Το φιλί του Νάρκισσου

23

Η λήδα ποτέ δε μπόρεσε να θυμηθεί τον τρόπο που την πήρε από την κλινική ο Αλέξανδρος, ούτε και το πότε τηλεφώνησε στον Κρις για να έρθει να τους πάρει από εκεί. Το μόνο που κατάλαβε ήταν πως κάποια στιγμή βρέθηκε στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, καθισμένη στην αγκαλιά του αλέξανδρου. Θυμόταν κάπως αμυδρά πως είχε ανοίξει τα μάτια της που ως εκείνη τη στιγμή τα κρατούσε κλειστά, και πως τον είχε πιάσει να την παρατηρεί συνοφρυωμένος, με βλέμμα οξυδερκές μα και μακρινό παράλληλα.

-Αλέξανδρε, γιατί με κρατάς;

-Γιατί από τη μια θέλω να το κάνω, κι από την άλλη δε βρίσκεται κανείς μέσα στο αυτοκίνητο αυτό που μπορεί να μου απαγορεύσει να το κάνω.

-Καλά και πού πάμε; Τι θα γίνει με τη μητέρα μου;

-Πάμε στο ξενοδοχείο. Αν δεν καθίσεις λίγο να ηρεμήσεις δε θα γίνει τίποτα απολύτως με τη μητέρα σου. Αν πάλι συνεργαστείς, τότε θα κανονίσω τα πάντα έτσι ώστε να μεταφερθεί αύριο στην ελλάδα για την κηδεία.

Τη σταθεροποίησε καλύτερα και καθώς έλεγε τις τελευταίες λέξεις πέρασε τα χέρια του μέσα από τα μαλλιά της που του έφεραν πάλι στο νου τα φλουριά.

-Πρέπει να τους ειδοποιήσω όλους, η μαμά ήξερε πολύ κόσμο...

Η λήδα έβαλε τα κλάματα, κι αυτή τη φορά ο Αλέξανδρος αδιαφορώντας τελείως για τον Κρις άρχισε να τη φιλάει πρώτα στα μάτια και μετά στο στόμα. Η Λήδα από τη μεριά της αντί να αντισταθεί τύλιξε σφιχτά τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του.

-Γιατί αυτό που κάνεις με βοηθάει να νιώθω λίγο καλύτερα; Και γιατί δεν κρατάς τις αποστάσεις που πρέπει;

-Επειδή δεν το θέλω, όπως δεν το θέλεις κι εσύ. Έχεις στο κινητό σου την λίστα με τα ονόματα που μας χρειάζονται;

Η Λήδα έγνεψε καταφατικά.

-Ωραία, σταμάτα να κλαις τότε.

Τη φιλούσε αργά και γλυκά μέχρι που έφτασαν έξω ακριβώς από το ξενοδοχείο. Εκεί, ο Αλέξανδρος πλήρωσε για ακόμη μια φορά τον Κρις και βοήθησε τη Λήδα να κατέβει στηρίζοντας την περνώντας το χέρι του γύρω από τους ώμους της.

Αμέσως μόλις μπήκαν στη σουίτα, κλείδωσε και της έβγαλε το σακάκι.

-Τι, τι θα κάνεις; Εσύ πού θα μείνεις αλήθεια;

-Εγώ είχα κλείσει δωμάτιο στην άλλη πτέρυγα του ξενοδοχείου αυτού, αλλά δεν πρόκειται να εγκατασταθώ εκεί αν δε βεβαιωθώ πως έχεις χαλαρώσει έστω κι ελάχιστα.