Dwa całkiem inne światy.
Jeden przejawiający się w dostojeństwie i grzeczności drugi żyjący według własnych zasad łapiąc każdy dzień.
Tyle różnić.
Jednak to samo marzenie.
Marzenie o odnalezieniu drogi ku królestwu miłości...
"-Czasem mi przypominas...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Myślałem, że nic nie może mnie zaskoczyć i poruszyć mojego kamiennego serca. Wydawało mi się, że nie ma mocy, która sprawi, że tego beznadziejnego dnia moje usta wygną się w szeroki uśmiech, a z gardła wydobędzie się szczery śmiech.
Wywołałem tym zaskoczenie u rudo-włosego jak i u moich przyjaciół, a może i także po części u siebie? Sam nie wiem co mnie tak rozbawiło. Czułem wewnetrzny przymus śmiechu, który mieszał się z wesołą muzyczką z festynu. Oblizałem dolną wargę, nieco uspokajając się widząc spojrzenia moich przyjaciół. Postanowiłem mój nagły wybuch śmiechu zmienić w moją idealną maskę.
Czyli bycie wrednym. -Widzę, że twoja inteligencja jest na poziomie przedszkolaka skoro prosisz-odparłem kpiąco, wywołując na twarzy nieznajomego grymas. -Jesteś nie miły dla mnie. A nic ci nie zrobiłem-oświadczył speszony. -Cóż. Masz problem. Często to słyszę więc mi to wisi-rzuciłem beznamiętnie-Powiedz mi proszę ruda wiewiórko..jesteś od zawsze taki dziecinny?
-Ja...-zająkał się. -Dziwny jesteś-odparłem bezceremonialnie. -Suga, po prostu go pomaluj-warknęła zirytowana Tenesha-Ogarnij swoje wrodzone chamstwo i bierz się do roboty. -Ale to dziecinne!-rzuciłem drwiąco-I głupie. -Yoon hyung maluj go-rozkazał Taehyung-Bo teraz Ty się zachowujesz jak jeden wielki dzieciak.
Westchnąłem ciężko, wyciągając z powrotem farby na stolik. -Siadaj-rozkazałem beznamiętnie nawet nie spoglądając na rudo-włosego. Drwiący uśmiech spełzł z moich ust, a maska obojętności znowu zawitała na mojej twarzy.-Przejrzyj sobie gazetkę dziwaku-fuknąłem obrywając w ramie od Taehyunga.
-Nie przejmuj się nim-odparł Kim posyłając przyjazny uśmiech w stronę rudo-włosego.-Ma już dość i się wyżywa. -Spokojnie. Nic się nie dzieje. Doskonale to rozumiem.-odparł opanowanym głosem, nawet delikatnie się uśmiechając. Wywróciłem na to oczami-I tak Jet dzielny, że podołał tej pracy. Dzieci umieją wykończyć-dodał na co zmarszczyłem brwi. -Nie podlizuj się dziwolągu-burknąłem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Idziemy po RM i mamuśkę-wtrąciła Tenesha patrząc na mnie z politowaniem-Zachowuj się Min. Masz być uprzejmy. Na słowa dziewczyny przewróciłem oczami, nie komentując tego.
