Open The Door For The Badboy ✔

41.

*Jordan*

'Wil je deze keer alsjeblieft niet te lang doen? Jij doet altijd veel te lang voor feestjes.' zeurt Julina over de telefoon. 'Ja, ja. Ik was cheerleader, wist je nog? Ik moest op adem komen na die wedstrijd.' grap ik.

'Van die kus met Easton, zeker?' lacht ze. Ik rol heftig met mijn ogen, maar dat ziet zij toch niet.

Ik heb net snel wat gegeten, gedoucht, mijn haar gedaan, en makeup. Nu nog omkleden.

Ik heb een goud jurkje, met bijpassende sieraden en schoenen. Mijn makeup is deels met een beetje blauw, want de dresscode van de afterparty was blauw met goud. Duh.

Als ik het jurkje uit de kast trek, merk ik de tas op. Dezelfde tas die mee is gegaan naar de wedstrijd. De tas waar de usb-stick in zit.

'Julina. Ik bel je terug. Valerie komt me zo ophalen, dus moet ik me snel klaarmaken.' zeg ik. Ze zegt doei en verbreekt de verbinding.

Nieuwsgierig vis ik de usb eruit, en gooi het kledingstuk op bed.

Snel plug ik hem in mijn laptop. Het duurt een paar seconden voordat de bestanden laden. Het is er eigenlijk maar één, een video.

Ik klik erop. En krijg gelijk spijt.

Ik sla de laptop dicht.

Vieze klootzak. Waarom moest ik dit zien? Waarom moest ik zien dat mijn ex mijn ontmaagding heeft gefilmd. Oh god, wat als er meer kopies zijn?

Ik heb antwoord nodig.

Ik weet niet hoe snel het me heeft geduurd, maar ik sta opeens klaar en omgekleed bij Easton's deur. Ik gooi hem open.

Easton is er niet. Waar is hij?

Ik dender de trap af, naar Sandra.

'Sandra! Sandra!' Ze laat de stofzuiger vallen en draait zich geschrokken om. 'Jordan! Laat me nooit meer zo schrikken!' roept ze.

'Sorry. Waar is Easton?' Ze denkt eventjes goed na. 'Hij is een half uur geleden vertrokken. Hij zei niet waar naartoe.' Ik bedank Sandra snel en ren naar de oprit.

Ik: Val, kom me zo snel mogelijk ophalen.

Valerie: rustig aan, ben onderweg. ik ben er over 2 min

Verwoed gooi ik mijn telefoon weer in mijn tas en blijf ongeduldig tikken met mijn hakken.

Na ook echt twee minuten is Valerie er.

Ik spring in de auto en schreeuw dat ze sneller moet rijden.

'Jezus, Jordan, is de politie achter je aan of zo?!' roept Valerie geschrokken.

***
Julina had gelijk. Geoffrey's huis is enorm. Het stikt van de feestende jongeren.

'Oké, we moesten van Mayra hier op iedereen wachten, als het goed is.' zegt Valerie.

'Geen tijd. Ik moet iemand zoeken.' Ik roep nog snel een vluchtige sorry en storm naar binnen.

Ik herken iedereen van school. Ik krijg hier en daar wat complimentjes, maar ook jaloerse blikken.

Dan zie ik Calvin voorbij lopen. 'Hey!' Net voordat hij langs me heen loopt, pak ik zijn bovenarm. Deels geschrokken kijkt hij mij aan.

'Laat me niet zo schrikken. Wat moet je?' Hij geeft een kort knikje. 'Easton. Waar is hij?' begin ik. 'Eerlijk gezegd, heb ik geen idee. Waarvoor heb jij hem nodig?'

Het beeld van de video komt weer in me op.

'Niets. Gewoon. Laat het.' Ik haal mijn vingers weer los van Calvin's bovenarm en zet mijn zoekactie naar Easton weer voort.