Lekeli Siyah

49 | OLASILIKLAR VE GEÇMİŞİN KÜFLÜ KOKUSU

LEKELİ | SİYAH

🦅

Tezgaha yaslanmış halde, yanımda duran bir kupa dolusu kaynar suyu izledim. Az önce düşündüğüm şey kahve yapmaktı ama o zaman neden kahve makinesine gitmemiştim? Çay içecek olsaydım da demleyip bardağa koyardım. Ne beni sıcak su doldurmaya itmişti ki?

"Eğlenceli görünüyor!" Andaç mutfağa girip hemen karşımdaki ada tezgaha yaslandı ve bardağı izlemeye başladı. Siktiğimin espritüeli...

"Dan'i öldürdünüz mü?" Bu konuda hala tatsızdım.

"Daha değil."

Doğrulup sıcak suyu lavaboya döktüm ve kahve makinesine bir kapsül atıp bardağı yerleştirdim.

"Tam olarak ne bekliyorsunuz?"

Andaç buzluktan çıkarttığı buz küplerini kahvenin aktığı bardağıma doldururken kaşlarını çattı. Evet, kahveyi buzlu seviyordum. Her seferinde sonradan eklediğim için tam soğumuyordu.

"Siz ifadesi biraz rahatsız edici oldu."

"Bu konuda fikir vermediğim için öyle söyledim."

"Farkındayım Adelya. Son üç gündür sadece kahve içiyorsun ve cebimden çaldığın sigaralar da haddi aşmaya başladı."

Bu sefer ben kaşlarımı çattım. "Fark ediyor muydun?"

Gözlerini devirdi. "Günlük tutuyor musun?"

Eriyen buzların çıkarttığı çıtırtıları dinlerken Andaç'ı duymamazlıktan geldim. O gün hatırladığım her şeyi yazıyordum böylece unuttuğum noktalar olursa tespit etmeye çalışıyordum. Her yerde kameralar vardı ve her an izleniyordum zaten.

Küçük liseli kızlar gibi günlük tutmaktan mı utanıyorsun?

İçimdeki piçle aram pek iyi değildi. Şiddetli geçimsizlik yaşıyorduk. Kendisi fazla baskın karakterdi ama baskın olmaya çalıştığı yine kendisi olduğu için o kapıyı bir türlü açamıyordu.

Kapıyı açmayı denemedim bile. Eğer uzanırsam çok rahat açarım.

Konuşup durmak bu ara yapabildiği tek şey olduğu için duymazdan gelmeye çalışmaya devam ettim. Bunun bir sonu yoktu.

"Hey..." Kartal mutfağa girerken kulağına dayadığı telefonu yavaşça indirdi ve sonra kapatıp cebine attı. Gözüyle Andaç'ı kovduktan sonra tam karşıma geçti ve pür dikkat gözlerime baktı. Önemli bir şey söyleyecekti. Şu durumlarda kendimi ölüm döşeğindeki yaralı kız gibi hissediyordum ve zaten alt üst olan sinirlerim iyice bozuluyordu. Porselen bebek muamelesini sevmiyordum. Barbie olmadığımı daha önce de kanıtlamıştım. "Bir şeyler yedin mi?"

Bardağı alıp havaya kaldırdım. "Yiyorum."

Bu arada, Kartal ve benim aramda daha önce oluşan cinsel gerilim bu son olan durumlardan sonra kaybolmuştu. Deniz kızı Ariel'i plana dahil eden kişi olduğum gerçeğiyle yüzleştikten sonra biraz daha çekinmiştim. Kocamı bir periyle oynaştırıp kuru bedenimle önünde seksi olmayı beklemek biraz olasılık dışıydı.

"Yarın sabahtan itibaren beslenme uzmanının sana hazırlayacaklarıyla besleneceksin ve ilaçlarına başlayacaksın. İçindeki sesler ortadan ka-"