LEKELİ | SİYAH
🦅
Senin için Gümüş, umarım doğru parçamı öldürmüşümdür.
Bir gece yarısında Sarp'ın kulağıma fısıldadığı cümleydi. O an ne önemi vardı ne de bir anlamı. Sadece sevdiğim adam yanımdaydı.
Gözlerimi balayımızı geçirdiğimiz göl evinde açtım. Yol boyu baygın kalmam çok normaldi. Her şeyin üst üste gelmesi ve benim bünyemin pek sağlıklı olmaması nedeniyle Sarp'a rahat bir yolculuk sunmuştum.
Yataktan doğrulurken panikli ve dikkatliydim. Evin içinde bir yerlerdeydi. Çok sessiz olmam ve doğru yapmam gerekiyordu.
Ne yapacaksın? Sarp'ı öldürecek misin?
O Sarp değil.
Tabi ki Sarp. Senin kocan ve dostun. Dinlemeden nasıl yargılayabilirsin?
Her şeyi dinlediğime eminim. Duyacaklarım daha da kötü olacaktır.
Onsuz yapamazsın. Denemek vicdanını yatıştıracaksa devam et. Öldüremeyeceğini biliyorsun. O olmadan sen bir hiçsin.
Yumruğumu sıktım ve gürültülü nefeslerimi sakinleştirme zahmetinde bulunmadan parmak ucumda yürümeye başladım. Ter içinde kalmıştım. Kulaklarım uğulduyordu. Her şeyden korkuyordum.
Zihnimde binlerce 'nasıl?' sorusu dönüyordu. Anlamadığım, mantığa sokamadığım bir sürü şey vardı. Sarp nasıl Kartal olabilirdi ki?
Nasıl olduğu önemli değil. Sarp, Kartal'dı. Önemli olan tek şey buydu.
Okan'ın katili olabilir miydi?
Olduğum yerde durdum ve elimle ağzımı kapatıp sessiz kalmaya çalıştım. Sarp, Okan'ı öldürmüş olabilir miydi? Bana bunu yapacak kadar kötü birisi olamazdı.
Dinlemek istiyor musun? Anlatacağı bir hikayesi olmalı.
Beni neden Kartal diye başka bir adama vermişti ki? Sarp'ın Kartal olması hiç olası değildi.
Beni dinle aptal. Onu dinle!
Duvarın kenarına tutunup destek aldım. Bitkindim, yıkılmıştım. En güvendiğim kişiden büyük bir ihanet hediyesi almıştım. Nasıl toparlanacaktım ki?
Duvara sinmiş, acımla boğuşurken sessizliğin içinde bir fısıltı gibi karşıma çıkan Sarp'ın yüzüne çok güçlü bir yumruk attım. Bu yorgunlukta o gücü ve seriliği nereden bulduğumu bilmiyordum. Birden güç gelmişti.
Geriye yalpalayan Sarp'a ikinci hamlem Andaç'ın öğrettiği yıkıcı tekmem olmuştu. Hiç beklemeden göğsüne vurduğum tekmeyle sırt üstü, masanın üzerine yığıldı. Masa altında parçalanırken hiç beklemeden üzerine atladım ve boğazına sarıldım. Ne olduğunu anlayıp kendine geldiği için açılmıştı. Beni üzerinden atıp kollarımı kilitledi ve kendine sardı. Solukları kulağıma iliştiğinde ikimizde nefes nefeseydik.
"Önce beni dinleyeceksin-"
Sözünü kesip geriye doğru kafa attım ve kendi canımı çok yaksam da ondan kurtuldum. İleriye atılıp elime gelen ilk şey olan vazoyu alıp üzerinde parçaladım. Her yer cam kırıklarıyla doluyken işim daha da kolaydı. Ona yere yıkarsam mahvederdim. Sarp cam kırıklarına endişeyle baktı ve gözünü pür dikkat üzerime dikti.
YOU ARE READING
Lekeli Siyah
General FictionBen hiç kimse değildim. Buna rağmen kimine göre olması gerekendim, kimine göreyse oluşturulan bir canavar. Bazen kimsesi olmayan bir kadın, çoğu zamansa belirsizliklerle dolu bir deli. Şu an sadece korkak. Ve, deli.
