43

300 78 23
                                    

-Δεν το πιστεύω πως με έπεισες τελικά... Πριν από λίγο το μόνο που ήθελα ήταν να γυρίσω στο σπίτι μου και να διαβάσω ένα καλό βιβλίο και ορίστε τώρα, βρίσκομαι καθισμένη στην κουζίνα του δικού σου κι απολαμβάνω ένα τεράστιο πιάτο ζυμαρικών με σάλτσα πέστο και λιαστές ντομάτες.

Η Λήδα έβαλε άλλη μια γενναία μπουκιά στο πιρούνι της μα δεν την έφαγε αμέσως. Καμωνόταν πως η διάθεση της είχε φτιάξει μα αυτό βέβαια δεν ήταν αλήθεια. Στην πραγματικότητα η παρουσία του Στέφανου κοντά της εκείνες τις ώρες μάλλον ενόχληση της έφερνε, ντρεπόταν όμως να αποκρούσει άγαρμπα την κάθε του απόπειρα να την κάνει να νιώσει καλύτερα. Το φαγητό πάντως ήταν εξαιρετικό, κι ο στέφανος το είχε συνοδεύσει τόσο με ένα μπουκάλι λευκό κρασί στο βάθος του οποίου διακρινόταν και η ελαφριά μα αλάνθαστη μοσχοβολιά των κερασιών και των ροδάκινων, όσο και με μια νόστιμη γλυκιά τάρτα με φρούτα της εποχής.

-Καλά τώρα, ποιο βιβλίο θα διάβαζες;

Ο δημοσιογράφος πάντως έτρωγε με όρεξη μα δεν έπαυε να γεμίζει το κάθε κενό από τις παύσεις της Λήδας με ένα σωρό ευχάριστες κουβέντες. Όσο μαγείρευε της έδειχνε παράλληλα και τις διάφορες μακέτες που είχε βρει στο διαδίκτυο για το εξώφυλλο του περιοδικού, ενώ της έκανε και μερικές συμπληρωματικές ερωτήσεις για τη συνέντευξη.

-Δεν είμαι σίγουρη, αγόρασα δυο τρία πριν ένα μήνα αλλά δεν είχα καταλήξει σε κάποιο... Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον θα ξεκινούσα αυτό που αναφερόταν στη Σμύρνη.

-Τα αγαπάς αυτά τα βιβλία;

Η Λήδα έφαγε τελικά τη μπουκιά της.

-Παλιότερα τα αγαπούσα περισσότερο μα από ένα σημείο και μετά άρχισαν να με κουράζουν κι αυτό επειδή τα έβρισκα όλα τους κάπως μονότονα κι επαναλαμβανόμενα.

-Δεν έχεις άδικο, έτσι θα είναι κι αυτό που φιλοδοξούσες να διαβάσεις σήμερα.

Της έκλεισε το μάτι κι εκείνη του χαμογέλασε βεβιασμένα. Ήταν δική της υπόθεση ο τρόπος με τον οποίο θα έπνιγε τη θλίψη της.

-ελπίζω πως αυτό εδώ θα είναι καλύτερο επειδή το έχει γράψει μια Γαλλίδα με πολύ καλές σπουδές.

-Μακάρι, εγώ πάντως σε προσκαλώ να έρθεις να φάμε μαζί κι αύριο και για όσα μεσημέρια θέλεις.

Ένα μήνυμα έφτασε στο κινητό της Λήδας κι εκείνη που το είχε πάρει στο τραπέζι δίπλα της, παρά το γεγονός πως την πλήγωνε που δε χτυπούσε καθόλου, έσπευσε να το ανοίξει για να μπορέσει να αποφύγει να του δώσει μια σαφή ή και λίγο αιχμηρή απάντηση ενδεχομένως.

Το φιλί του ΝάρκισσουWhere stories live. Discover now