The Magnet (Completed)

Chapter 38 - So Close

BIGLA KONG NIYAKAP SI JEFF.

Hindi ko na alam ang ginawa ko. Sa sobrang takot ko yata ito. Niyakap din niya ako pabalik. Mahigpit ang yakap niya sa akin. Namiss ko talaga ang mga yakap ni Jeff. Hindi ko alam. Parang nababaliw na ako. Parang part of me nagsasabi na gusto ko talagang mapasaakin ulit si Jeff. Kung dati, maliit na part lang sa akin ang nagsasabi na gusto ko muli si Jeff, ngayong niyakap na niya ako ulit, parang gusto kong maging akin nalang siya ulit. At yung part na nagsasabi na mali ang ginagawa namin? Tuluyan nang naglaho. Para akong sinapian ng mga espirito ng mga malalandi. Nakakatakot na ito. Kumalas ako sa pagkahug sa akin ni Jeff pero pinigilan niya ako.

"Are you okay?"

"I'm afraid of the dark."

'It's okay. I won't leave you."

"I'm sorry, Jeff."

"You don't have to be sorry."

"But.."

"Let's just pretend that it's still you and me." Bulong niya sa akin.

"No, Jeff, it's ridiculous."

"It's not."

He kissed my forehead.

"Let's pretend we're still in high school." He said.

"Even just for this moment." Dagdag pa niya.

Pumwesto siya na para bang isasayaw niya ako. Nilagay niya ang kaliwang kamay niya sa bewang ko at hinawakan naman niya ang kamay ko gamit ang kanyang kanang kamay. Kahit ang dilim dilim ng paligid ay parang ang liwanag ng presence ni Jeff sa akin. Nagsimula siyang magsway.

"I remember our prom moments."

"Me too."

"Those moments... moments that felt like eternity."

"Moments when we were so inlove." Sabi ko.

Parang nawala na talaga ako ng tuluyan sa sarili ko. Sinundan ko lang ang pag-sway ni Jeff sa sayaw namin. Kahit walang sounds, okay lang. Kasi malalakas naman ang tibok ng aming mga puso. Alam kong may space pa rin ako sa puso ni Jeff. At nilubos lubos ko na ito ngayon. Dahil alam kong pagtapos ng brown-out, ay babalik nanaman kaming dalawa sa realidad.

Mamaya pang konti ay nagsimulang kumanta si Jeff. Kinanta niya ang 'So Close ni John McLaughlin'

You're in my arms, and all the world is calm
The music playing on for only two
So close together and when I'm with you
So close to feeling alive

I just listened to his voice... Itong boses na hindi na para sa akin. Itong boses na kumakanta muli para sa akin pero hindi ko na siya pag-aari.

A life goes by, romantic dreams will stop
So I bid mine goodbye and never knew
So close was waiting, waiting here with you
And now forever I know, all that I want is to hold you so close

Naiyak ako sa lyrics ng kanta. Saktong sakto ito sa mga nararamdaman ko ngayon kay Jeff. Gusto ko siyang mapasaakin pero hindi na ito mangyayari. Kung pwede ko lang talaga ibalik ang mga pagkakataon na kami kami. Sinabi ko n asana sa kanya agad na ayaw ko siyang umalis. O kaya naman pinagpatuloy sana naming ang long distance relationship. Pero kasalanan ko ang lahat dahil ako ang nakipagbreak sa kanya.

So close to reaching that famous happy end
Almost believing this was not pretend
Now you're beside me, and look how far we've come
So far we are so close

Hindi ko na mapigilan ang aking nadarama! Gusto kong isigaw sa kanya na mahal ko siya. Na mahal na mahal ko pa din siya. Hindi naman iyon nawala. Pinilit ko lang ang sarili ko na isipin na hindi ko na siya mahal. Nagbulagbulagan lang ako. Pero ang totoo, hinahanap hanap ko pa din si Jeff. Sa loob ng limang taon, hindi nagbago ang aking mga feelings for Jeff. It has always been him. Since elementary until now.

Oh, how could I face the faceless days
If I should lose you now?

Were so close to reaching that famous happy end
And almost believing this was not pretend
Lets go on dreaming for we know we are
So close, so close and still so far

Pero ito na yata talaga ang ending ng lovestory namin ni Jeff. So close yet so far lang talaga kami. Nagpapasalamat pa rin ako na naging kami kahit papaano. Pinagbigyan pa rin ako ni Lord. Pero lahat siguro talaga ng kasiyahan ay may hanggangan.

"I still love you, Jess."

"But Jeff? Paano na si Jessly—"

Hindi na niya ako pinatapos sa aking tanong. He kissed me. He kissed me again after 5 long years. His kiss was full of love. His touch on my face was so soft. I just let him kiss me. Parang meron kaming magic area na pwede pa rin kaming magkita kahit na hindi naman talaga pwede. Parang nalimutan kong ikakasal na siya when he kissed me. Everything just felt so right. I put my arms around his neck just like the kiss we shared on our retreat when we were just high schools students. I just enjoyed the moment while it lasts. Because I know anytime now, everything will be back to normal. This fantasy will be over. And reality will take over.