Το φιλί του Νάρκισσου

32

-σήμερα δείχνεις πολύ πιο όμορφη από χθες, μπράβο χρυσή μου.

Ήταν την άλλη μέρα το πρωί που της είχε πει αυτή την κουβέντα η Ρόζα. Κάθονταν δίπλα- δίπλα στο σαλόνι της σουίτας της. Τα προηγούμενα λουλούδια της Ρόζας είχαν αντικατασταθεί με γαρίφαλα, και η Λήδα όσο τα μύριζε έκανε διάφορους παράτολμους συνδυασμούς στο μυαλό της. Από στιγμή σε στιγμή θα κατέφτανε και η εστέλ μαζί με τον στέφανο που είχε πάει να τη βοηθήσει με κάτι που έπρεπε να μεταφερθεί στα δικά της δωμάτια.

-σε ευχαριστώ πολύ Ρόζα, κάνω ό,τι μπορώ. Δεν την ξεχνάω τη μητέρα μου με τίποτα μα προσπαθώ να σταθώ ξανά στα πόδια μου.

-Και κάνεις πολύ καλά. Ο Νικόλας έφυγε, σωστά;

Η Λήδα ίσιωσε την ήδη τέλεια μαύρη πλεκτή της ζακέτα πριν της απαντήσει.

-Ναι από χθες, είχε μου είπε πολλές δουλειές να κάνει, μα υποσχέθηκε να επιστρέψει για το σαββατοκύριακο.

Η Ρόζα ανασήκωσε τους ώμους καγχάζοντας ελαφρά.

-Πολύ που τον χρειάζεσαι. Αν θελήσεις λίγη διασκέδαση πάρε με αμέσως τηλέφωνο, αν κι εδώ που τα λέμε έχεις άλλη παρέα, πολύ καλύτερη από αυτή μιας γριάς ηθοποιού.

Η Λήδα πετάχτηκε όρθια σαν να την είχε τσιμπήσει μέλισσα μα κάθισε ξανά ακούγοντας τη Ρόζα να κακαρίζει κεφάτα γελώντας.

-γιατί ταράζεσαι χρυσή μου; Έχω κι εγώ μάτια. Μεγάλη γυναίκα είσαι αλλά αν θέλεις τη γνώμη μου, την οποία δε μου τη ζήτησες βέβαια, τότε έκανες μια θαυμάσια επιλογή.

-δεν αντιλαμβάνομαι καλά τι προσπαθείς να μου πεις.

-Να λέω που παντρεύεται σε εννιά μέρες, αλλά ξενυχτάει νανουρίζοντας σε.

-χριστέ μου, Ρόζα...

Η λήδα έκρυψε το πρόσωπο ανάμεσα στις παλάμες της μα η μεγαλύτερη γυναίκα γέλασε πάλι, πιο καλοκάγαθα αυτή τη φορά.

-Το διάβασα σε ένα περιοδικό σήμερα. Γράφουν πως η λεγάμενη είναι έγκυος, ισχύει;

-δυστυχώς ναι, τα κατάφερε.

Η Λήδα είχε πια αφήσει στην άκρη τις προσποιήσεις, αφού ήταν φανερό πως στο πρόσωπο της Ρόζας θα έβρισκε μια σύμμαχο.

-Καλά, σπουδαία δουλειά. Καρφάκι δεν του καίγεται για δαύτη, ας κάνεις εσύ πως κουνάς το δαχτυλάκι σου και θα την παρατήσει στο άψε σβήσε.