Το φιλί του Νάρκισσου

20

Τη στιγμή που μπήκε ο αλέξανδρος στο δωμάτιο που βρισκόταν η Λήδα, εκείνη έσφιγγε τόσο δυνατά και μανιασμένα το τηλέφωνο που τα δάχτυλα του χεριού της είχαν αρχίσει να μουδιάζουν. Ήδη δάκρυα αυλάκωναν τα μάγουλα της ενώ κι ο τρόπος που είχε κουλουριαστεί σε μια μαλακή πολυθρόνα την έκανε να φαντάζει στα μάτια του μικροσκοπική κι εύθραυστη.

Την πλησίασε προσπαθώντας να την κοιτάξει ουδέτερα αλλά η θέα του μαύρου της φορέματος έκανε την καρδιά του να πονέσει.

-σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κάντε ό,τι μπορείτε σας παρακαλώ κι εγώ θα ξεκινήσω το συντομότερο δυνατό, αμέσως μόλις ολοκληρώσω την απαραίτητη διαδικασία.

Έκλεισε το τηλέφωνο κι ετοιμάστηκε να σηκωθεί για να το αφήσει κάπου αλλά τη σταμάτησε το χέρι του αλέξανδρου που ακούμπησε απαλά μα σταθερά τον ώμο της.

-Καλημέρα, λήδα, το τζετ είναι έτοιμο, δε χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα. Φεύγουμε αμέσως.

Η κοπέλα τίναξε τα μακριά ίσια της μαλλιά και δοκίμασε να απαλλαγεί κι από το χέρι του αλλά δεν πέτυχε απολύτως τίποτα.

-Τι κάνεις εδώ, τι θες; Για ποιο τζετ μου μιλάς; Η μητέρα μου πεθαίνει, πεθαίνει το καταλαβαίνεις;

Το χέρι του γλίστρησε ως την πλάτη της αναγκάζοντας τη να γυρίσει προς το μέρος του.

-Το γνωρίζω, λήδα, εγώ ζήτησα να τη μεταφέρουν στην κλινική που είναι τώρα. Είχε νοσηλευτεί και η μητέρα μου εκεί πολλά χρόνια πριν.

-Τι λες; Δε με νοιάζει, πρέπει να φύγω.

Του ξέφυγε κι άρχισε να τρέχει προς την κλειστή πόρτα αλλά εκείνος την πρόλαβε εύκολα.

-Η Μένια μου το είπε αμέσως μόλις έφτασα. Τη μητέρα σου άργησαν πολύ να τη βρουν γιατί πίστευαν πως κοιμόταν ως αργά. στην αρχή την πήγαν σε ένα δημόσιο νοσοκομείο αλλά αμέσως μόλις το έμαθα αποφάσισα να λάβω τα μέτρα μου.

-Ποιος σου το ζήτησε; Πού είναι η γυναίκα σου;

-δεν είμαι παντρεμένος, Λήδα, και σταμάτα να μου φέρεσαι έτσι ανώριμα γιατί θα με βάλεις σε προβληματισμό για τη διανοητική σου κατάσταση.

Επίτηδες της είχε μιλήσει έτσι καταλαβαίνοντας πως αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να σωπάσει. Το μόνο που ήθελε στην πραγματικότητα ήταν να την αγκαλιάσει με όση δύναμη είχε και να την παρηγορήσει όπως δεν το είχε κάνει ποτέ για κανένα άλλο πλάσμα στον κόσμο, εκτός ίσως από τη μητέρα του.