Open The Door For The Badboy ✔

30.

*Jordan*

Met een dienblad vol ontbijt open ik zachtjes Easton's deur. Het enige wat ik zie is zijn gespierde rug en zijn onderbroek net zo een klein beetje gezakt dat hij het verband van zijn brandwond kan verwisselen. Met zijn tong over zijn lippen kijkt hij moeizaam naar de spiegel en de wond tegelijk.

'Moet ik helpen?' galmt het door de kamer. Hij draait zich met een ruk om, en bedenkt dan snel zijn keuze omdat zijn heup daar niet op had gerekend. 'Shit, ik wist niet dat je er was.' kreunt hij.

Snel leg ik het dienblad op zijn bureau en loop in slechts mijn nachtjapon naar hem toe. 'Ik ben er ook maar een paar seconden. Geef maar.' Easton geeft het verband aan mij en kijkt gefocust naar mijn vingers.

We staan zo dichtbij bij elkaar dat Easton makkelijk zijn lippen op mijn schouder kan drukken, en ik zijn adem kan ruiken dat naar mint en bloesem ruikt.

Langzaam zodat het geen pijn doet wikkel ik het om zijn heup. Met de spelden maak ik het vast en doe dan een stap achteruit. 'Zo, klaar. Nu ontbijt.' glimlach ik.

'Je weet echt precies wat ik wil als ontbijt.' zegt Easton. Zijn zware stem in de ochtend bevalt me wel, zoals altijd. Vluchtig kijk ik naar het ontbijt.

'Ik wist niet of je het met bosbessen wilde, dus deed ik het maar met aardb-' Easton's lach vult de kamer. 'Ik had het over jou.' grijnst hij.

Hij doet een stap naar mij toe en vlecht zijn hand in die van mij. 'Je bent ook gelijk mijn lievelingslunch en avondeten.' zegt hij op de meest perverse manier ooit. Zachtjes lach ik en leg mijn hoofd op zijn borst.

Easton houd opeens zijn adem in voor een paar seconden. Als ik opkijk in zijn ogen, kust hij me meteen. Eerst langzaam, maar dan met meer passie.

Hij gaat liggen op bed en trekt mij met zich mee. Nog steeds zoenend trekt hij de nachtjapon over mijn hoofd en gooit het op grond. Met alleen mijn slipje zit ik op zijn schoot.

'Weet je zeker dat je dit nu wilt doen? Je bent gewond.' vraag ik onzeker. 'Boeit me niets. Ik wil niets anders nu. Ik heb je al sinds vrijdag amper kunnen aanraken.' gromt hij in mijn nek.

Hij duwt mij nu op het bed, zodat hij degene is met de leiding.

***
'Zullen we nu de pannenkoeken eten?' vraagt Easton. Ik proest het uit en krijg de slappe lach. Niet-begrijpend met een glimlach kijkt Easton me aan.

'Je hebt net seks gehad met je "ontbijt", en nu wil je die pannenkoeken eten die inmiddels hard geworden zijn?' lach ik. 'Nou, dat was niet het enige wat hard geworden is en toch at je het.' grijnst hij.

Ik sla hem hard op zijn borst. 'Het was maar een grapje.' zucht hij.

Dan horen we Easton's telefoon gaan. 'Het is Lena.' zegt hij voordat hij de telefoon aan mij overhandigt. Nieuwsgierig neem ik op.

'Hallo?'

'Hallo?! Jordan! Ik heb je al 7 keer gebeld op je eigen telefoon! Waar was je?!' roept Lena. 'Ik was aan het slapen.' lieg ik. Mijn telefoon is nog in m'n kamer.

'Oké, er is training om 12 uur. Whithers wilt beginnen met oefenen voor de cheerleaderact voor de footballwedstrijd. Ze wilt dat alles perfect word.' zucht ze.

'Shit, is goed. Ik ben er om kwart voor 12.' zeg ik voordat ik ophang. Vluchtig kleed ik snel een shirt van Easton aan.

'Wat doe je? Waar ga je heen?' Easton maakt aanstalten om het bed uit te stappen, maar zijn heup verbied het. 'Cheertraining.' antwoord ik.

'Ik heb spijt van dat ik jou heb geholpen om mee te doen aan iets wat ervoor zorgt dat wij niet samen kunnen zijn.' ratelt hij in één keer door. 'Ik hou ook van jou.' lach ik.

***
'Mevrouw McBella? Jordan...?' Lena tikt me tegen mijn zij aan en wijst verwilderd naar mevrouw Whithers die me al een tijdje probeert te bereiken, maar ik was aan het denken aan wanneer Sandra weer terugkwam.

'Sorry, is er iets?' vraag ik snel. 'Ja, of het al wat beter ging met Easton? Vraagje van de andere coach.' Ja, tuurlijk willen ze dat weten, hé. Ze zullen waarschijnlijk ook die hele wedstrijd schrappen als Easton niet meedoet.

'Het gaat wel beter met hem, ja.' is mijn korte antwoord. Ze knikt en gaat dan verder met de absentie-lijst.

'Waar the fuck zit je met je hoofd, Jordan?' herinnert Lena me. 'Luister Lena, Easton is net uit het ziekenhuis. Hij heeft een gemene brandwond vanaf net boven zijn linkerheup tot net boven zijn knie zitten, en nog steeds willen ze dat hij meedoet met de wedstrijd. Daar is meer dan alleen twee weken recovery voor nodig.' leg ik uit.

Haar voorhoofd rimpelt, wat altijd gebeurt als iets tot haar doordringt. 'Dat is ziek. Weet de school daarover?' Ik twijfel. Waarschijnlijk wel. 'Is dat niet hun taak?' antwoord ik wat arrogant.

'We gaan hierna naar coach Gyllinth.' stelt ze vast. Ik knik en volg dan de act die coach Whithers opgeeft.

***
'Ik heb 40 woeste spelers die ik moet voorbereiden op de match in weer twee weken tijd. Wat is jullie probleem?' snauwt Gyllinth na een slok van zijn koffie.

'Hoe gaat het met uw aanvoerder?' begin ik het onderwerp. 'Depont? Dat weet je toch, je bent z'n vriendin.' Hij legt zijn kop koffie op tafel waardoor er een beetje over de rand klotst. Hoe weet hij dat ik Easton's vriendin ben?

'Hij kan rennen en de bal aannemen en zo, alleen tackles kan hij nog niet zo goed incasseren.' gaat hij door. 'Wacht, is Easton er?!' roep ik boos.

Ik sla de deur uit en loop de gangen door richting het veld, waar de footballtraining zich plaats vindt.

Veertig jongens, waaronder Easton, kijken allemaal tegelijkertijd naar het meisje dat zojuist woest het veld is op komen lopen.

Easton komt met een bezorgd gezicht naar me toe rennen. Hij rent tamelijk hard en snel voor iemand die een paar dagen geleden is ontsnapt aan een brand.

'Shit, is East vreemdgegaan? Was te verwachten.' roept een onbekende jongen. 'Hou je bek, Alex!' roept Easton over zijn schouder.

Hij richt zich weer op mij. 'Wat is er?' Ik wijs boos naar Easton en priem mijn vinger op zijn borst.

'Dìt is er. Je bent pas twee dagen uit het ziekenhuis en gaat gelijk al naar training. Wil je dat je been word geamputeerd of zoiets?' sis ik.

'Babe, ik voelde me prima om te gaat trainen, en ik had het echt nodig,' Hij veegt een haarlok achter mijn oor. 'Trainen is een uitlaatklep voor me en ik verveelde me alleen thuis.'

'Oh, dus seks is dat niet? Net zoals we het vanochtend hadden?' Ik sla zijn hand weg en doe een stap achteruit.

'Jordan, nee, fuck, ja, seks is ook een uitlaatklep en ik zou niets anders dan dat met jou willen, maar die wedstrijd komt eraan en ik móet ervoor trainen.' Easton doet een stap naar voren.

'Haal dat meisje van mijn veld!' schreeuwt de coach. Ik steek mijn middelvinger op wat een paar jongens grappig vinden.

'Je maakt jezelf kapot en ik heb je gewaarschuwd.' is het enige wat ik nog zeg.

Hij leunt naar voren voor een kus, maar ik kijk weg.

'Zeg nou niet dat je hierom boos bent.' zucht hij. 'Dat is echt precies wat ik ben!' benadruk ik. 'Hou je jezelf gezond of put je jezelf uit en kies je football?'

'Ik kies voor jou.' zegt hij. 'Dat is niet wat ik vroeg, Easton. Jezelf of football?' herhaal ik.

'Jordan. Als je dit niet wilt stop ik, maar je stelt me dan echt teleur.' zegt hij iets lager nu.

Ik geef geen antwoord en draai me om, stampvoetend naar de uitgang en naar Lena.

Als ik over mijn schouder kijk, zie ik dat Easton zijn helm op de grond gooit en naar de kleedkamers loopt.