. Bijna niemand heeft dat ooit gevraagd aan mij. Jordan is tot nu toe de enigste die zulke dingen bij mij durft, zoals mijn banden beschadigen en mij in het gezicht slaan.

'Nee. Wat is er?' Ik blijf staan. 'Rot op, man.' begint de andere jongen. Ik kijk hem nu aan.

'Tegen wie denk je dat je zo praat?' zeg ik kil. Automatisch ballen mijn vuisten zich. Jordan's ogen worden groot.

'Ik spreek je nog wel.' zegt ze tegen de jongen. 'Easton, we gaan.' Ze pakt mijn pols vast en trekt me weg. Ik gooi nog een blik vol triomf naar de jongen. Hij staart me gevoelloos aan.

'Nooit kan je even normaal doen, hé?' sist ze. 'Ik kwam voor je op!' Verdedigend gooi ik mijn handen in de lucht. 'Easton, ik heb je hulp niet nodig. Geniet van het feestje.' En met die woorden loopt ze weg.

Ik slenter naar de bar en vraag iets te drinken aan Kian.

'Gast, de dresscode voor de jongens was bloot.' herinnert Kian me, wijzend naar mijn shirt. Geïrriteerd trek ik het uit. 'Kon je dat niet voor de meisjes doen?' brom ik.

Nog geen één seconde is voorbij en ik word al besprongen door een meisje.

'Easton!' lacht ze. Ik weet zelf geen eens wie het is. Ze ziet er duidelijk dronken uit. Sorry, ik heb regels, één daarvan is "neem geen dronken meisjes mee naar huis."

'Wie, was... dat meisje?' Ze hikt tussendoor wat het best moeilijk maakt om het te verstaan. 'Die ene chick bij de ingang.' maakt ze duidelijk. Oh, Jordan.

Ik leun met mijn ene elleboog op de bar terwijl ik in de andere hand een drankje heb.

'Gewoon een vriendin.' zeg ik kort. 'Vriendschappelijk of seksueel?' Jezus, ze vraagt wel door.

'Uhm, bemoei met jezelf, wil je?' vraag ik op een iets harde toon. Wanneer de vraag tot haar doordringt, knikt ze alleen maar.

'Bel me als je vanavond alleen bent.' zegt ze verleidelijk, wat helaas niet lukt door haar dubbele tong. Blijkbaar heb ik dus haar nummer en weet ik het zelf geen eens.

Dan hoor ik wat gestommel met een microfoon bij de speakers. Een groepje studenten die niet veel ouder zijn dan ik, staan bovenop Kian's eettafel.