Το φιλί του Νάρκισσου

29

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της ελισάβετ αζαριάδη

Οι εβδομάδες ως την πρεμιέρα της παράστασης που δεν ήταν και λίγες αποτέλεσαν για εμένα πηγή αφάνταστης χαράς και ικανοποίησης. Από το πρωί ως το βράδυ δούλευα παρέα με τον Τζούλιαν καθώς και με το δικό του επιτελείο, διότι περιττό να τονιστεί πως όλα τα μέλη του cast τα είχε επιλέξει εκείνος, και δε μιλάω μόνο για τους χορευτές μικρούς και μεγάλους.

Το να εργάζεται κάποιος μαζί με τον Τζούλιαν ήταν κάτι μαγικό από μόνο του. Ένιωθα ρίγη κάθε φορά όχι μόνο που με άγγιζε τυχαία ή όχι, μα και σαν με πλησίαζε ή ακόμη κι όταν περνούσε απλά από δίπλα μου πηγαίνοντας να ζητήσει κάτι από κάποιο μουσικό για παράδειγμα.

Τις πρώτες μέρες ήμουν πολύ σφιγμένη και μόνο όταν ενσάρκωνα τον ρόλο μου κατάφερνα κάπως να χαλαρώσω. Κατά τα άλλα όμως με το ζόρι μιλούσα και γελούσε με τα αστεία που έδιναν κι έπαιρναν στα διάφορα πηγαδάκια που σχηματίζονταν κάθε φορά που γινόταν κάποια παύση για ξεκούραση.

Την πρώτη φορά που μιλήσαμε κάπως περισσότερο με τον Τζούλιαν ήταν θυμάμαι αργά το βράδυ. Η πρόβα είχε τραβήξει επειδή εκείνος είχε κάποιο παράπονο από μια νεαρή μα πολλά υποσχόμενη μπαλαρίνα. Είχε σταματήσει τα πάντα επιχειρώντας να της δείξει ο ίδιος τι ακριβώς ήθελε να κάνει. Η καημένη η κοπελίτσα στο τέλος έγινε κατακόκκινη κι έβαλε τα κλάματα, μα ο τζούλιαν αδιαφόρησε και είπε πως θα συνεχίζαμε αύριο. Αυτό δε μου είχε αρέσει καθόλου και δε μπόρεσα να μην του το πω. Πάντως και πάλι ήταν αυτός που με είχε πλησιάσει θέλοντας να μου μιλήσει:

«Θα σε πάω εγώ στο σπίτι απόψε, ωραία ελισάβετ, είναι αργά κι έτσι δε χρειάζεται να ειδοποιήσεις κανέναν.

-δεν υπάρχει λόγος, ο σοφέρ θα είναι εδώ μέσα σε λίγα λεπτά.

Έκανα να βγάλω το κινητό από την τσάντα μου μα εκείνος με σταμάτησε αγγίζοντας με απαλά στο μάγουλο κι όχι στο χέρι.

-δεν τολμάς να περάσεις λίγο χρόνο μαζί μου εκτός σκηνής;

-Και βέβαια τολμάω, αυτό έλειπε.

Το έπαιζα άνετη μα δεν ήμουν καθόλου.

-Πολύ ωραία, απόδειξε το τότε.

-Σύμφωνοι, αρκεί να φερθείς καλύτερα στην καημένη την κοπέλα αύριο, σε μαύρα χάλια έφυγε από εδώ.

-Να που επαληθεύθηκαν τα όσα λέγονται για εσένα.

Με πήρε από το μπράτσο κι αφήσαμε το έρημο σχεδόν θέατρο.