HIM OR HIM

144 13 0
                                    


6 months ago 'nung nakilala ko si Bryan dahil lamang ito sa kanyang post ng gusto niya ng ka-chat kaya naman akong si gaga nagcomment dahil bored din ako that time.

Nag-umpisa yung chats namin at nalaman ko na ako raw yung crush niya 'nung Gr11 palang, we're now Gr12. Sinabi niya saakin na lagi niya raw kasi akong nakikitang sumasayaw sa Quadrangle ng school namin kapag may Program ngunit hindi niya alam ang pangalan ko.

We talk, We Laugh, he is funny guy.

Everytime i chatted him i feel so happy. Lumipas ang araw nakapag-usap kami through Call sa messenger. He have a cute voice pero mas cute ang voice ko sa kanya. Nag kakailangan kami at hindi alam kung sino ang unang magsasalita pero siya na yung unang nagsalita 'di makatiis eh.

1 month niya akong niligawan, 'nung 1st Monthsarry namin masaya pero sa loob ng isang buwan na iyon ay may mga pagsubok na nangyari tulad ng pag aaway, 'di pagkakaunawaan.

2 Monthsarry namin 'nung nag church ako sa church nila, He is Bornagain and I am Catholic. He made an effort through his iPad nasa note niya with pictures that melts my heart. I want to cry that time pero pinigilan ko kasi andoon ang mga ka churchmate niya baka asarin nanaman kami.

3rd Monthsarry, Kinabukasan nito ay nag-away kami ng sobra. It's almost 10pm wala akong kasama sa bahay 'nun then siya nasa bahay nila. Malayo ang agwat ng bahay nila sa bahay namin kasi sasakay kapa ng 1 Jeep at Tricycle para lang makapunta saamin.

So ayun nanga nag-away kami as in War. Tapos maya maya call siya ng call pero binababaan ko kasi naiinis talaga ako sa kanya. Hanggang sa nag leave siya ng message na nasa kanto daw siya malapit sa bahay namin kaya nataranta agad ako.

"nandito ako, lets talk ayusin natin ito" basa ko sa text niya kaya dali dali akong bumaba habang dala ko ang phone ko.

I saw him. Nakapangbahay siya at napakalungkot ng mukha niya.

Papalapit ako ng papalapit sa kanya ng bigla niya akong salubungin at niyakap ng mahigpit sabay umiyak saaking balikat. Hindi ako makagalaw that time at hindi ko alam ang i rereact ko.

"H-huy" tawag ko sa kanya pero hinigpitan niya lang ang yakap niya saakin. Kahit may nakakakita saamin ay hindi ko nalang pinapansin.

"g-gabi na oh 10:30pm na b-bakit pumunta kapa? " utal na tanong ko habang nasa balikat ko parin ang ulo niya. Dahan dahan niyang inangat ang kanyang ulo at nakita ko ang pamumula ng mata nito.

"A-ayaw kong iwan moko, ayaw kong mawala ka, natatakot ako. Sorry sorry" sabi nito at pumatak ang luha sa mga mata niya. Wala akong masabi hindi ako makapaniwala na may lalaki papalang katulad niya.

"A-ayos lang b-basta huwag munang uulitin, sorry din" sabi ko. Tila nakonsensya ako kasi ang maliit na bagay lang yung pinag-awayan namin at pero bakit kailangan niya pang pumunta rito?

"Umuwi kana 11:30pm na oh" sabi ko sa kanya at tinitigan naman ako nito. Alam kong hinahanap na siya ng Kuya niya at baka mag alala ang mga 'yon.

"Sorry talaga ha, mahal na mahal kita"sabi nito at hinalikan ako sa noo ko.

"Sige mag iingat ka, chat moko kapag nakauwi kana" sabi ko at tumango naman ito at nagsimula nang umalis.

**
4th Monthsarry ang araw kung na nagtapos kami dahil sa hindi pag kakaunawaan. Sobrang tindi ng pag-aaway namin dito that time hanggang sa humantong na nasabi kong...

"im breaking up with you"

I didnt mean it. Dahil sa Stress, pagod at problema nasabi ko nalang bigla iyon. Pingilan niya ako nag makaawa siya pero parang antigas ng puso ko 'nung mga oras na iyon.

Lumipas ang panahon namimiss ko siya, ganto yung takbo ng relasyon namin simula 'nung nagbreak kami.

Kami uli, walang pansinan, walang time means parang naglolokohan nalang kayo.

Tapos paramdam uli. Kayo uli tas walang time then repeat.

Until na nakita ko ang shared post niya na "Hindi na ikaw ang gusto ko bleh" 'nung nabasa ko iyon natahimik na ako. Pero yung mga ibang shared post niya ay about saamin perp hindi na ako umasa dahil kasalanan ko rin naman.

Until i Met Prince, siya yung may Crush sa akin first day of school palang. Kahit na alam niyang Boyfriend ko noon si Bryan ay hindi nawala ang pag kahanga or pagkagusto niya saakin. Si Prince? tahimik siya na may pagkamakulit, englishero din ito.

He taught me the true meaning of love.

Naging mag kaibigan muna kami, minsan one of the boys ako pero wala akong pake. I have a boybestfriend slash parang kuya ko narin named Clint kahit inaasar ako lagi pero he is the best.

Prince is charming. May ex siya 1 lang but 2yrs sila. LDR pero yung girl nagloko so ayun broken si Prince nun hindi parin nakakamove on antagal na 'nun. Kaya i help him, nag-advice ako, pinatry ko siya uli sa Ex niya noon pero wala e niloko parin.

Im happy with Prince, but everytime na makikita ko si Bryan bumibilis ang tibok ng puso ko i dont know why.

I asked my Bestfriend name Sachi and she said na baka nanghihinayang lang ako sa memories or mahal kopa pero 4months na ang nakakaraan wala na akong feelings sakanya. Siguro nga nanghihinayang lang ako sa memories. Pero i know na ang lalaking nagpapasaya saakin ngayon ay ang lalaking mamahalin ako kahit ganito ako. I learned from my mistake and hindi kona hahayaang maulit muli iyon. Natatakot akong mawala saakin si Prince. I love him.

Goodbye Bryan.


One Shot Stories CompilationTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon