Dwa całkiem inne światy.
Jeden przejawiający się w dostojeństwie i grzeczności drugi żyjący według własnych zasad łapiąc każdy dzień.
Tyle różnić.
Jednak to samo marzenie.
Marzenie o odnalezieniu drogi ku królestwu miłości...
"-Czasem mi przypominas...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[...] Znajoma melodyjka nagle zaczęła wypełniać głuchą ciszę, a blada poświata rozjaśniła panujący w pokoju mrok. Cicho zamruczałem przecierając dłonią oczy. Sięgnąłem po telefon, słysząc ciche niezadowolone marudzenie Hoseoka, leżącego na łóżku obok. Odebrałem nie patrząc kto do mnie dzwoni o tak późnej porze. -Halo?-wychrypiałem zaspany przymykając ciężkie powieki. -Ji...Jimin-usłyszałem cichy, strasznie drżący głos YoonGiego, który momentalnie mnie wybudził. Usiadłem wyprostowany jak struna, mrugając powiekami. -Yoonie, co się dzieje ? -Mój Tata...on...trafił...on trafił do szpitala-wyszeptał łamiącym się głosem.-Strasznie się boje..proszę przyjedź tutaj -Już jadę Yoonie. Przyjadę jak najszybciej się da-obiecałem zrywajac się z łóżka.-Wyślij mi adres szpitala sms'em proszę. -Do...dobrze-wyszeptał-Czekam...Ale błagam uważaj na siebie... Przygryzłem wargi czując jak do oczu napływają mi łzy słysząc taki załamany głos mojego hyunga. -Będę uważał. Obiecuję Chłopak się rozłączył, wtedy głośno westchnąłem. Przeczesałem dłonią włosy. -Co sie stało ?-Zapytał zaspany Hoseok. -Jadę do szpitala. Tata YoonGiego podobno tam trafił-wyjaśniłem w pośpiechu się ubierając . -Jechać z tobą ? -Nie, pojadę z ciocią-oświadczyłem chowając klucze do kieszeni-Pogadaj z rana z resztą okay? -Dobrze-powiedział siadając na łóżku.-Zaopiekuj się Sugą. -Zaopiekuję...
Nie pozwolę żeby mój aniołek cierpiał...Nie dopóki jestem obok..
