My Lovely Omega [ Completed ]

part. 30

ဝမ္ရီေပၚဟာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရႈံ႕မဲ့ေနတဲ့ ကိုကို႔ေၾကာင့္ အနားကိုအေျပးသြားလိုက္တယ္ ။ ကိုကိုက သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ့ သူ႕ရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကိုဆိုင္ကိုင္ကာ အကူအညီေတာင္းလာတယ္ ။

" ဝမ္ေလး ကိုကို႔ကို အိပ္ယာေပၚခ်ီသြားေပး ကိုကို လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ေတာ့ဘူး ''

ကိုကိုေျပာတဲ့အတိုင္း ကိုကို႔ကိုေပြ႕ခ်ီကာ အိပ္ယာေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္ ။ ကိုကိုဟာ အဲ့ဒီအခါက်ေတာ့မွ စိတ္သက္သာယာရသြားသလိုမ်ိဳး သက္ျပင္းခ်လာတယ္ ။ ဝမ္ရီေပၚက ႏႈတ္ခမ္းေတြဖိကိုက္ထားမိတယ္ ။

" အရမ္းနာေနတာလား ကိုကို ''

ကိုကိုဟာ ထ်န္ဖုန္းဆိုတဲ့လူ ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ့သတင္းေၾကာင့္ အကၤ်ီအထူႀကီးဝတ္ကာ ၾကယ္သီးကို အျပည့္တပ္ထားတယ္ ။ အကၤ်ီက လည္ေထာင္ျဖစ္​ေနတာမို႔ လည္ပင္းက ကိုက္ရာေတြကိုလည္း ေသခ်ာဖုံးေပးထားတယ္ ။ အခုေတာ့ ပူေနတဲ့အလား ေခြၽးေစးေတြထြက္ေနတယ္ ။ အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ကိုကိုအစား ကိုကိုရဲ႕ကိုယ္ေပၚကအဝတ္ေတြကို သူကိုယ္တိုင္ပဲခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ အဲ့ဒီေနာက္ ေခြၽးသုတ္​​ကာ ထပ္မံေရပတ္တိုက္ေပးခဲ့တယ္ ။

ကိုကိုရဲ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက သူ႕ရဲ႕ကိုက္ရာေတြ၊ အနမ္းေတြရာနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္ ။ လည္ပင္းမွာဆိုရင္လည္း ေနရာလႊတ္ကိုမရွိ ။ ရဲပေလာင္းခတ္လို႔ေနတယ္ ။ ကိုကိုရဲ႕ဂုတ္သားမွာ အမွတ္အသားအျဖစ္ကိုက္ထားတဲ့ သြားရာေတြကလည္း အထပ္လိုက္ ။ ကိုကိုရဲ႕ဂလင္းဆိုရင္ ေသြးေတာင္မတိတ္ေသးဘူး ။

"  ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ''

ဝမ္ရီေပၚဟာ အျပစ္လုပ္ထားတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ေတာင္းပန္ေနမိတယ္ ။ ကိုကို႔ကို နာက်င္ေစခဲ့မိၿပီ ။

" ရပါတယ္ကြာ ဒါက ရီေပၚရဲ႕အျပစ္မွမဟုတ္တာ ။ ကိုကို ေပါ့စလို႔ျဖစ္သြားတာေလ ။ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႕ ဟုတ္ၿပီလား?  ''

" ဒါေပမဲ့ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ နာက်င္ေနတာေလ ''

ေရွာင္က်န႔္ရဲ႕အေတြးေတြက လြန္ခဲ့တဲ့သုံးရက္ကို ျပန္ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ။ အဲဒီေန႕က သူ႕ကိုစိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ရီေပၚေၾကာင့္ စိတ္ေကာက္ေျပေအာင္ဆိုကာ လိုခ်င္တာမွန္သမွ် လိုက္ေလ်ာေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္ ။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ရီေပၚက သူ႕ကို ကတိတစ္ခုေတာင္းခဲ့ၿပီး ထိုကတိကေတာ့ တစ္ေန႕လုံး သူရဲ႕အနားမွာ အတူရွိေနေပးဖို႔ပင္ ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာသေဘာတူခဲ့တယ္ ။ ညေနဘက္က်ေတာ့ ရီေပၚဟာ ရန္စစ္စီမွာ ယူစရာရွိတယ္ဆိုကာ ခဏထြက္သြားခဲ့တယ္ ။