Το φιλί του Νάρκισσου

8

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της σΟφίας στεφάνου

Είμαι η Σοφία στεφάνου κι αυτή είναι η ιστορία μου. Θα σας την πω με λόγια όχι βγαλμένα από τα κλασικά γαλλικά μυθιστορήματα που καταβρόχθιζα από τότε που ήμουν έφηβη κρυφά από τους γονείς μου, μα με φράσεις που έρχονται μέσα από την ψυχή μου, τώρα που μπορώ ακόμη να την ακούω. Κάθε τόσο μέσα στην ημέρα, το ποτό θολώνει τη σκέψη μου και τότε οι αναμνήσεις του παρελθόντος γίνονται ένα με αυτές της καθημερινότητας, κι αντί να συμπορεύονται μαζί ειρηνικά, κάνουν πόλεμο σκληρό για το ποιες θα βγουν στην επιφάνεια.

Κι αν απορείτε γιατί χρησιμοποιώ πληθυντικό στο κάλεσμα μου αυτό για να ακούσετε όσα έγιναν και με σημάδεψαν μάθετε τούτο:

Δεν προορίζονται μόνο για τα αφτιά της λατρεμένης μου κόρης όλα όσα γράφω τώρα σε αυτές τις σελίδες. Είναι πολλοί οι παίκτες του σκακιού αυτού, πολλές οι κινήσεις που θα γίνουν, πολλά τα στοχευμένα πισωγυρίσματα...

Σε καλώ κι εσένα, παλιέ μου συμπαίκτη, κι ας είσαι πολύ μακριά τώρα. Ποτέ δεν με εγκατέλειψες στην πραγματικότητα, μάλιστα φτάνει η ώρα που θα έρθω κοντά σου, κι αυτή τη φορά δε θα μας χωρίσει κανείς. Χίλιες φορές προσευχήθηκα να με ψάχνεις που και που με τη σκέψη σου, να μη με λησμόνησες...

Σε καλώ κι εσένα, μεγάλο κρυφό κι ανομολόγητο μου πάθος, που μπήκες στη ζωή μου την ήδη ταραγμένη για να κάνεις ακόμη μεγαλύτερη την τρικυμία της...

Αλήθεια, αν δεν ήσουν εσύ, θα αγαπούσα άραγε τόσο πολύ τα παραμύθια; Θα μάθαινα και την Λήδα μου να τα αγαπάει τόσο και να τα αποζητά κάθε χειμωνιάτικο βράδυ; Το ξέρεις πως ακόμη αγοράζει διάφορες συλλογές όταν της αρέσει κάποια;

Αχ, να που πρέπει να τα πάρω όλα με τη σειρά. Τώρα πια το κλειδάκι δεν κρέμεται από τον λαιμό μου, κάποιος το βρήκε... Όχι τι λέω; εΓώ ήμουν που φρόντισα να παραμείνει πάνω στην κλειδαριά του ημερολογίου για λίγο, έτσι ώστε να βγουν όλα στο φως...

Τρεις άνδρες με σημάδεψαν στην ζωή μου, εκτός βεβαίως από τον πατέρα μου. Εκείνος ήταν στρατιωτικός, πολύ αυστηρός και ηθικός. Με αγαπούσε μα δε μπήκε στον κόπο να μου το πει ποτέ, ίσως γι'αυτό να έγινα κι εγώ φρικτά ανάλγητη κι εγωπαθής...

Τρεις άνδρες λοιπόν ήρθαν κι έφεραν τα πάνω κάτω... Λιγότερο από όλους με επηρέασε ο άνδρας μου, ο Νικόλας στεφάνου...