Open The Door For The Badboy ✔

17.

*Jordan*

Voor de tweede keer vandaag word ik weer wakker. Een kruidige shampoo-geur en jongensdeodorant vult mijn neus. Dan herinner ik me weer dat ik in Easton's gespierde armen lig te slapen.

Langzaam glip ik het bed uit, waarna ik weer zachtjes de deur van zijn slaapkamer achter me dichtdoe.

Vandaag ga ik wel naar de cheerleadertraining, want ik moet dat dansje regelen. Ik móet winnen van Tristen. En daarnaast wil ik wel aanwezig zijn als cheercaptain bij de footballwedstrijd deze vrijdag.

Aangekomen in mijn kamer kleed ik me snel om in iets comfortabel, zodat ik even fatsoenlijk kan gaan ontbijten.

Ik zie er echt goed uit in oudroze, damn.

Ik huppel van de trap af naar de keuken, en open de immense koelkast. Een koele lucht wappert in mijn gezicht.

Ik haal er wat fruit uit en pak er een snijplank bij. Terwijl ik druk bezig was met een fruitsalade maken, wist ik niet dat Easton aan de eettafel kwam zitten.

'Maak je ook gelijk voor twee?' glimlacht hij. Ik laat een klein kreetje horen en hou dan van de schrik het keukenaanrecht vast.

'Easton, godverdomme.' zucht ik. 'Sorry.' Ik doe het fruit in twee kommetjes en geef er dan één aan Easton. 'Smakelijk.' zeg ik erbij.

'Hoe komt het dat je tot nu toe geen één meisje naar je kamer hebt genomen?' vraag ik nieuwsgierig. Hij stopt met eten en staart naar zijn kom. 'Ik heb jou er wel in gehad.' zegt hij.

'Behalve ik dan.' Ik eet een stukje aardbei. Het blijft eventjes stil voordat hij weer antwoord. 'Eén: het is jouw huis. Ik doe het Sandra niet aan om zulke lakens te verwisselen. Twee: ik heb er op dit moment niet echt behoefte aan...' zegt hij langzaam.

Ik hou vragend mijn hoofd schuin. 'Seks gebruik ik meestal als ik afleiding nodig heb. Ik kan hier zwemmen, sporten, een film kijken, dus ik denk niet dat ik het nodig heb.' maakt hij het af.

'Hm, oké.' We gaan allebei weer verder met eten. 'En hoe zit het met jou?' vraagt hij, naar zijn eten kijkend.

*Easton*

'De laatste tijd kom ik echt over als een slet.' Ik kijk meteen op. Hoezo denkt ze dat?

'Hoe bedoel je?' Ik leg mijn vork neer. 'Ik ben naar bed gegaan met mijn beste vriend, terwijl ik niks voor hem voel. Ik heb het nummer van die lapdancer gekregen. En dan jij...' Haar stem sterft weg.

'Wat is er met mij?' vraag ik door. 'Ik ben nu opeens je vriendin. Als die beste vriend, nu beste ex-vriend, dat hoort...' zucht ze. Ik leg mijn hand op die van haar. Kleine tintelingen gaan van mijn handpalm door mijn arm.

'Dat is echt geen slet zijn. Tristen is pas een slet. Ik heb 40 berichtjes van haar waarbij ze vraagt of ik wil langskomen.' biecht ik op. 'Serieus?' lacht ze. Haar muur breekt een beetje af.

'Ik moet het ook nog opnemen tegen haar met de cheercaptain-campagne. En één of andere Faylinn.'

Faylinn. Wat een bitch.

'Pas op voor Fay.' zeg ik kort. Ze kijkt me vragend aan. 'Hoezo?' Ze trekt haar hand langzaam weg.

'Ze ziet er misschien onschuldig uit, maar ze kan echt een bitch zijn. Ze heeft het project van Gia Musyn in de fik gestoken, alleen maar om de Bio-Olympiade te winnen.' Haar ogen worden groot.

'Als je wilt, kan ik je helpen met campagne doen. Heb je al ideeën?' vraag ik. Ze knikt.

'Ik ga het omroepen, posters ophangen en flyers uitdelen. En voor de jongens een show houden in de kantine met éxtra veel huid.' zegt ze met een ondeugende lach en wiebelende wenkbrauwen.

'Wow, dat gaan jongens fantastisch vinden.' Ik sowieso, maar dat durf ik niet te zeggen.

Ze knikt lachend en eet haar laatste fruitstukjes op. 'Hoe wilde je me gaan helpen?' vraagt ze, terwijl ze haar kom op het aanrecht legt.

'Iets plaatsen op Instagram of Snapchat, of zo. Of ik kan helpen met flyers uitdelen.' stel ik voor. 'Bedankt. Ik vertel het je wel wanneer je mee kan doen.' zegt Jordan.

'Trouwens, kan jij als aanvoerder van het footballteam... naar coach Whithers toe gaan, en je weet wel... soort van "eisen" dat je míj als cheercaptain wilt?' vraagt ze langzaam. Ik moet er van lachen.

'Je wilt dat ik naar coach Whithers toe ga, en vraag of jij de cheercaptain mag zijn?' maak ik duidelijk. Ze knikt. 'Want ze luistert eerder naar de meest gespierde, en goed uitziende footballaanvoerder.' Ze zwijmelt weg. Ik geniet hier echt van.

'Jij bent ook niet zo heel lelijk.' lach ik. Wanneer ze beseft wat ze zei, wordt haar hele gezicht rood.

'Maar doe je het nou voor me?' stamelt ze. 'Oké. Alleen als je bij me slaapt vandaag.' stel ik voor. Haar wenkbrauwen schieten omhoog.

'Hoezo dat?' Ze gaat weer zitten. 'Ik wil niet alleen zijn.' zeg ik snel. Zachtjes tikt ze met haar vingers op tafel.

'Deal.' Yes.

'Maar nu ga ik echt even leren en huiswerk maken, want ik wil over.' zegt Jordan. Ze staat op en schuift haar stoel aan. 'Ik moet ook nog wat huiswerk maken.' Ze draait zich met een ruk om.

'Ik wist niet dat de badboy ook huiswerk maakte.' zucht ze. 'Tja. Moet een diploma op zak hebben, he.' zeg ik, schouders ophalend.

'Jij zit toch in hetzelfde leerjaar als ik? Wat voor huiswerk heb je?' vraagt Jordan. 'Aardrijkskunde en biologie.' antwoord ik.

'Ik heb geen aardrijkskunde, maar wel biologie. Snap jij iets van bio?' Ik knik en tuit mijn lippen. 'Oké, goed. Want dat ga je me uitleggen. Kom mee.' beveelt ze.

'Oké, mam.' lach ik. Ik sta op en volg haar naar haar kamer.