Το φιλί του Νάρκισσου

12

-αυτά είναι λοιπόν;

Ο αλέξανδρος χωρίς να περιμένει απάντηση, σηκώθηκε από το πάτωμα κρατώντας την στην αγκαλιά του. Είχε ακούσει με μεγάλη προσοχή όλα όσα του είχε εξιστορήσει κι είχε βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, μόνο που δε βιαζόταν καθόλου να τα μοιραστεί μαζί της.

-Ναι, πιστεύω πως είναι αρκετά για την ώρα. Κανονικά δε θα έπρεπε να σου έχω πει τίποτα από όλα αυτά αλλά παρασύρθηκα επειδή φαίνεται πως η ανάγκη μου να μιλήσω σε κάποιον ήταν βαθύτερη από ό,τι νόμιζα.

-Δεν ξέρω αν παρασύρθηκες, βασίλισσα, θεωρώ όμως πως έκανες πολύ καλά που μου τα είπες όλα. Θα σε βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ.

Βολεύτηκε μαζί της σε έναν μεγάλο καναπέ.

-Δε χρειάζεται, έχω τους δικούς μου ανθρώπους να το κάνουν αυτό για λογαριασμό μου.

-Σοβαρά; Θα βάλεις τους ανθρώπους της σΟφίας στεφάνου να ψάχνουν για τη Σοφία Στεφάνου η οποία μάλλον δε θέλει να βρεθεί;

Η λήδα στριφογύρισε στα χέρια του ενώ το στόμα της έχασκε ανοιχτό.

-αυτό δεν το είχα σκεφτεί.

Ο αλέξανδρος άρχισε να της χαιδεύει τα μαλλιά χαμογελώντας στραβά.

-Φυσικά και δεν το είχες σκεφτεί επειδή πολύ απλά δεν τα ξέρεις πως παίζονται αυτά τα παιχνίδια.

-ενώ εσύ τα ξέρεις;

Με τόλμη τον άγγιξε στο δεξί του μάγουλο.

-Αρκετά καλά, ξεκίνησα την εκπαίδευση τη μέρα που πέθανε η ελισάβετ.

-Ποια είναι η εΛισάβετ;

Είδε θλίψη να περνάει από τα μάτια του, η οποία μετατράπηκε σύντομα σε απόγνωση.

-Η μικρότερη αδερφή μου.

-Τι έπαθε;

Η λήδα άρχισε να του χαιδεύει τα μαλλιά χωρίς να το σκέφτεται.

Εκείνος την κράτησε πιο σφιχτά.

-Τη χάσαμε πριν από μερικά χρόνια, όχι και τόσα πολλά στην πραγματικότητα.

-Λυπάμαι πάρα πολύ, ιδέα δεν είχα... Δε διαβάζω συχνά κοσμικά περιοδικά...

-ψέματα λες, αρώματα φτιάχνεις, δεν υπάρχει καμιά τέτοια περίπτωση.

-Κι όμως, η βοηθός μου τα ελέγχει, εγώ όταν δω δυσάρεστες ειδήσεις στις στήλες γυρίζω αμέσως σελίδα.